ΛΕΥΚΩΜΑ ΠΛΟΙΩΝ

Που να δεις Ελίνα η δική μας τσιμινιέρα τι βγάζει και τι σκουπίδια ρίχνει στη θάλασσα...και εάν δεις και το μέγεθος του πλοίου θα αναρωτηθείς πως είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο...

Αλλά έχει ο θεός...θα καταστραφούμε και θα ησυχάσει ο γαλαξίας απο κάθε παραλογισμό...

Δεν μπορώ να πω... διάβασα με εξαιρετικό ενδιαφέρον την είδηση που μας έδωσες, αγαπητή Ελίνα. Μα τι λες τώρα; Χάλασε το Ρομίλντα; Φοβερό (σε έκδοση Βλάσση Μπονάτσου)

Βρε... εδώ το συγκεκριμένο καράβι έφαγε και πρόστιμο πριν λίγα χρόνια γιατί χάλαγε συνέχεια.

Athens News Agency

Παράθεση :

Ταλαιπωρία περίμενε και πάλι τους επιβάτες του επιβατηγού-οχηματαγωγού πλοίου «Ρομίλντα», της εταιρίας G.A. Ferris, στο οποίο παρουσιάστηκε βλάβη στην κεντρική κύρια μηχανή, ενώ έπλεε προς το λιμάνι της Σαντορίνης εκτελώντας το δρομολόγιο από Πειραιά για Σύρο - Πάρο - Νάξο - Ίο - Σίκινο - Φολέγανδρο - Σαντορίνη - Ανάφη. Το «Ρομίλντα» κατέπλευσε στο λιμάνι της Σαντορίνης και αποβίβασε 120 επιβάτες οι οποίοι προωθήθηκαν στον προορισμό τους, την Ανάφη, με πλοίο που εκτελούσε τοπικό δρομολόγιο. Το «Ρομίλντα» απέπλευσε από το λιμάνι της Σαντορίνης για Πειραιά χωρίς επιβάτες.

Το πλοίο της G.A. Ferris τις τελευταίες 10 μέρες έχει δημιουργήσει με τις βλάβες του αλαλούμ στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες της χώρας -για το λόγο αυτό άλλωστε το ΥΕΝ επέβαλε πρόστιμο στην πλοιοκτήτρια εταιρία.

Ομως, μηχανική βλάβη στον καταπέλτη του υπέστη και το «Δημητρούλα» της ίδιας πλοιοκτήτριας εταιρίας, το οποίο μετέφερε περίπου 1.200 επιβάτες από Πειραιά για Πάρο - Αγ.Κήρυκο - Φούρνους - Καρλόβασι - Βαθύ - Χίο - Μυτιλήνη - Λήμνο - Καβάλα.

Σύμφωνα με το ΥΕΝ, η βλάβη στον καταπέλτη παρουσιάσθηκε στις 02.50 χθες, τα ξημερώματα, όταν το «Δημητρούλα» έδεσε στο λιμάνι του Αγίου Κηρύκου και οι επιβάτες που είχαν προορισμό την Ικαρία παρέμειναν περίπου δύο ώρες εγκλωβισμένοι στο πλοίο. Στις 05:00, μετά από έλεγχο και διαπίστωση πλήρους υδατοστεγανότητας του καταπέλτη του πλοίου, επετράπη ο απόπλους του για για τη Σάμο.

5 Αυγούστου 2006

Ευτυχώς τώρα λειτουργεί το Δημητρούλα και κατάφερε έστω και με τρίωρη καθυστέρηση να εξυπηρετήσει τους επιβάτες. Βάλε βέβαια με νου σου ότι οι οδηγοί και μάλιστα τέτοια ημερομηνία πρέπει να είναι στο λιμάνι δυο ώρες νωρίτερα από τον απόπλου... Οπότε οι "τυχεροί" επιβάτες του συγκεκριμένου δρομολογίου έμειναν πέντε ώρες στο λιμάνι... Καλή αρχή για διακοπές!!!

Και πάλι καλά να λένε. Γιατί εμείς που θέλουμε να πάμε Αστυπάλαια ντε και και καλά... την πατήσαμε πανηγυρικά. Ούτε με καθυστέρηση ούτε χωρίς τα εισιτήρια επιστροφής του γιωταχί... Απλώς δεν υπάρχουν καθόλου εισιτήρια από τις 15 Αυγούστου και έως το τέλος του μήνα. Να ξαναγυρίσουμε μέσω Νάξου; Όχι, ευχαριστώ. Ας φροντίσουν λίγο και οι Αστυπαλίτες το θέμα των δρομολογίων. Φτάνει μεταφέρανε το λιμάνι στα όρη και στα βουνά και φτάνει που οι αναχωρήσεις είναι όλες μεταμεσονύχτιες. Να πρέπει να σπας και το ταξίδι στη μέση; Και να πληρώνεις διπλά εισιτήρια;

Κι έχω κι εγώ μια απορία... Όταν το καράβι χαλάσει και μείνεις στο λιμάνι να περιμένεις το επόμενο, υπάρχει αποζημίωση; Στα αεροπλάνα και το ξέρω από πρώτο χέρι υπάρχει. Ανάλογα βέβαια το πόσες ώρες. Μήπως αντί για πρόστιμα στις εταιρείς να έβλεπε αυτή την παράμετρο το Υπουργείο; Θες κύριέ μου για χι λόγους να με καθυστερήσεις; Να με αποζημιώσεις κιόλας για την ταλαιπωρία μου. Και με τσουχτερά πρόστιμα. Να δούμε τότε αν θα έκοβαν ταχύτητα για οικονομικούς λόγους οι πλοίαρχοι!!!

Τα κορίτσια έχουν πιάσει για τα καλά το τιμόνι στα χέρια απ΄άκρη σε άκρη σ' αυτόν τον ντουνιά. Μια φώτο της Αργεντίνας Laura Virginia Scyzoryk Guzmán καπετάνισσας στο γκαζάδικο "Clipper Kylie"
Σε μιά συνέντευξή της μιλά για τα ίδια πάνω κάτω προβλήματα που αντιμέτωπίσαμε και αντιμετωπίζουν όλες οι Θαλασσινές.
Λέει ότι οι άνδρες όταν ακούγαν ότι αυτή ήταν στη βάρδια δεν αντιδρούσαν ούτε θετικά ούτε αρνητικά. ότι δεν την λένε Καπετάν Λάουρα αλλά Καπετάνισσα και υποστηρίζει μεταξύ άλλων ότι η ναυσιπλοΐα σε μαθαίνει να αντιμέτωπίζεις τις δυσκολίες γενικά.
http://www.lanacion.com.ar/nota.asp?nota_id=1005833

Το προντακτ γκαζαδικάκι των 11.300 τόννων που κυβερνά Η καπταν Λάουρα και πιο κάτω η ίδια . το εκπληκτικό είναι ότι είναι μόνο 30 ετών και συνεχίζει να είναι και να δείχνει γυναίκα .


