ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Τη φωτογραφία αυτή, ίσως να την έχετε ξαναδεί.





Τραβήχτηκε το 1984 από τον Νοτιοαφρικανό φωτορεπόρτερ, Κέβιν Κάρτερ, στο Σουδάν. Δείχνει ένα παιδάκι να προσπαθεί, σχεδόν έρποντας, να φτάσει λίγα μέτρα πιο πέρα, όπου άνθρωποι της UNICEF μοίραζαν φαγητό. Πίσω του, στα 2-3 μέτρα, ένας γύπας περιμένει...

Η φωτογραφία πήρε το πρώτο βραβείο Πούλιτζερ το 1994 (Pulitzer Prize for Feature Photography)

Δυό μήνες αργότερα, τον Ιούλιο του 1994 ο Κέβιν Κάρτερ αυτοκτόνησε σε ηλικία 34 ετών από βαθιά κατάθλιψη. Πίσω του άφησε ένα ημερολόγιο, που ξεκινούσε λέγοντας, "Αγαπητέ Θεέ, υπόσχομαι ότι δε πετάξω πια άλλο φαγητό στα σκουπίδια, όσο άνοστο και αν είναι. Προσεύχομαι, ότι θα προστατεύεις την ψυχή αυτού του παιδιού..."

Κι εγώ αναρωτιέμαι μήπως ο δημοσιογράφος αυτοκτόνησε από τύψεις γιατί τότε που τράβηξε τη φωτογραφία δεν είχε βοηθήσει αυτό το παιδάκι... ή μήπως τον "σκότωσε" η ίδια του η ευαισθησία;

Σήμερα; Όχι σήμερα. Στις 11 Δεκέμβρη είναι η μέρα αυτή. Εκτός αν και η σημερινή έχει επιλεγεί από κάποιον άλλο φορέα για να τιμήσει τα παιδιά. Εδώ που τα λέμε όλες οι μέρες του χρόνου θα έπρεπε να είναι δικές τους και όχι μόνο μία...

Έχεις δίκιο αγαπητή Δανάη, την πληροφορία πάντως την άντλησα από το Blog του Ηοma Educandus, από το ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ (το 1946... ιδρύεται η UNICEF).

α καλάααααααα... Αυτό το ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ το έχουμε καταχεριάσει κατ' επανάληψη. Τα στοιχεία του τα βρήκαμε ούτε μία ούτε δύο λάθος.

Δες εδώ μια χαρακτηριστική αναφορά:

http://educandus.blogspot.com/2008/02/blog-post_22.html