HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες;

Πήγαινε κάτω 
4 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες;   Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες; Icon_minitimeΠεμ Δεκ 11, 2008 7:47 pm

Μια ολόκληρη Ελλάδα να κλαίει τον Αλέξη. Παλλαϊκή η οργή για το περιστατικό. Και την ίδια ώρα να ακούς και να σου έρχεται να ξεράσεις τους εμβόλιμους φιλήσυχους δήθεν πολίτες να κόπτονται για τις υλικές ζημιές. Και να τα βάζουν με τους ταραξίες. Ίδια στη ζυγαριά η ζωή που χάθηκε και οι βιτρίνες που έσπασαν.
Ας αφήσουμε στην άκρη το μέτρο. Έτσι κι αλλιώς έχει χαθεί προ πολλού... Κανείς σώφρων άνθρωπος δεν επικροτεί την τυφλή οργή που ξέσπασε σε καταστήματα και αυτοκίνητα και τις περιουσίες των συμπολιτών μας και του δημοσίου, δηλαδή την κοινή περιουσία όλων μας. Όμως ποιος τελικά είναι ο ένοχος αυτών των καταστροφών; Ποιος βρίσκεται πίσω από τις κουκούλες;
Η εύκολη απάντηση είναι "οι αναρχικοί των Εξαρχείων και διάφοροι άλλοι αντιεξουσιαστές". Α, μάλιστα... Δηλαδή η κουκούλα που εμένα μέχρι τώρα με εμπόδιζε να δω τα πρόσωπά τους είναι για άλλους τόσο διάφανη που κομπορρημονούν για την ταυτότητα των κουκουλοφόρων με ακλόνητη βεβαιότητα;
Να όμως που τούτη τη φορά τα έπιασαν τα "παλικάρια" στα πράσα. Ή πιο σωστά, τους τσάκωσε ο φωτογραφικός φακός:
Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες; %CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9
Η φωτογραφία δημοσιεύεται στα σημερινά ΝΕΑ. Από την ίδια εφημερίδα και το σχόλιο της φωτογραφίας:
Παράθεση :
Επικίνδυνα παιχνίδια με κουκουλοφόρους επέλεξε να παίξει η Ελληνική Αστυνομία. Χθες το πρωί, και ενώ συγκεντρωνόταν κόσμος για τα συλλαλητήρια της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ο φωτογραφικός φακός συνέλαβε κουκουλοφόρους να έχουν αγαστή συνεργασία με δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ., ενώ άλλοι κουκουλοφόροι να αναλαμβάνουν τις συλλήψεις διαδηλωτών.
Παρόμοιο και το υλικό που προβλήθηκε σήμερα το μεσημέρι στον ANT1, στο ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΣ της Τ. Στεφανίδου. Εκεί μάλιστα έπαιξε και βίντεο... Το τράβηξε μια νεαρή δημοσιογράφος που πρώτη φορά έβγαινε στο ελεύθερο ρεπορτάζ. ¶ψητο το κοριτσάκι έκανε το λάθος να ακολουθήσεις τις δυνάμεις της τάξης. Και αίφνης βρέθηκε σε σκηνή αλλοπρόσαλλη. Είδε μπροστά της να σμίγουν και να συνομιλούν κουκουλοφόροι και ροπαλοφόροι και άνδρες της Αστυνομίας. Ώσπου να καταλάβει τι γίνεται, την πήραν είδηση και την ... συνέλαβαν. Ήταν λέει παράνομη πράξη που κατέγραφε τα γεγονότα... Είχε ξεχάσει και τη δημοσιογραφική της ταυτότητα... Την οδήγησαν λοιπόν στο Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως για εξακρίβωση των στοιχείων της.
Ξέχασαν όμως να κατασχέσουν το προϊόν του εγκλήματος, τη βιντεοκασέτα. Έτσι στα έκπληκτα μάτια μας σήμερα το μεσημέρι έπαιξε το ίδιο αλλοπρόσαλλο σκηνικό. Από τη μια οι δυνάμεις ασφαλείας και από την άλλη, σαν φίλοι κολλητοί, οι κουκουλοφόροι και οι ροπαλοφόροι. Το ίδιο ακριβώς σκηνικό που βλέπετε και στη φωτογραφία των ΝΕΩΝ. Χωρίς μοντάζ. Δυστυχώς δεν είναι μοντάζ.
Οι εξηγήσεις από τον εκπρόσωπο των αστυνομικών στο πάνελ του ANT1, ήταν πως οι άνδρες αυτοί αναγκάζονται έτσι να μεταμφιεστούν (καλά, Απόκριες έχουμε; ) για να αναμειχθούν με τους γνήσιους κουκουλοφόρους και να βοηθήσουν στη σύλληψή τους!!! Εύλογο όμως το ερώτημα των παρισταμένων:
Και ποιος μας βεβαιώνει ότι αυτοί οι κουκουλοφόροι - οι μασκαρεμένοι - δεν εμπλέκονται στις καταστροφές; Ποιος μας εγγυάται ότι και το δικό τους ρόπαλο δεν κατέβηκε μανιασμένο στις βιτρίνες της Ερμού και όχι μόνο;
Φυσικά, όπως δημοσιεύουν και τα ΝΕΑ, η ΕΛΑΣ βιάστηκε να διαψεύσει το αυταπόδεικτο γεγονός, πως μεταξύ των δυνάμεων της αστυνομίας δρούσαν και κουκουλοφόροι:
Παράθεση :
Το αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας επισήμως διέψευσε πως μεταξύ των αστυνομικών δυνάμεων δρούσαν και ομάδες μεταμφιεσμένων σε «κουκουλοφόρους» αστυνομικών.
Κι εδώ είναι που τα πράγματα μπλέκουν άσχημα. Διότι αν πράγματι υπήρξαν μεταμφιεσμένοι για να διευκολύνουν το έργο της αστυνομίας, γιατί να διαψευστεί; Γιατί να μην παραδεχτούν πως αναγκάστηκαν να καταφύγουν και σε τέτοια μέσα για να εγκλωβίσουν τους αληθινούς κουκουλοφόρους; Μη και και αποκαλυφθεί το κόλπο; Καλέ, εδώ ο κόσμος το 'χει πλέον όχι μόνο τούμπανο αλλά και με φωτογραφίες και βίντεο...
Και το θέμα δεν είναι μόνο αν οι τύποι αυτοί μασκαρεύτηκαν για να μας προστατέψουν... Αλλά ποιος πραγματικά είναι ο ρόλος τους; Και μέχρι πού φτάνει το μασκάρεμα; Κρατούν μόνο τα ρόπαλα ή και τα χρησιμοποιούν;
Από παλιότερο άρθρο του Ριζοσπάστη παραθέτουμε:
Παράθεση :
Τι σχέση μπορεί να έχουν οι λεγόμενοι «κουκουλοφόροι» και οι βομβιστικές επιθέσεις, η προαναγγελία της κυβέρνησης ότι δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσει πλαστικές σφαίρες κατά διαδηλωτών, η εμφάνιση προκήρυξης της αυτοαποκαλούμενης οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας» για ανάληψη επίθεσης κατά αστυνομικού τμήματος στη Νέα Ιωνία; Ο καθένας μπορεί να υποθέσει ό,τι θέλει, ανάλογα από ποια σκοπιά το βλέπει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τη σύνδεση αυτών των γεγονότων την έχει κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Χρησιμοποιώντας, μάλιστα, τον όρο «πολιτική βία» και την ξεκάθαρη πρόθεσή της να επιχειρήσει να καταστείλει τις κινητοποιήσεις του λαϊκού κινήματος.