Η Natalia Prosdocimi (31) είναι και αυτή αργεντίνα καπετάνιος.
Οι γυναίκες έχουν για τα καλά μπέι στο στίβο.

Και να ήταν Μόνο αυτές ; Τελικά η Αφρική θα μας βάλει τα γυαλιά . Κάποτε έιχα διαβάσει για μια Αφικάνα την πρώτη αφικανή καπετάνιο και μόλις βρήκα ένα άρθρο αναφερόμενο σε αυτή την κυρία από την Γκάνα. Καπετάνιος με 4 παρακαλώ παιδιά , ο σύζυγός της είναι στεριανός. τότε που είχα διαβάσει το άρθρο τα παιδιά της ήταν μικρά , τώρα λέει σπουδάζουν. είναι η κυρία Beatrice Vormawor .Φωτογραφία δεν έχω βρει , μα τί σημασία έχει είναι εκπλήκτικό η γυναίκα περιγράφει αστείες ιστορίες που ίσως μας έχουν συμβεί κ'άποιες φορέςκι εμάς.
Λέει κάποτε ένας ατζεντης την ρώτησε που είναι ο καπετάνιος και αυτή του είπε στο γραφείο του, ανεβαίνει ο τύπος πάνω και καταλαβαίνετε ...
Η κυρία έχει και χιούμορ.

Η Γενοβέζα Laura Pinasco καπετάνιος του ζωάδικου Stella Deneb κυβερνά 21.000 βόδια και 90 άντρες πλήρωμα!!!http://www.iaccmdw.org/stella.html

Και το όνομα αυτής...

Αλήθεια, σας χρωστώ μια εξήγηση γιατί τα πλοία είναι γένους θηλυκού, τουλάχιστον στην αγγλική γλώσσα... Λέμε she sailing, she arrives etc... Λοιπόν, σύμφωνα με τον Τσίλυ, τον καθηγητή των Αγγλικών μας στην εμποροπλοιάρχων που από ανέκδοτα μας είπε αμέτρητα και αγγλικά δε μας έμαθε (και το Τσίλυ από ανέκδοτο είναι ή μάλλον από τις νεανικές περιπέτειες με χαριτόβρυτες υπάρξεις που τόσο του άρεσε να διηγείται - νομίζω ότι αυτό είναι κοινό γνώρισμα όλων ανεξαιρέτως των αρσενικών κι αν δεν το διαθέτουν θα πρέπει να κάνουμε άλλες υποθέσεις - επανέρχομαι επιτέλους στο θέμα: Τα πλοία έχουν τρία βασικά γνωρίσματα που αναγκάζουν να τα θεωρούμε θηλυκά σαν όλα τα άλλα θηλυκά της γης (σας προλαβαίνω πριν εκραγείτε, εντελώς φαλλοκρατική η αντίληψη που ακολουθεί)... Ώρα να πω και τα τρία γνωρίσματα:

1. Το πλοίο κουνιέται!!!
2. Το πλοίο βάφεται συνεχώς...
3. Έχει πολλούς άντρες (;;; )

Άρα... είναι γυναίκα!!! Θηλυκό με τα όλα του. Άλλοτε μπουμπού και άλλοτε πουρό, δεν έχει σημασία. Γυναίκα παραμένει. Τουλάχιστον στην αγγλική γλώσσα... η λέξη ship αντικαθίσταται με θηλυκό άρθρο κατ' εξαίρεση όλων των άλλων άψυχων αντικειμένων ακόμη των συνωνύμων vessel, boat etc...

Δε συμβαίνει βέβαια αυτό και με τα ιδιαίτερα ονόματα που δίνονται στα πλοία. Αν και κυριαρχούν οι θηλυκές ονομασίες:

ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΑ, ΡΟΜΙΛΝΤΑ, ΠΡΕΒΕΛΗ κλπ

έχουμε και αρσενικά καράβια:

ΘΕΟΛΟΓΟΣ, ΒΙΤΣΕΝΤΖΟΣ ΚΟΡΝΑΡΟΣ, ΔΙΑΓΟΡΑΣ, ΘΕΟΦΙΛΟΣ κλπ

όπως και ουδέτερα:

ΣΟΥΠΕΡ ΦΕΡΙ, ΧΑΙ ΣΠΙΝΤ, ΜΠΛΟΥ ΣΤΑΡ 1 και βέβαια το άτυχο ΗΡΑΚΛΕΙΟ που δεν το ξεχνά κανένας...

Το "δικό" μου όμως είναι γυναικείο πέρα για πέρα. Και το όνομα λοιπόν αυτής:




Μ' αυτό το καράβι του ... κουτιού, θα γυρίσουμε στο λιμάνι μας. Είναι μόλις ... τριάντα τεσσάρων ετών!!! Μια γιαπωνέζα (από τη Χιροσίμα συγκεκριμένα) που όταν οι γιαπωνέζοι τη βαρέθηκαν, την πούλησαν σε έλληνες εφοπλιστές. Ως συνήθως... Να έχουμε κι εμείς να ταξιδεύουμε στα νησιά του αρχιπελάγους. Να μην πηγαίνουμε κολυμπώντας.

Γριούλα ξεγριούλα, πάντως εμείς με τη ΡΟΔΑΝΘΗ θα κάνουμε το ταξίδι της επιστροφή. Γιατί πέρυσι που προτιμήσαμε ένα ταχύπλοο, την πατήσαμε άσχημα. Ούτε κατάστρωμα, ούτε ρομαντζάδα. Φέτος είμαστε κάθετοι, μόνο με καράβια καραβένια θα ταξιδέψουμε. Να χαρούμε κι εμείς λίγο καραβίλα... Έστω και σκουριασμένη:

Σαν πολύς καιρός δεν πέρασε που το λεύκωμα έμεινε χωρίς νέες εγγραφές; Να που μία νέα σύγκρουση μας έδωσε την αφορμή να το θυμηθούμε. Ευτυχώς μια σύγκρουση αναίμακτη:

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ

Παράθεση :

A Greek box ship collided on October 2 morning with a Liberia-flagged "SCF Tobolsk" off the coast of Oman, reports Fairplay quoting the Greek ministry of shipping.

Maersk-owned, 81,577 dwt Sealand Illinois was en route from Belgium to Dubai when it collided with Sovcomflot-owned, 25,000 dwt “SCF Tobolsk”, which was carrying ammonia to India from Al Jubail, Saudi Arabia.

The collision took place 75 miles north of Dubai. Both vessels were damaged but no injuries or pollution was reported. As of yesterday, “Sealand Illinois” remained at the scene, while SCF Tobolsk was diverted to Dubai for inspection and repair.

Κι ενώ στα ξένα ειδησεογραφικά μέσα το καράβι αναφέρεται ως Sealand Illinois, σε ελληνικές σελίδες του διαδικτύου εμφανίστηκε με το μισό όνομα: Sea Land. Είδαμε και πάθαμε να εντοπίσουμε τα στοιχεία του. Στο τέλος μας λυπήθηκαν οι θεοί της θάλασσας και το συναντήσαμε:


Πίσω και αριστερά την έφαγε το καημενούλι... Γδάρθηκε σε μήκος εξήντα μέτρων και τσαλακώθηκαν οι λαμαρίνες του σε μήκος 4 - 5 μέτρα. Ευτυχώς πάνω από την ίσαλο. Κι ακόμη πιο ευτυχώς, δεν άνοιξε ούτε ρουθούνι.

Για τα κοντέινερ που κουβάλαγε δεν ακούστηκε τίποτε. Με τέτοιο μπουμ περίεργο θα είναι αν έμειναν όλα στη θέση τους.

Το καλό είναι που και το άλλο καράβι δεν έπαθε μεγάλες ζημιές και έτσι δε σημειώθηκε ρύπανση. Και σημειωτέον ότι ο άλλος κουβάλαγε αμμωνία.

Η σύγκρουση έλαβε χώρα κοντά στις ακτές του Ομάν, ένα σημείο με αρκετό θαλάσσιο τράφικ. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που το ένα πλοίο έπεσε πάνω στο άλλο. Μια μικρή απροσεξία σε τέτοιες περιοχές αρκεί για να γίνει το κακό. Απροσεξία και φυσικά ανευθυνότητα. Διότι πού πας βρε Καραμήτρο; Ολόκληρο βαπόρι είναι μπρος σου, όχι φελούκα.


Και τι καράβι... Φορτωμένο ως τα ... αυτιά! Είναι δυνατόν να μην το είδαν;

Το πλοίο όπως διαβάσαμε το μανατζάρει η COSTAMARE και έχει ελληνική σημαία. Ο ... αντίπαλος ήταν με σημαία Λιβερίας.

Το Sealand Illinois είχε ξεκινήσει από το Βέλγιο και κατέβαινε για Ντουμπάι. Και με τόσα κοντέινερ φορτωμένο σίγουρα το φορτίο του θα στοίχιζε πολλές χιλιάδες ευρώ. Μια χαρά θήραμα για τους πειρατές του Άντεν. Ενώ όμως κατάφερε και γλίτωσε την πειρατεία, δεν απέφυγε να πέσει θύμα σύγκρουσης. Άμα δε σε θέλει...

Σημειώνουμε ότι στο 25μελές πλήρωμά του οι 11 είναι έλληνες και όλοι καλά στην υγεία τους. Σίγουρα λίγο αναστατωμένοι από αυτό που τους βρήκε στα καλά καθούμενα μα τέλος καλό, όλα καλά.

Αμφίων! Ιδού ωραίο όνομα για καράβι. Ελληνικό το καράβι, ελληνικότατο και το όνομα. Φορτηγό και συγκεκριμένα BULK CARRIER. Κουβαλάει δηλαδή φορτίο χύμα, μπορεί σιτάρι, μπορεί χώμα, μπορεί οτιδήποτε φορτίο που μεταφέρεται χύμα...

Τώρα τι σχέση έχει ο Αμφίων με τέτοιες δουλειές, είναι άλλο ζήτημα. Διότι ο Αμφίων όπως και όλοι υποψιάζεστε είναι ένα όνομα αρχαιοελληνικό. Το συναντάμε ακόμη και στον Όμηρο, να λαβαίνει μέρος στην εκστρατεία της Τροίας και να σκοτώνεται εκεί από τον Αινεία. Αμφίων όμως ονομαζόταν και ένας μυθικός κιθαρωδός, γιος λέει του Δία και της Αντιόπης. Κι αυτός πέθανε βίαια και μάλιστα από τον Απόλλωνα. Λένε ακόμη γι' αυτόν πως με τη δύναμη της μουσικής του κατάφερε να χτίσει τα τείχη της Θήβας, έπαιζε λύρα και μάγευε τις πέτρες, μόνες τους αυτές λέει σηκώνονταν και στερεώνονταν πάνω στο τείχος!

Δυστυχώς ο δικός μας Αμφίων είναι καράβι. Και τέτοιες μαγικές ικανότητες να σηκώνει πράγματα δεν έχει. Έχει βέβαια μηχανήματα για τέτοιες δουλειές και έχει και πλήρωμα να τα χειρίζεται. Όπως πχ για τις σωσίβιες λέμβους:



Συγκρατούνται στις θέσεις τους με ειδικά μηχανήματα και όταν χρειαστεί το πλήρωμα τα θέτει σε λειτουργία για να καθελκυστούν. Είθε βέβαια ποτέ τέτοια χρεία να μην υπάρξει για κανένα καράβι. Και να κάθονται άπραγες οι βάρκες του... Όπως και να έχει όμως από καιρού εις καιρόν το πλήρωμα οφείλει να δοκιμάζει αν όλα λειτουργούν ρολόι. Ταυτόχρονα το κάθε μέλος του πληρώματος έχει την ευκαιρία να εκπαιδευθεί στα καθήκοντα εκείνης της απευκταίας ώρας, της ώρας που θα χρειαστεί να εγκαταλείψει το πλοίο. Με λίγα λόγια κάνει ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗΣ.

Όλοι τότε τρέχουν να εκτελέσουν τα από τον κανονισμό του πλοίου καθήκοντά τους. Και οι δόκιμοι; Σαφώς και οι δόκιμοι. Γιατί άλλωστε ναυτολογούνται στα πλοία; Για να μάθουν όλα τα μυστικά της ναυτοσύνης. Με μία διαφορά, οι δόκιμοι είναι αυτό που δηλώνει η λέξη... δεν είναι ακόμη έμπειροι ναυτικοί αλλά υπό δοκιμασία και εκπαίδευση. Το καθετί που θα κάνουν πρέπει να βρίσκεται κάτω από καθοδήγηση αξιωματικού και ιδιαίτερα του ανθυποπλοιάρχου και του υποπλοιάρχου.