Αξιοποιώντας, λοιπόν, τα γεγονότα, η κυβέρνηση - χρησιμοποιώντας το νομικό οπλοστάσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το οποίο έχουν συναποφασίσει οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της, από τότε που κυβέρνηση στην Ελλάδα ήταν το ΠΑΣΟΚ - ενισχύει την κατασταλτική δράση της αστυνομίας. Βέβαια, σε όλα αυτά υπάρχει ο «κοινός παρονομαστής». Το ότι το αστικό κράτος, που υπερασπίζει την εξουσία της τάξης των καπιταλιστών, έχει βασικό αντίπαλο, ανεξάρτητα από τις αφορμές και τα προσχήματα που χρησιμοποιεί: Την Εργατική Τάξη. Ετσι, μπορεί διάφοροι που φορούν κουκούλες - ανεξάρτητα αν κάποιοι απ' αυτούς παρασυρμένοι μπορεί να πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο δίνουν τον αγώνα τους - να «ξεγελούν», υποτίθεται, 100 ή 200 άνδρες των ΜΑΤ και να χτυπούν ανενόχλητοι, π.χ., το αστυνομικό τμήμα των Εξαρχείων. Αλλά αγώνας διεκδίκησης για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών δε γίνεται με κάψιμο αυτοκινήτων, σπάσιμο βιτρινών, ληστείες τραπεζών κλπ. Απαιτεί μαζική ταξική κοινωνικοπολιτική πάλη ενάντια στην πολιτική της πλουτοκρατίας.
Και βεβαίως εκεί που αυτό το κράτος χτυπά, αξιοποιώντας ενίοτε, αν δεν την κατευθύνει, και τη δράση κάποιων που φορούν κουκούλες (χαρακτηριστικό το παράδειγμα του χτυπήματος του Κύπριου φοιτητή στη Θεσσαλονίκη από «κουκουλοφόρο» αστυνομικό), είναι τα φοιτητικά συλλαλητήρια, τις συγκεντρώσεις ενάντια σε καταπατητές μεγαλοεπιχειρηματίες, τους διαμαρτυρόμενους συνταξιούχους, τους εργάτες που ζητούν συνάντηση με τον αρμόδιο υπουργό για να του πουν ότι τα 77 λεπτά του ευρώ που πήραν αύξηση δε φτάνουν για να ζήσει η λαϊκή οικογένεια, τους ναυτεργάτες που αρνούνται να παίζουν τη ζωή τους κορόνα - γράμματα στα σαπάκια των εφοπλιστών...
Νέα όπλα καταστολής
Ετσι, σα να μην έφταναν τα ΜΑΤ, τα κλομπ, οι «φυσούνες» και τα δακρυγόνα, τώρα η κυβέρνηση προσθέτει στο οπλοστάσιο των κατασταλτικών μηχανισμών σφαίρες από πλαστικό ή καουτσούκ και χρωμοσφαιρίδια.