Το τελευταίο βέβαια διάστημα είναι πολλά τα μηνύματα που παίρνουμε για παραβίαση των κανονισμών. Οι δόκιμοι συχνά καλούνται να κάνουν και πράγματα που δεν είναι της αρμοδιότητάς τους. Πχ βάρδια και ακόμη χειρότερα φορτοεκφόρτωση πλοίου. Αναγκάστηκα πρόσφατα να θέσω σχετική ερώτηση και σε φίλο αξιωματικό του λιμενικού, ρώτησα αν αυτό επιτρέπεται. Η απάντηση ήταν ξεκάθαρα ΟΧΙ! Μου τόνισε μάλιστα πως ευθύνη στην περίπτωση που συμβεί κάτι δεν έχει μόνο ο Πλοίαρχος που επιτρέπει στο δόκιμο να ασχολείται με καθήκοντα που δεν αναλογούν στη θέση του αλλά και ο ίδιος ο δόκιμος που αποδέχεται να τα εκτελεί.

Ξέροντας όμως το καθεστώς επί των εμπορικών πλοίων, κομματάκι δύσκολο είναι για το κάθε δοκίμι να αρνηθεί να εκτελέσει το έργο που θα του αναθέσουν. Βάρδια θα του ζητήσουν; Βάρδια θα κάνει... Γιατί η άρνηση ισοδυναμεί με μη πρόσληψη την επόμενη φορά που θα βγει με το φυλλάδιο παραμάσχαλα στην Ακτή Μιαούλη.

Θα αναρωτιέστε αν όλα αυτά έχουν σχέση με το συγκεκριμένο καράβι. Ιδέα δεν έχω. Βρήκα μόνο την αφορμή να μιλήσω γύρω από το καυτό ζήτημα της υπηρεσίας των δοκίμων καθώς ένας δόκιμος του συγκεκριμένου πλοίου βρίσκεται τραυματισμένος στο νοσοκομείο. Τραυματίστηκε όπως αναφέρει η είδηση κατά τη διάρκεια του Γυμνασίου και καθώς προσπαθούσε να επαναφέρει τη σωσίβια λέμβο στη θέση της.

Δυστυχώς όπως τόνισα το καράβι έχει μόνο το όνομα του μυθικού κιθαρωδού και όχι και τη χάρη... Έτσι ο φουκαράς ο δόκιμος, ετών 21 μόλις, άρα σπουδαστής ακόμη της σχολής κατά τα πάσα πιθανότητα, έβαλε όλες τις δυνάμεις του να γυρίσει η βάρκα στη θέση της. Δεν τα κατάφερε. Αντίθετα βρέθηκε ο ίδιος στο κρεβάτι του νοσοκομείου με χτυπημένη την κνήμη του δεξιού του ποδιού. Και μάλιστα στην άλλη άκρη της γης, στο Σάντος της Βραζιλίας.

Υπεύθυνα φερόμενος ο πλοίαρχος έστειλε μαζί και τον ανθυποπλοίαρχο του πλοίου. Αλλά και πάλι, δεν είναι και το καλύτερο πράγμα στον κόσμο για ένα παιδαρέλι να βρίσκεται τραυματίας μακριά από την πατρίδα και τους δικούς του. Του ευχόμαστε λοιπόν μέσα από την καρδιά μας ταχεία ανάρρωση και καλή επάνοδο στα πάτρια εδάφη. Κι ελπίζουμε αν είναι ακόμη σπουδαστής, να μη υπάρξει κανένα πρόβλημα στις σπουδές του. Να μην του στοιχίσει δηλαδή ο τραυματισμός και καθυστέρηση στις σπουδές με αφορμή τη μη ολοκλήρωση του εκπαιδευτικού ταξιδιού. Υπάρχει άραγε τέτοια ευνοϊκή ρύθμιση του νόμου; Δεν ξέρουμε...

Πάντως το περιστατικό μας ανάγκασε να θυμηθούμε πως μόλις το περασμένο καλοκαίρι από καθαρή τύχη δεν τραυματίστηκε σοβαρά και ένα από τα δικά μας κορίτσια. Ευτυχώς η έμπνευση του γραμματικού την τελευταία στιγμή να την στείλει στη γέφυρα, την έσωσε. Ο ναύτης όμως που βρέθηκε στη θέση της την πάτησε άσχημα και κατέληξε και αυτός στο νοσοκομείο, τραυματισμένος άσχημα από κάβο που έσπασε.

Δεν μπορώ επίσης να μη θυμάμαι τέτοιες στιγμές με ιδιαίτερη συγκίνηση τα καράβια του Ωνάση που δούλεψα κι εγώ κάποτε ως δόκιμος. Και τις ταμπελίτσες στους αλουέδες που τόνιζαν ότι αν μας συμβεί το παραμικρό, σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου και αν βρίσκεται το καράβι, η εταιρεία θα κάνει τα αδύνατα δυνατά και για την περίθαλψή μας και την άμεση επιστροφή στην πατρίδα. Μακάρι την ίδια πολιτική να ακολουθούν σήμερα όλες οι εταιρείες. Και ειδικά για τα νέα παιδιά, που είναι ακόμη "άψητα" στις δυσκολίες του επαγγέλματος. Αλλιώς να αναστήσουμε τον αρχαίο κιθαρωδό και να του ζητήσουμε να ξαναπαίξει τη λύρα... Ελπίζω πως όχι. Γιατί δε ζούμε πια στο τότε αλλά στην τρίτη μετά χριστό χιλιετία και κάτι περισσότερο από προσευχές και μαγγανείες οφείλουμε να διαθέτουμε.

Θα πω και κάτι ακόμη. Ο Αμφίων ανήκει στο στόλο της Ανδριακής. Είναι αν δεν κάνω λάθος μια εταιρεία που φημίζεται για τις προσλήψεις και γυναικών δοκίμων. Η είδηση που διαβάσαμε δε διευκρινίζει το φύλο του δοκίμου. Όμως και πάλι αν δεν κάνω λάθος, στην εταιρεία αυτή κάλεσαν μεσοκαλόκαιρα να ταξιδέψει μία από τις κοπέλες μας. Ήταν ήδη μπαρκαρισμένη αλλού οπότε και δεν αποδέχτηκε την πρόσκληση. Θυμάμαι τότε να κουβεντιάζουμε μήπως θα έπρεπε να ξεμπαρκάρει από το καράβι που ήταν και να πάει εκεί... Να που το περιστατικό τώρα έρχεται να μας μάθει πως σε τέτοια θέματα δεν πρέπει να επεμβαίνουμε. Ας αφήνουμε τον καθένα μόνο του να αποφασίζει πού θα μπαρκάρει γιατί τα ατυχήματα είναι μέσα στη ζωή και ποτέ δεν ξέρουμε αν ετούτο ή το άλλο καράβι θα είναι το καλό... Τέτοια ευθύνη ας μην την παίρνουμε ποτέ για κανένα και όχι μόνο για δοκίμους. Γιατί ποιος μας γλιτώνει μετά από τις τύψεις;

Η συγκεκριμένη δόκιμος πάντως με όλα τα παρολίγο να πάθει που τελικά δεν έπαθε, μάλλον θα πρέπει να ανάψει καμιά λαμπάδα ίσαμε το μπόι της. Μπορεί τώρα να κλαίγεται πως απέμεινε μόνη κοπέλα στο έτος της, οι άλλες εγκατέλειψαν μετά την εμπειρία του ταξιδιού, ας σκεφτεί όμως και το ενδεχόμενο που παρατρίχα απέφυγε, να μείνει το έτος καθαρά αρρένων...

Αχ, όλοι οι θεοί της θάλασσας, παλιοί και νέοι, ας προστατεύουν τα ξενιτεμένα μας. Κανένα παιδί και κανένας ναυτικός άλλη φορά να μη βγει τραυματίας από το καράβι. Και όπως συμβουλεύουν και οι σοφές παροιμίες του λαού μας:

ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ

ή όπως έφτασε στις μέρες μας:

- Άγιε Νικόλα, βόηθα με!
- Κούνα κι εσύ το χέρι σου!

Τα μάτια σας, παιδιά, ορθάνοιχτα! Και προσοχή το κάθε λεπτό. Μη θαρρείτε πως με λίγους μήνες στο καράβι τα μάθατε πια όλα και γίνατε ναυτικάντζες... Γιατί είναι παρατηρημένο πως το ατύχημα έρχεται συνήθως τη στιγμή που θα θεωρήσουμε πως τα ξέρουμε πια όλα και δε χρειάζεται να εφαρμόζουμε κατά γράμμα τους κανονισμούς.

ΔΑΝΑΗ έγραψε:

.... Διότι πού πας βρε Καραμήτρο; Ολόκληρο βαπόρι είναι μπρος σου, όχι φελούκα.

Και τι καράβι... Φορτωμένο ως τα ... αυτιά! Είναι δυνατόν να μην το είδαν;

Άμα δε σε θέλει...

Μωρέ το είδαν και το παραείδαν... αλλά τι να το κάνεις να περνάς ασφαλώς απο το άλλο πλοίο δείχνοντας κοκκινο - κόκκινο ?
Αν είναι να σου κολλήσει το τιμόνι εκείνη την ώρα και αρχίζεις και δείχνεις πιο έντονα το πρασινάκι σου.... τότε άστα...

Έρχονται...

http://www.esnips.com/doc/8eb2b698-39de-4169-9bb6-7fcd5dd09cf7/helicopter

μείνετε συντονισμένοι...

ΗΡΘΑΝ...
Νομίζω ότι αξίζει να εισαχθούν στο λεύκωμα και οι φίλοι των πλοίων…
Ας γνωρίσουμε το εναέριο μέσο που η φύση και ο σκοπός του είναι αφιερωμένος στην υπηρεσία των συνανθρώπων μας που βρίσκονται σε κίνδυνο.

Με πολύπλευρη αποστολή κινούνται παντού και πάντα σε όλα τα σημεία της Ελλάδας βουνό και θάλασσα προσφέροντας τις υπηρεσίες τους σε πολίτες και στρατό.


Τα συγκεκριμένα ελικόπτερα δεν θα μπορούσαν να λείψουν από το λεύκωμα μας.
Πρόκειται για νέας τεχνολογίας ελικόπτερα που παρελήφθησαν τα τελευταία χρόνια για το σκοπό της έρευνας και διάσωσης εν θαλάσση.
Η συμβολή τους στη κοινωνία τεράστια καθώς η διάσωση επιβαινόντων από σκάφη ή πλοία που έχουν εμπλακεί σε ναυτικά ατυχήματα αλλά και σε διάφορες άλλες περιπτώσεις κινδύνου, στέφεται καθημερινά με πλήρη επιτυχία.
Σε μέρη κοντά και μακριά από τις ακτές, με έντονη θαλασσοταραχή όταν τα πλεούμενα αδυνατούν, έρχονται αυτά να αναλάβουν και να φέρουν εις πέρας την κάθε αποστολή. Το όνομα αυτών? ΦΑΕΘΩΝ. Γκρι - πορτοκαλί σε χρώμα , δικινητήρια, με σύγχρονο εξοπλισμό και εξαίσιες ικανότητες ελιγμού, σκίζουν τους αιθέρες στο πέρασμά τους σαν μικροί θεοί προκειμένου να φτάσουν το συντομότερο δυνατό και να συνδράμουν στους έχοντες ανάγκη. Παρουσιάζονται πάντα πρώτα, για να παραλάβουν: ασθενή από πλοίο που χρήζει άμεσης νοσοκομειακής περίθαλψης, επιβαίνοντες πλοίου ή σκάφους που βρίσκεται σε κίνδυνο, εντοπισμό και περισυλλογή κολυμβητή, απεγκλωβισμό ατόμων απο δύσβατη απόκρημνη περιοχή , συμμετέχουν σε έρευνες αγνοούμενων διαθέτοντας μέχρι και θερμική κάμερα που βοηθάει εξαιρετικά τις νυχτερινές έρευνες κ.α.
Πετούν κάθε μέρα ανελλιπώς εκτελώντας και αεροδιακομιδές ασθενών από νησιά προκείμενου μεταφερθούν σε κεντρικά νοσοκομεία. Όταν δε προσγειώνονται, θα είναι για συντήρηση γιατί πάλι θα πρέπει απογειωθούν για να κάνουν τις εκπαιδευτικές πτήσεις, τις ασκήσεις τους δηλαδή στη θάλασσα σε συνεργασία με τα ναυαγοσωστικά σκάφη.
Η χωρητικότητα σε ναυαγούς φτάνει τους 13 σε αριθμό ενώ η ταχύτητα τα 280 χλμ/ώρα. Η ακτίνα δράσης τα 800 χλμ.. και η ετοιμότητα τους φυσικά είναι 24 ωρη !
Τα πληρώματα ειδικά εκπαιδευμένα σε υψηλές απαιτήσεις, αποτελούνται από στελέχη της Πολεμικής Αεροπορίας και του Λιμενικού Σώματος με τους τελευταίους σε ειδικότητα διασώστη και εμποροπλοίαρχου.
Αν ποτέ τύχει να τα αναγνωρίσετε να ξέρετε ότι οι πτήσεις τους δεν είναι τυχαίες διότι πάντα κρύβεται ένας σοβαρός λόγος.