Σήμερα, η ΕΛ.ΑΣ. διαθέτει τρεις τύπους όπλων, που μπορούν να εκτοξεύσουν μη συμβατικές σφαίρες. Το πρώτο υπάρχει από την προηγούμενη δεκαετία και βρίσκεται στις αποθήκες της για την αντιμετώπιση στάσεων στις φυλακές. Χρησιμοποιείται από ειδικά εκπαιδευμένο υπαξιωματικό. Το είχαν μεταχειριστεί τα ΜΑΤ στα επεισόδια που είχαν γίνει στη Θεσσαλονίκη το 2003 κατά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Στις συσκευές εκτόξευσης χημικών μπορούν να χρησιμοποιηθούν πλαστικές κυλινδρικές σφαίρες. Επίσης, υπάρχει περιορισμένος αριθμός όπλων βελγικής κατασκευής που εκτοξεύουν χρωμοσφαιρίδια για να μαρκάρονται οι «ταραξίες» και να συλλαμβάνονται αργότερα. Διατίθενται και ειδικά φυσίγγια κρότου, ενώ υπάρχουν στην αγορά και εκτοξευτήρες γαλλικής κατασκευής, που εκτοξεύουν λαστιχένια μπαλάκια παρόμοια με αυτά του τένις.
Ενταση καταστολής
Η κυβέρνηση κάνει λόγο για πολιτική βία, χωρίς να βλέπει τα περιστατικά βίας και καταστολής, στα οποία εμπλέκονται οι ειδικές δυνάμεις της ΕΛ.ΑΣ. μετά από δική της εντολή. Ας δούμε μερικά από αυτά.

Ενα από τα πιο πρόσφατα είναι το πανελλαδικό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 8ης Μάρτη. Οργανωμένες και εξοπλισμένες ομάδες «κουκουλοφόρων» είχαν πάρει θέση κοντά στα μπροστινά μπλοκ της πορείας. Κάτω από το «μάτι» των τηλεοπτικών καμερών, στο ύψος της «Μ. Βρετάνιας», εντείνουν τον πετροπόλεμο και τη ρίψη «μολότοφ» στις αστυνομικές δυνάμεις. Τα ΜΑΤ επιτίθενται κι έτσι το μπλοκ που χρησιμοποιούσαν για κάλυψη οι κουκουλοφόροι «σπάει» στη μέση. Ενώ οι «κουκουλοφόροι» προχωρούν από την Πανεπιστημίου στη Σταδίου όπου ανασυντάσσονται για να επανέλθουν, τα χημικά και το ξύλο που «πέφτουν» στους διαδηλωτές είναι ανελέητα. Την ίδια ώρα, διαδηλωτές σπρώχνονται από τα ΜΑΤ προς το μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη. Οι ειδικές μονάδες της ΕΛ.ΑΣ. εξαπολύουν επιθέσεις από όλες τις μεριές εναντίον των διαδηλωτών. Κάποιοι έκαναν λόγο για αμαύρωση του μνημείου και απόπειρα εισβολής διαδηλωτών στη Βουλή.

Πέρυσι στο γιορτασμό της εξέγερσης του Νοέμβρη σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ένας αριθμός αστυνομικών με πολιτική περιβολή και κουκούλες έδρασε προβοκατόρικα. Η δράση τους δεν μπορούσε να ήταν «αυθόρμητη». Αρα, μαρτυρούσε συγκεκριμένο σχέδιο.

Αυτή η δράση «ξυπνά» σκέψεις για βελτίωση των αστυνομικών πρακτικών, όπως είναι η δημιουργία ειδικής ομάδας μυστικών αστυνομικών και πρακτόρων, που θα χρησιμοποιούν μικροκάμερες και άλλα συστήματα για να παρακολουθούν συγκεκριμένους χώρους στο κέντρο της Αθήνας.