Τα ΦΑΕΘΩΝ ανήκουν στην 384 Μοίρα Έρευνας Διάσωσης που εδρεύει στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας.
Υπάκουοι και ακούραστοι στρατιώτες, αποτελώντας αρκετές φορές και την μοναδική ελπίδα ενός ναυαγού, ατενίζουν από ψηλά την κάθε περίπτωση ως πρόκληση και σαν αέρινοι αιέν υψικρατείν του Αιγαίου και της ευρύτερης υδάτινης επιφάνειας, δεν λένε ποτέ «όχι» ιδίως όταν τους καλούν κοντά τους , οι φίλοι τους …τα πλοία.

Άσκηση αποβίβασης ασθενή από πλοίο:


Διάσωση 5 Τούρκων ναυτικών:

https://www.youtube.com/watch?v=47YyM0cM_pg&feature=related

Ένα βίντεο αφιέρωμα:

Αν δεν παιζει: https://www.youtube.com/watch?v=fq0Sn-LZLOI

Κάπου εδώ βέβαια με παράπονο θα συμπληρώσω ότι υπήρχε μία και μοναδική υποψηφιότητα γυναίκας εμποροπλοιάρχου να εισαχθεί στα πληρώματα, αλλά αυτό δυστυχώς δεν κατέστη δυνατό… ενώ το ήθελε πολύ…
Δεν πειράζει ... συνεχίζουμε ακάθεκτες…

Από το λεύκωμά μας δε θα μπορούσε να λείπει και ο ηρωικός Μπάρμπα - Γιώργος, το θωρηκτό θρύλος που αν ήξεραν οι έλληνες τι πρόσφερε στην πατρίδα, θα περνάγανε τουλάχιστον μια φορά το μήνα από το μουράγιο που σήμερα ξεκουράζεται και θα το προσκύναγαν όπως οι ειδωλολάτρες τα είδωλα...

Πλην όμως ο Γ. Αβέρωφ, αν και μοιάζει με ψέματα, έζησε και έγραψε την αλήθεια της φυλής για μισό αιώνα... Χωρίς αυτό το καταπληκτικό για την εποχή του καράβι, ειλικρινά δεν ξέρω αν θα υπήρχε σήμερα Ελλάδα.

Στο βίντεο τα περσινά μου Μικρά Τερατάκια στο δικό τους προσκύνημα. Και οι φωτογραφίες από τον λατρεμένο μου Βασιλάκη...

Μπορεί να πέρασαν μήνες αλλά δεν ξεχάσαμε ετούτο το λεύκωμα που αποτελεί ένα από τα πιο αγαπημένα θέματα του φόρουμ.

Και είπαμε σήμερα να ενώσουμε την αγάπη για τα πλοία με την άλλη μεγάλη αγάπη για την Αστυπάλαια. Και όπως πάντα συμβαίνει με τις αγάπες, τις αληθινές τουλάχιστον, το έδαφος που φυτρώνουν είναι ο πόνος...

Με πόνο λοιπόν ψυχής παρουσιάζουμε σήμερα το θέμα μας που δεν είναι άλλο από το ΝΗΣΟΣ ΚΑΛΥΜΝΟΣ:


Το ΚΑΛΥΜΝΟΣ είναι ο Σκοπελίτης των Δωδεκανήσων...

Ενώνει τα Δωδεκάνησα μεταξύ τους και καλύπτει πάγιες ανάγκες των άγονων νησιών που τα μεγάλα πλοία της ακτοπλοΐας δεν μπορούν ή δε θέλουν να καλύψουν. Ένα από τα νησιά που εξυπηρετεί το ΚΑΛΥΜΝΟΣ είναι και η λατρεμένη μας Αστυπάλαια. Αμέτρητες φορές είδαμε το σκαφάκι αυτό στο λιμάνι της Αστυπαλιάς, αλλά ούτε μία δεν πατήσαμε το πόδι μας σ' αυτό.


Ο λόγος, δε θα σας τον κρύψουμε, είναι που το φοβόμαστε!

Ναυτικοί μετά σου λέει... που τάχα μου έφαγαν τους ωκεανούς με το κουτάλι!!!

Ε, ναι, λοιπόν. Ακριβώς γι' αυτό και φοβόμαστε να πατήσουμε το πόδι μας σ' αυτό το καραβάκι. Και όχι μόνο γιατί είναι μια μπουκίτσα... Το πόσο μικρό είναι το ΚΑΛΥΜΝΟΣ, μπορείτε να το δείτε συγκρίνοντάς το στην επόμενη φωτογραφία με το διπλανό του ΡΟΔΑΝΘΗ που δεν είναι επίσης και κανένα τεράστιο...


Βλέπετε λοιπόν πόσο μεγάααααααλο είναι το ΚΑΛΥΜΝΟΣ;

Και όμως αυτό το σκαφάκι διασχίζει καθημερινά τις φουρτουνιασμένες θάλασσες των Δωδεκανήσων. Μεταφέροντας όχι μόνο επιβάτες και εμπορεύματα αλλά και ένα μικρό αριθμό οχημάτων. Αμέεεεεεεε! Είναι και οχηματαγωγό παρά το μικρό του μέγεθος!

Μην απορείτε αν υπάρχουν συμπολίτες μας που βάζουν το αμαξάκι τους σε ένα τέτοιο καράβι. Φυσικά και υπάρχουν. Άντε να βρεθείς στην άγονη γραμμή αποκλεισμένος και θέση για αυτοκίνητο να μη βρίσκεις στα μεγάλα πλοία. Όχι μόνο θα μπεις στο ΚΑΛΥΜΝΟΣ αλλά θα πεις και δέκα ευχαριστώ σε όσους σε βοήθησαν να το πετύχεις!

Είναι όμως ώρα να πούμε γιατί εμείς σε τέτοιο καράβι δεν μπαίνουμε. Μη μείνει η εντύπωση πως μας ενοχλεί το μέγεθός του και μόνο...