Αλλο πρόσφατο συμβάν ήταν η επίθεση των ΜΑΤ σε μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, όταν τους ζήτησαν να αποχωρήσουν μπροστά από τα γραφεία της ΚΟΑ του ΚΚΕ μετά από φοιτητική πορεία στις 29 Μάρτη. Στις 6 Φλεβάρη, τα ΜΑΤ με χημικά και κλομπ επιτέθηκαν σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας της ΚΟΑ του ΚΚΕ κατά της επίσκεψης του πρέσβη των ΗΠΑ, Τ. Ρις, στο παλιό Δημαρχείο της Αθήνας.

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα της έντασης της κρατικής καταστολής και της χρησιμοποίησης των άλλοθι για την επιβολή της. Αλήθεια, ποιος έχει ανάγκη αυτό το άλλοθι, αν όχι το κράτος των καπιταλιστών για να γεννά τρομοφοβία και αύξηση των κατασταλτικών μηχανισμών κατά του εργατικού κινήματος και, γενικότερα, του μαζικού λαϊκού κινήματος και της κοινωνικοπολιτικής πάλης λαού και νεολαίας για το δικό τους δίκιο;

Ανάλογες καταγγελίες μπορείτε να διαβάσετε και σε άλλο άρθρο του Ριζοσπάστη με τον ταιριαστό τίτλο: ΤΙ ΤΟΥΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ Και το θέμα δεν είναι τι χρειάζονται σ' αυτούς οι κουκούλες, αλλά τι χρειάζεται πια στους αφελείς για να ξυπνήσουν. Και να δουν όλη την πλεκτάνη που έχει στηθεί σε βάρος των λαϊκών αγώνων... Αναφέρομαι μόνο στους αφελείς και όχι στους εγκάθετους που σπέρνουν τα βρωμερά τους σχόλια στο διαδίκτυο τούτες τις μέρες συνεχίζοντας τον αγώνα της κουκούλας και στο ίντερνετ. Είναι όλοι αυτοί που ξεχνάνε το θάνατο ενός παιδιού και κόπτονται για τις υλικές ζημιές και μόνο. Αυτοί που προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν από την ουσία του γεγονότος στο σκηνικό της φρίκης που δημιούργησαν έπειτα οι κουκουλοφόροι. Και λέω πως και χωρίς φωτογραφικό πειστήριο, αρκεί αυτό και μόνο για να αποκαλύψει ποιος κρύβεται ποιος πίσω από τις κουκούλες...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΗΡΑΚΛΗΣ
Admin
ΗΡΑΚΛΗΣ


Αριθμός μηνυμάτων : 421
Registration date : 01/11/2007

Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες;   Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες; Icon_minitimeΣαβ Δεκ 13, 2008 2:57 pm

Ποιοι είναι πίσω από τις κουκούλες; Χωρίς απάντηση όσο λείπει η απόδειξη. Απόδειξη που δεν αρκεί για μία περίπτωση αλλά απαιτείται για κάθε ξεχωριστή κουκούλα όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι κουκουλοφόροι είναι πάντα οι ίδιοι.

Ξέρετε τι μου θύμισε αυτή η ιστορία με τις κουκούλες; Την προέκταση της κουκούλας στο διαδίκτυο. Τα νικ νέιμς, τα ψευδώνυμα. Όση σιγουριά μπορείς να έχεις για το πρόσωπο που αρθρογραφεί με το τάδε ψευδώνυμο άλλη τόση συνοδεύει και την κουκούλα του κάθε κουκουλοφόρου.

Αν προεκτείνεις λίγο το συλλογισμό θα φτάσεις στη διαδικασία του θεάτρου και στο μασκάρεμα του ηθοποιού για να φανεί πειστικός στο ρόλο του. Νομίζω ότι είναι τραγικό λάθος να συγχέει κανείς το ρόλο με το πρόσωπο έστω και αν είναι θέμα για ψυχιάτρους η σχέση των προσώπων με τη χρήση κουκούλας στην καθημερινή ζωή. Γιατί ο άνθρωπος φτάνει να κρύψει το πρόσωπό του για να πει τη γνώμη του ή και να ενεργήσει ακόμη;

Στο διαδίκτυο έχουμε συνδέσει αυτή την τακτική με την ελευθερία της έκφρασης. Παίρνεις ένα ψευδώνυμο και λες χύμα όσα δεν μπορείς ή φοβάσαι να πεις με το όνομα (και την ταυτότητα) που σου χάραξαν στα χαρτιά οι γραφειοκρατίες. Το ίδιο συμβαίνει και με τα νέα παιδιά που σήμερα κυκλοφορούν με κουκούλα στις διαδηλώσεις. Φοβούνται... νιώθουν πως απειλείται η ελευθερία τους αν αποκαλύψουν πρόσωπο (η μία εκδοχή). Νιώθουν πιο ελεύθεροι να εκφράσουν τον εαυτό τους, όπως ο ηθοποιός στη σκηνή, που μέσα από το ρόλο εκδηλώνει το δικό του υποσυνείδητο. Προσέξτε... Η δεύτερη εκδοχή δε σχετίζεται με φόβο, ούτε με ψέμα αλλά με τη βαθύτερη αλήθεια, τη γνήσια ουσία που φέρει ο καθένας μας. Έχετε διαβάσει ποτέ Στανισλάβσκι; Και ειδικά όσα αναφέρει για τη μεταμφίεση;