Η απάντηση υπάρχει στο σημερινό άρθρο του Ριζοσπάστη, που και το Κάλυμνος μας θύμισε αλλά και την Αστυπάλαια:

http://www2.rizospastis.gr/page.do?publDate=14/7/2009&id=11126&pageNo=12&direction=1

Παράθεση :

«ΝΗΣΟΣ ΚΑΛΥΜΝΟΣ»
Κυκλοφορεί με «μπαλώματα»

Η επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, από την ασύδοτη δράση των ναυτιλιακών εταιρειών και με το είδος των ελέγχων που διενεργούνται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΕΝ και τις ιδιωτικές εταιρείες των Νηογνωμόνων, αποτυπώνεται ανάγλυφα στο ακτοπλοϊκό πλοίο «ΝΗΣΟΣ ΚΑΛΥΜΝΟΣ» (ανήκει στην ΑΝΕΚ, στην οποία μετοχές έχουν η Τοπική Αυτοδιοίκηση του νησιού και διάφοροι ιδιώτες).

Το Σάββατο, κατά τη διάρκεια χειρισμών πρόσδεσής του, το πλοίο προσέκρουσε στον προβλήτα του λιμανιού της Αστυπάλαιας.

Από την πρόσκρουση προκλήθηκε στην αριστερή πίσω πλευρά του πλοίου ρήγμα μήκους ενός μέτρου με άνοιγμα 20 πόντων, ένα μέτρο περίπου πάνω από την ίσαλο γραμμή.

Στο πλοίο διενεργήθηκε έλεγχος από το τοπικό κλιμάκιο του Κλάδου Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων (ΚΕΕΠ), όπου διαπιστώθηκε το ρήγμα. Ωστόσο, σε συνεννόηση με τον Ελληνικό Νηογνώμονα που εκδίδει πιστοποιητικά αξιοπλοΐας του πλοίου, η υπηρεσία, τελικά, του έδωσε άδεια απόπλου από την Αστυπάλαια για Κάλυμνο επιβιβάζοντας 24 επιβάτες.

Στην Κάλυμνο έγινε μία ψευτοκάλυψη του ρήγματος και το πλοίο συνεχίζει να ταξιδεύει κανονικά. Ομως, το προχτεσινό ρήγμα ήρθε να επιβαρύνει την ήδη άσχημη κατάσταση του πλοίου, που, παρά το γεγονός ότι φαίνεται με γυμνό οφθαλμό και υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία και καταγγελίες, καμία από τις αρμόδιες υπηρεσίες δεν έλαβε το παραμικρό μέτρο για να προστατευτεί η ζωή επιβατών και ναυτεργατών.

Η χτεσινή καταγγελία, που εξέδωσαν για το «ΝΗΣΟΣ ΚΑΛΥΜΝΟΣ» με αφορμή το ατύχημα τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, είναι αποκαλυπτική. Οπως αναφέρουν, έχουν καταγγείλει την άσχημη κατάσταση του πλοίου από τις 21 Φλεβάρη του 2008, πριν δηλαδή από ενάμιση χρόνο.

Ωστόσο, το πλοίο από τότε μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να ταξιδεύει με κλίση δύο μοιρών, «επιθέματα (μπαλώματα στις λαμαρίνες) έχουν τοποθετηθεί στο μηχανοστάσιο, καθώς και τσιμέντα καλύπτουν ρωγμές στην καμπίνα του μηχανοδηγού, η οποία βρίσκεται ένα μέτρο πάνω από την ίσαλο γραμμή.

Το αλάρμ (ηχητικό σήμα κινδύνου) του μηχανοστασίου δεν ακούγεται σε όλους τους χώρους του μηχανοστασίου και δεν υπάρχει πόσιμο νερό για το πλήρωμα».

Εμείς τι να προσθέσουμε στο αποκαλυπτικό αυτό άρθρο;

Ίσως μόνο τα στοιχεία του πλοίου από τους σχετικούς καταλόγους:

http://www.vesseltracker.com/en/Ships/Nisos-Kalymnos-8704212.html?show=photos

Μήκος 62 μέτρα
Έτος κατασκευής 1988

Με 62 μέτρα μπαλωμένες λαμαρίνες 21 ετών... έτσι ταξιδεύουν εκεί κάτω στα Δωδεκάνησα.

Εμείς, ακριβώς γιατί περάσαμε ωκεανούς και τυφώνες, δε θα το κάναμε τέτοιο ταξίδι. Ακούς Νηρέα;

Καλύτερα να μείνεις στο νησί και να περιμένεις το επόμενο δρομολόγιο...

Και σας είπα, το θέμα δεν είναι το μέγεθος του σκάφους αλλά το μέγεθος της ακηδίας που του επιτρέπει με τέτοια κατάσταση να ταξιδεύει...

Πάει καιρός που δεν προσθέσαμε κάποιο καινούριο καράβι στο λεύκωμά μας. Θα το κάνουμε σήμερα και μάλιστα με ένα καράβι ονειρεμένο, ένα καράβι πραγματικό στολίδι και μάλιστα στολίδι της ελληνικής ναυτιλίας:


Το βλέπουμε εδώ να ξεκινά το παρθενικό του ταξίδι. 14 Φεβρουαρίου του 2008. Εορτή του αγίου των ερωτευμένων... Ένα τέτοιο καράβι μόνο τέτοια μέρα θα ξεκίναγε τα ταξίδια του. Γιατί είναι από τα καράβια που ερωτεύονται όλοι οι ναυτικοί.

Μια ακόμη φωτογραφία του Σιμάισμα για να απολαύσουμε το μεγαλείο αυτού του καραβιού. Ενός καραβιού που μεταφέρει αέριο φορτίο. Δύσκολο φορτίο και επικίνδυνο. Γι' αυτό και τα μέτρα ασφαλείας τεράστια.

Τέτοια πλοία είναι γνωστά ως LNG. Και είναι το συγκεκριμένα ένα από τα LNG του ομίλου Αγγελικούση, ενός ομίλου που θεωρείται πρότυπο και από τα πληρώματα ως ο παράδεισος των ναυτικών.

Να τονίσουμε μάλιστα ότι τόσο αυτό το καράβι όσο και πολλά άλλα του ομίλου φέρουν ελληνική σημαία και διατηρούν σε αρκετές θέσεις τους έλληνες αξιωματικούς. Σημαντικό για μας τις γυναίκες είναι πως ο όμιλος Αγγελικούση δίνει ευκαιρίες και σε πολλά νέα κορίτσια, απασχολώντας αρκετές δοκίμους στα πλοία του, τόσο στη γέφυρα όσο και στη μηχανή.

Επιστρέφοντας στο πλοίο που παρουσιάζουμε θα πούμε ότι έχει διαστάσεις 285 μέτρα επί 44. Πλωτό νησί...