Στανισλάβσκι: ΠΛΑΘΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΡΟΛΟ - "Η αληθινή μεταμφίεση" (14 σελίδα) - Μετάφραση ¶γγελου Νίκα, Εκδόσεις Γκόνη:

Παράθεση :
"Σήμερα πήγαμε όλη η τάξη μας στις μεγάλες αποθήκες του βεστιάριου του θεάτρου ...


Την προσοχή μου τράβηξε μια απλή, παλιά ρεντικότα. ... Μια κάποια σιχασιά, αλλά σύγχρονα κι ένας ανάλαφρος τρόμος απ' το αίσθημα του μοιραίου με τάραξαν, καθώς κοιτούσα εκείνη την παλιά ρεντικότα.

Αν έβρισκε κανείς και τα ταιριαστά γάντια και καπέλο και τ' απαραίτητα για τα πόδια κι έφτιαχνε περούκα και μακιγιάρισμα ίδια σε χρώμα και αποχρώσεις με τα υπόλοιπα - όλα γκριζωπά, κιτρινωπά, πρασινωπά, ξεθωριασμένα και αχνοΐσκιωτα - θα μπορούσε να προκαλέσει την εντύπωση του απαίσιου, μα και του οικείου κάπως. ...

Ανήσυχος, ταραγμένος έφυγα απ' την αποθήκη του βεστιάριου κουβαλώντας μαζί μου το αίνιγμα: ποιο θα ήταν το ιδιαίτερο πρόσωπο που θα παρουσίαζα ντυμένος μ' εκείνη την παλιά τριμμένη ρεντικότα;

Από 'κείνη τη στιγμή κι ως την ώρα της μασκαράτας, που είχε ορισθεί για τρεις μέρες αργότερα, κάτι γινόταν μέσα μου. Δεν ήμουν πια εγώ από την άποψη της συνηθισμένης αυτοσυνείδησης. Η, για να μιλήσω με περισσότερη ακρίβεια, δεν ήμουνα πια μόνος μου, αλλά μαζί με κάποιον άλλο, που τον αναζητούσα μέσα μου και δεν κατάφερνα να τον βρω.

Ζούσα, συνέχιζα τη ζωή μου όπως πάντα, μολαταύτα κάτι μ' εμπόδιζε να δοθώ ολοκληρωτικά σ' αυτήν, κάτι τάραζε την κανονική μου ζωή. Σα να ήμουν χωρισμένος στα δυο. Ενώ κοίταζα ό,τι τραβούσε την προσοχή μου, δεν τό 'βλεπα σ' όλη του την πραγματική έκταση, αλλ' αόριστα χωρίς να προχωρώ στο βάθος. Σκεφτόμουν κάπως, μα χωρίς να εξετάζω βαθύτερα τα πράγματα, άκουγα, αλλά με μισό αυτί κι η όσφρησή μου σα νά 'χε ατονήσει.

Η μισή μου ενεργητικότητα και ικανότητα κάθε λογής είχαν χαθεί κι αυτό έφθειρε τη ζωντάνια και τη δύναμή μου και τη συγκέντρωση της προσοχής μου. Καταπιανόμουν με πολλά, μα τίποτα δεν τέλειωνα. Ένιωθα την ανάγκη να πραγματοποιήσω κάτι, που είχε για μένα πιο μεγάλη σπουδαιότητα. Μα ξαφνικά ένα σύννεφο απλωνόταν τότε πάνω από τη συνείδησή μου, δεν μπορούσα να βρω το επόμενο βήμα στην προσπάθειά μου, πάθαινα σύγχυση και διχασμό. Ήταν κουραστική και βασανιστική αυτή η κατάσταση. Έτσι έζησα κάθε στιγμή, καθεμιά απ' τις τρεις εκείνες μέρες και στο μεταξύ το ερώτημα, ποιον θα παράσταινα στη μασκαράτα, έμενε αναπάντητο.

Τέλος, τη νύχτα πεταγόμουν ξαφνικά απ' τον ύπνο μου, κι όλα ξεκαθάριζαν. Η δεύτερη ζωή, που τη ζούσα παράλληλα με την κανονική μου ζωή, ήταν μυστική, υποσυνείδητη. Μέσα σ' αυτήν συνεχιζόταν η αδιάκοπη αναζήτηση για εκείνον τον άνθρωπο της μούχλας, που τα ρούχα του έτυχε να βρω.