Έτος ναυπήγησης αναφέρεται το 2006.

Η μέγιστη ταχύτητά του είναι 18,7 κόμβοι.

Το απόβαρό του είναι 76.500 τόνοι.

Όσο για τα ταξίδια του έχουν συνήθως αφετηρία τον Περσικό κόλπο. Εκεί το πετύχαμε κι εμείς σήμερα, να κατευθύνεται προς την έξοδο του κόλπου:

http://syros-observer.aegean.gr/ais/shipdetails.aspx?MMSI=240486000

Τελευταίο γνωστό λιμάνι εκφόρτωσης αναφέρεται το Nemrut στην Τουρκία και απέναντι από τη Μυτιλήνη.

Ώρα όμως να πούμε και για το όνομα του πλοίου, που προφανώς δεν είναι ελληνικό. Τι είναι; Την απάντηση θα τη βρείτε στο χάρτη, κάτω και δεξιά:


Ναι, η Σιμάισμα είναι παραλία του Κατάρ, στον Περσικό Κόλπο. Όπως παραλία του Κατάρ, λίγο βορειότερα, είναι και η Al Jassasiya, που κι αυτή με τη σειρά της χάρισε το όνομα σε ένα άλλο LNG του ίδιου ομίλου.

Ίσως αυτή η μαγευτική εικόνα να ενέπνευσε και το νονό του πλοίου και θέλησε να το βαφτίσει με το όνομα της παραλίας.

Βρήκαμε μάλιστα στο διαδίκτυο και την ανάρτηση ενός μπλογκ που αναφέρεται σε κάμπινγκ στην παραλία Simaisma

http://zue-doha.blogspot.com/2008/11/camping-at-simaisma-beach-on-14-15.html

Από κει και η ακόλουθη φωτογραφία:


Δεν ξέρω αν σας έπεισαν οι φωτογραφίες για την επιλογή του ονόματος του πλοίου. Προσωπικά πάντως προτιμώ να λένε ένα πλοίο με το όνομα του τόπου από τον οποίο φορτώνει τα αγαθά που μεταφέρει από διάφορα άλλα αστεία ονόματα που ουδεμία σχέση έχουν με το καράβι που ανήκουν.

Δεν ξέρω για σας, προσωπικά τη βρίσκω πολύ πιο γοητευτική από την ομώνυμη και πανέμορφη παραλία.

Γιατί η μάσκα ενός πλοίου είναι το πρόσωπό του, το μαγουλάκι του... κι όπως τα δικά μας μάγουλα τα οργώνει ο πανδαμάτωρ χρόνος, έτσι και τη μάσκα ενός πλοίου την οργώνει και σημαδεύει ανεξίτηλα ο ωκεανός.

Όσο για το σημείο που ξεπροβάλλουν οι άγκυρες, να πω ότι λέγονται στη λαϊκή ναυτική μας διάλεκτο "όκια". Σημαίνει μάτια και είναι λέξη ιταλικής προέλευσης.

Για προσέξτε τώρα ξανά τη μάσκα του πλοίου. Βλέπετε, δε βλέπετε; είναι το πρόσωπό του!!!

Η πρύμη είναι για τους ναυτικούς. Εκεί σήμερα είναι σταθερά ο χώρος ενδιαίτησης, το ακομοδέσιο. Εκεί δηλαδή κοιμούνται, τρώνε, βλέπουν τηλεόραση, παίζουν τάβλι, διαβάζουν, ζούνε... Και στην πρύμη βγαίνουν να μετρήσουν τα μίλια που πέρασαν και τις μέρες που έφυγαν και δε θα ξαναρθούν.

Ο ναυτικός είναι ταγμένος από τη μοίρα του πάντα να φεύγει. Να μη στεριώνει πουθενά. Υγρός κι αυτός σαν τη μεγάλη αγαπημένη του. Βλέπει λοιπόν σκυμμένος από τα ρέλια της πρύμης (τα κάγκελα δηλαδή, από την αντίστοιχη αγγλική λέξη) την προπέλα να γυρίζει ασταμάτητα μαχαιρώνοντας τα νερά και ίδια βλέπει να αναδεύονται οι μνήμες και οι θύμησες της ζωής του... Για λίγο ο παφλασμός κι έπειτα η πληγή κλείνει... όπως και ο δρόμος που ανοίγει το καράβι πάνω στα κύματα...

Οι πρύμες είναι λοιπόν για τους ναυτικούς. Όπως οι πλώρες είναι για τους επιβάτες. Γιατί αυτοί δεν ξέρουν από θάλασσα και πάνε και κρεμιούνται στο κοράκι της πλώρης λαχταρώντας πότε θα ξαναπατήσουν στεριά...

Εδώ διακρίνεται ο γκανγουαίι, η σκάλα δηλαδή επιβίβασης.

Μη νομίζετε και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο να ανεβείς σε ένα καράβι ακόμη και με τέτοια σκάλα όταν το καράβι είναι εκτός λιμανιού.

Μάλιστα τις περισσότερες φορές δεν ανεβαίνεις με τέτοια σκάλα αλλά με ανεμόσκαλα... χαράς ευαγγέλια...

Και φαντάσου λέει να είσαι από ταξίδι πολύωρο και κατακουρασμένος...

Θα ανέβεις όμως. Θες δε θες. Θα βρεις τη δύναμη και το κουράγιο και θα ανέβεις...

Κλείνουμε το αφιέρωμά μας στο Simaisma με μια φωτογραφία εκ των άνω. Το κατάστρωμα του πλοίου και η μόνιμη θέα του ναυτίλου από τη γέφυρα.

Δεκάδες σωλήνες και σωληνάκια και βάνες και χίλια δυο άλλα εξαρτήματα...

Είναι μαγκιόρικα καράβια τα LNG. Και για ναυτικούς που έχουν όχι μόνο εμπειρία αλλά και γνώσεις τεράστιες. Γι' αυτό εξάλλου και αμείβονται ανάλογα.

Δεν ξέρω βέβαια αν ο μισθός και τα χρήματα είναι ο αληθινός μισθός του γνήσιου ναυτικού... ούτε και αν υπάρχει ποσό χρηματικό να ανταμείψει το ναυτικό...

Όπως και να έχει πάντως το ταξίδι με ένα LNG είναι το δικό μου προσωπικό απωθημένο. Και τι δε θα έδινα να βρεθώ πάνω σε ένα τέτοιο καράβι...

κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει η τελευταία φωτογραφία... Μα πού την έχω ξαναδεί βρε παιδί μου;