Μα η φωτεινή έμπνευση δεν κρατούσε πολύ. Έσβηνε κι εγώ στριφογύριζα άυπνος κι αναποφάσιστος στο κρεβάτι μου. Ήταν σαν νά 'χα κάτι ξεχάσει, που ούτε να το θυμηθώ μπορούσα ούτε να το βρω. Ήταν σωστό βάσανο κι όμως, αν κάποιος μάγος μου πρότεινε να το σταματήσει μεμιάς, δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως δε θα τον εμπόδιζα. ...

Τι συνέβαινε; Πώς να εξηγήσει κανείς αυτή την αδράνεια ή αυτό το αίσθημα της διχασμένης προσωπικότητας; Πιστεύω πως προερχόταν από μια βαθύτερη ασύνειδη σταθερή πεποίθηση, πως ο σκονισμένος εκείνος κύριος με τα ρούχα της μούχλας θα εμφανιζόταν αργά ή γρήγορα και θα με γλίτωνε. "Δεν ωφελεί να ψάχνεις, καλύτερα να μην τον βρεις τον άνθρωπο της μούχλας" - έτσι θα με παρακινούσε, φαίνεται, μια μυστική φωνή μέσα στο υποσυνείδητό μου.

Κι ήταν ακόμη κάτι παράξενες στιγμές, που τις έζησα δυο - τρεις φορές εκείνες τις μέρες: καθώς περπατούσα στο δρόμο, όλα ξαφνικά φωτίζονταν, σταματούσα μεμιάς για να μπορέσω να νιώσω σ' όλη του την έκταση ό,τι γινόταν μέσα μου... περνούσε ένα δευτερόλεπτο, άλλο ένα, μου φαινόταν πως θα κατάφερνα κάπως να δω βαθύτερα... περνούσαν έτσι μερικά δευτερόλεπτα κι ό,τι μέσα μου είχε βγει στην επιφάνεια βυθιζόταν και χανόταν και βρισκόμουν ξανά μπλεγμένος αξεδιάλυτα.

¶λλοτε πάλι έπιανα τον εαυτό μου να βαδίζει σα χαμένος, χωρίς ρυθμό, πράγμα ολότελα ασυνήθιστο για μένα, που μολαταύτα δυσκολευόμουν να ξαναβρώ το κανονικό μου βάδισμα.

Και τη νύχτα, όταν έμενα άυπνος, άρχιζα να τρίβω τα χέρια μου μ' ένα ιδιαίτερο τρόπο. "Ποιος τρίβει έτσι τα χέρια του;" αναρωτιόμουν, χωρίς να μπορώ να απαντήσω. Ήξερα όμως πως όποιος κι αν είναι αυτός, έχει μικρά, μακρουλά, κρύα ιδρωμένα χέρια με κόκκινες, ναι κόκκινες παλάμες. Είναι πολύ δυσάρεστο να σφίγγεις ένα τέτοιο χέρι, τόσο γλοιώδες, σα να μην έχει κόκαλα... Ποιος είναι αυτός; Ποιος είναι;

Στην ίδια κατάσταση βρισκόμουν, σ' αυτό τον εσωτερικό διχασμό, αβεβαιότητα και την αδιάκοπη αναζήτηση για κάτι, που δεν μπορούσα να βρω, σαν μπήκα στο κοινό καμαρίνι, όπου θα φορούσαμε τα κοστούμια μας και θα μακιγιαριζόμαστε όλοι μαζί κι όχι καθένας μονάχος του. Δύσκολο να συγκεντρωθεί κανείς μέσα στην οχλοβοή και τη φασαρία απ' τις κουβέντες. Κι όμως τό 'νιωθα, πως αυτή η στιγμή που για πρώτη φορά θα φορούσα τη ρεντικότα της μούχλας, την κιτρινωπή γκρίζα περούκα, γενειάδα και τα υπόλοιπα, ήταν εξαιρετικά σπουδαία για μένα. Μόνο αυτά τα υλικά πράγματα μπορούσαν να με βοηθήσουν να βρω ό,τι αναζητούσα υποσυνείδητα. Σ' εκείνη τη στιγμή στήριζα τις τελευταίες μου ελπίδες.

Μα όλα τριγύρω με ζάλιζαν. Δίπλα μου ο Γκρίσα είχε κιόλας μεταμφιεσθεί σε Μεφιστοφελή. Φορούσε ένα πλούσιο μαύρο ισπανικό κοστούμι κι όλοι, όσοι τον έβλεπαν, αναστέναζαν με φθόνο. ¶λλοι έσκαγαν στα γέλια κοιτάζοντας το Βάνια, που για να μεταμφιεσθεί σε γέρο, είχε φτιάξει στο παιδικό του πρόσωπο τόσες γραμμές και κουκίδες, ώστε έμοιαζε με γεωγραφικό χάρτη. ...

Το καμαρίνι αντηχούσε από ξεφωνητά γεμάτα θαυμασμό, σα να γινόντουσαν προετοιμασίες για καμιά συνηθισμένη ερασιτεχνική παράσταση.

"Μα... αδύνατο να σε γνωρίσω! Μη μου πεις, πως είσαι συ! -Καταπληκτικό! Σπουδαία δουλειά, λοιπόν δε στό 'χα!" κι άλλα παρόμοια δίχως τελειωμό.

Φοβερά με νευρίασαν όλ' αυτά. Για μένα δε βρήκαν παρά μόνο παρατηρήσεις, όπου ξεχώρισα την αμφιβολία και την αποδοκιμασία κι έχασα ολότελα το κουράγιο μου.

- Κάτι δεν ταιριάζει... δεν ξέρω ακριβώς τι... Δηλαδή ποιος είναι αυτός; Δεν καταλαβαίνω ποιον έχεις στο νου σου να παραστήσεις;

Τι τρομερό, ν' ακούω αυτές τις παρατηρήσεις και τις ερωτήσεις και να μην έχω τίποτα ν' απαντήσω!

Ποιον προσπαθούσα να παραστήσω; Μήπως τό 'ξερα; Αν κατάφερνα να το φανταστώ, ποιος είμαι έτσι μεταμφιεσμένος, δε θα δίσταζα καθόλου να το πω. ...

Αποφάσισα να μην παρουσιαστώ στο Σκηνοθέτη, μα να βγάλω το κοστούμι μου και να ξεμακιγιαριστώ με μια φριχτή, καθώς φαινόταν, πρασινωπή κρέμα, που βρισκόταν μπροστά μου. Έχωσα κιόλας το δάχτυλό μου στο βάζο κι άρχισα να τρίβω μ' αυτήν το πρόσωπό μου. Και ... δε σταματούσα. Τ' άλλα χρώματα μπερδεύτηκαν και θόλωσαν, ήταν σα νά 'πεσε λαδομπογιά μέσα σε κάποιο υγρό. Το πρόσωπό μου έγινε πράσινο και γκρίζο και κίτρινο μαζί, σα να φιάχτηκε "ασορτί" με το κουστούμι μου. Δύσκολα μπορούσες να βρεις, πού βρισκόταν η μύτη μου, τα μάτια μου, τα χείλια μου. Απ' την ίδια κρέμα έστρωσα κάμποση και στα μουστάκια και στα γένια μου κι έπειτα σ' ολόκληρη την περούκα μου. Εδώ κι εκεί τα μαλλιά κολλούσαν σε μια μάζα... και τότε, σα να μ' έπιασε νευρική κρίση, άρχισα να τρέμω, η καρδιά χτυπούσε δυνατά, εξαφάνισα στη στιγμή τα φρύδια μου, πουντραρίστηκα όπως - όπως, πασάλειψα με πράσινο τη ράχη των χεριών μου και με ανοιχτό κόκκινο τις παλάμες μου. Τακτοποίησα πάνω μου το κουστούμι και τράβηξα τη γραβάτα μου. Όλ' αυτά τά 'κανα γρήγορα και με σιγουριά, γιατί τώρα ήξερα πια, ποιον παρουσίαζα και τι είδος άνθρωπος ήτανε!

...

Αξίζει πραγματικά να βρείτε αυτό το βιβλίο και να διαβάσετε όχι μόνο το συγκεκριμένο κεφάλαιο μα και όλο το υπόλοιπο. Τότε θα καταλάβετε τι επικίνδυνα παιχνίδια είναι αυτά. Να μασκαρεύεις ανθρώπους. Ή και να μασκαρεύεσαι ο ίδιος...

Ένας ηθοποιός και μόνο θα μπορούσε να νιώσει όλο το βάθος των κινδύνων που ελλοχεύουν σε ερασιτέχνες που επιχειρούν τέτοια μασκαρέματα. Ο ηθοποιός έχει την κατάλληλη παιδεία, ο ερασιτέχνης όχι. Κι εκεί ο κίνδυνος για αληθινό διχασμό προσωπικότητας είναι πλέον υπαρκτός. Θα παραθέσω τον επίλογο του κεφαλαίου:

Παράθεση :


"Ήμουν ευτυχισμένος γιατί είχα καταλάβει πώς να ζω τη ζωή ενός άλλου και τι σημαίνει να συγχωνεύεται ο εαυτός σου μέσα στην εικόνα ενός άλλου προσώπου.

Αυτό είναι σπουδαιότατο κεφάλαιο στο ενεργητικό ενός ηθοποιού.

Καθώς έπαιρνα το μπάνιο μου θυμήθηκα, ότι στην πραγματικότητα όσην ώρα έπαιζα το ρόλο του Κριτικού, δεν έχασα την αίσθηση, πως ήμουν εγώ ο ίδιος. Έβγαλα το συμπέρασμα πως αυτό έγινε, γιατί αισθανόμουν εξαιρετική ευχαρίστηση, καθώς έπαιζα, να παρακολουθώ τη μεταμόρφωσή μου. Ήμουν πραγματικά παρατηρητής του εαυτού μου, ενώ την ίδια στιγμή ένα άλλο κομμάτι από μένα γινόταν ένα πλάσμα γκρινιάρικο, μίζερο, που έβρισκε μόνο λάθη.

Κι όμως μπορώ τάχα να πω, πως αυτό το πλάσμα, δεν ήταν μέρος του εαυτού μου; Το έβγαλα μέσ' απ' την ίδια μου τη φύση. Χώρισα, να πούμε, τον εαυτό μου σε δυο προσωπικότητες. Η μια έπαιζε σαν ηθοποιός, η άλλη ήταν παρατηρητής.

Κι ο διχασμός - τι παράξενο! - όχι μόνο δεν εμπόδισε, μα πραγματικά προώθησε τη δημιουργική μου εργασία. Την ενθάρρυνε και της έδωσε την ορμή να προχωρήσει."

Αυτή τη διαδικασία, την αληθινή μεταμφίεση, ένας ηθοποιός διδάσκεται πώς να την επιτύχει. Να φτάσει δηλαδή στο διχασμό αλλά να μη χάσει τον εαυτό του. Να χρησιμοποιήσει κομμάτι του ίδιου του εαυτού του στο ρόλο αλλά την ίδια ώρα το άλλο κομμάτι να στέκεται παρατηρητής.

Ο ανεκπαίδευτος όμως, ο αστυνομικός αν θέλετε που καλείται να μεταμφιεστεί σε αναρχικό κουκουλοφόρο... με τι παιδεία καλείται σε τέτοια επικίνδυνα παιχνίδια;

Εκτός αν στις σχολές Αστυνομίας εκτός από την κ. Τζάνη καλούν πλέον και καθηγητές δραματικών σχολών... Κι αντί για αστυνομικούς παράγουν θεατρίνους...

Τα ίδια αν όχι και περισσότερα χρωστάει ο καθένας μας που παίρνει ένα ψευδώνυμο στο ίντερνετ, μάσκα είναι κι αυτή, να επεξεργαστεί σε βάθος. Αλλιώς ετοιμάζει πλούσια πελατεία για τους ψυχιάτρους.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Μυρτάλη
Ανθυποπλοίαρχος
Ανθυποπλοίαρχος
Μυρτάλη


Αριθμός μηνυμάτων : 197
Registration date : 31/10/2007

Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες;   Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες; Icon_minitimeΚυρ Δεκ 14, 2008 2:07 am

Πελατεία γενικώς θα έλεγα. Αν το καλοσκεφθεί κανείς τα μασκέ είναι βολική λύση σε πολλές περιστάσεις. Πχ Σε κατηγορούν για αδίστακτο και πως δε λογαριάζεις τίποτε, πατάς επί πτωμάτων και δε λογαριάζεις ούτε καν τη μνήμη ενός νεκρού. Να όμως που στο κρίσιμο εκείνο σημείο ομάδα κουκουλοφόρων ορμούν εναντίον σου. Σε στοχοποιούν και σου ρημάζουν τα πάντα. Από θύτης θύμα λοιπόν και άντε και σε ανώτερα! Μόνο που ξέχασες να μας πεις ότι λίγες μέρες πριν άλλη μία ομάδα κουκουλοφόρων σε έβαλε και πάλι στόχο. Τι έγινε, βρε παιδί μου; ¶λλη δουλειά δεν έχουν οι κουκουλοφόροι παρά να τα βάζουν μαζί σου; Εσένα όμως δεν ιδρώνει το αυτάκι σου. Βράχος, ε; Θα μείνεις λες ο ίδιος (εμένα γιατί αυτό μου ακούστηκε σαν απειλή; ) και υπερασπιστής φτωχών και αδυνάτων!!! Κάτι σαν Ξανθόπουλος και παιδί του λαού! Θαρρώ πως ο τύπος αυτός άλλη δουλειά δεν έκανε παιδί παρά να βλέπει ελληνικό κινηματογράφο. Και μάλιστα τα φτηνιάρικα. Με τους ψευτομπράβους και τις άλλες φανφάρες...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ


Αριθμός μηνυμάτων : 411
Ηλικία : 59
Location : ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Registration date : 08/10/2008

Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες;   Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες; Icon_minitimeΠαρ Δεκ 19, 2008 12:29 am

Τελευταία νέα. Μετά από άγρια καταδίωξη συνελήφθη μία μαύρη κουκούλα. Κάτω από σκληρή ανάκριση, ομολόγησε.
"Για ένα πουκάμισο αδειανό για μιάν Ελένη".
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://sotirisbotas.blogspot.com
 
Ποιοι είναι τελικά πίσω από τις κουκούλες;
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΑ :: ΠΟΛΙΤΙΚΗ :: ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ-
Μετάβαση σε: