HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ;

Πήγαινε κάτω 
3 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ


Αριθμός μηνυμάτων : 411
Ηλικία : 59
Location : ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Registration date : 08/10/2008

ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ;   ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Icon_minitimeΚυρ Νοε 23, 2008 11:11 pm

Ο Καπιταλισμός δεν απομακρύνεται με προσευχές, θεωρίες και θυμιάματα. Πρέπει οι λαοί να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους. Ευρώπες και Αμερικές ήταν είναι και θα είναι οίκοι εμπόρίας ψυχών. Το ζήτημα είναι θα πουλήσουμε φτηνά ή ακριβά τις ψυχές μας. Όσο νενεκίζουμε, ράσο και υποταγή. Σίγουρα ο δρόμος έχει τη δική του ιστορία αλλά πρέπει να την ξαναγράψουμε. Κι αυτή τη φορά η μπογιά πρέπει νάναι ανέξίτηλη. Πίστη, αποφασιστικότητα και θάρρος. Όταν αυτοί μετρούν τα κέρδη τους με χρυσά νομίσματα είναι καλό εμείς να μετρήσουμε το μπόι των ψυχών μας. Ο καπιταλισμός είναι ο σύγχρονος μύθος της Λερναίας Ύδρας. Θα βρεθεί Ηρακλής ; Στο χέρι μας είναι να ξαναζωντανέψουμε το μύθο. Θέλει θυσίες και ξέρω πως έχουμε αποθέματα. Άλλωστε αρκετά μας έχουν πάρει οι τρομονόμοι και τα οικονομικά συμφέροντα των καπιταλιστικών συμμοριών. Αντί να θάβουμε τους νεκρούς μας καιρός να τους αναστήσουμε. Καλή Ανάσταση. Κι ας είναι καταχείμωνο, Καλή Ανάσταση για νά'χει ελπίδα η άνοιξη.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://sotirisbotas.blogspot.com
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ;   ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Icon_minitimeΚυρ Νοε 23, 2008 11:58 pm

Παράθεση :


Το μέλλον δε θα ‘ρθει από μονάχο του έτσι νέτο-σκέτο αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς.
Από τα βράγχια, κομσομόλε, άρπαξέ το !
Απ' την ουρά του, πιονιέροι, εσείς.

Η κομμούνα δεν είναι μια βασιλοπούλα του παραμυθιού, που λες, για να την ονειρεύεσαι τις νυχτιές.
Μέτρησε, καλοσκέψου, σημάδεψε και τράβα, βήματα τα βήματα, έστω και πάνω σε μικροζητήματα.

Δεν είναι μόνον ο κομμουνισμός στη γη, στα κάθιδρα εργοστάσια εκείνα.
Είναι και μες στο σπίτι, στο τραπεζάκι μπρός, στις σχέσεις, στη φαμίλια, στην καθημερινή ρουτίνα.

Εκείνος κει, που ολημερίς τριζοβολάει βλαστήμιες σαν κάρο κακογρασωμένο, εκείνος που,σαν ολολύζει η μπαλαλάικα χλωμιάζει ευθύς, αυτός το μπόι του μέλλοντος δεν το ‘χει φτασμένο.

Πόλεμος δεν είναι μόνο, όπως θαρρείς εσύ, να λες ναι ναι, στα μέτωπα με βολές πολυβόλου. Της φαμίλιας, του σπιτικού, η επίθεση, για μας μικρότερη απειλή δεν είναι διόλου.

Εκείνος που υποτάχτηκε στην πίεση της φαμίλιας, κοιμάται μες στη μακαριότητα ρόδων φτιαγμένων με χαρτί, αυτός δεν έφτασε το μπόι της προσήλιας, της δυνατής ζωής εκείνης που θα ‘ρθει.

Σαν τη φλοκάτα και το χρόνο επίσης,ο σκόρος την καθημερνότητας τον κατατρώει στιγμή-στιγμή.
Το μεινεσμένο ρούχο των ημερών μας για ν' αερίσεις ε, κομσομόλε, τίναξέ το εσύ.


Βλαδίμηρος Μαγιακόβσκη φυσικά. Και οδηγίες για ξελάσπωμα του μέλλοντος.

Σωτήρη,

ο καπιταλισμός νοσεί. Κανείς δεν αντιλέγει. Ούτε καν ο Κάρολος εδώ και δεκαετίες...

Από το σημείο αυτό μέχρι να τα τινάξει οριστικώς, απέχουμε παρασάγγας. Αυταπάτη να νομίζουμε πως έτσι εύκολα το τέρας θα ψοφήσει. Ούτε πολύ περσότερο πως θα μας αδειάσει τη γωνιά τυχαία. Χρειάζεται δράση και μάλιστα με στρατηγική σχεδιασμένη.

Όλα τα άλλα - αντιδράσεις είτε λεκτικές είτε και με κινηματική μορφή αλλά χωρίς σχέδιο οργανωμένο - είναι σαν αντιβίωση που παίρνεις μόνος σου από το φαρμακείο. Κι αντί καλά να γίνεις, καταλήγεις να δημιουργείς όλο και πιο ισχυρά μικρόβια.

Στο έγραψα και σε ένα άλλο θέμα σήμερα ή χτες, δε θυμάμαι. Για την τακτική της καμένης γης σου θυμίζω. Και για το στρατήγημα.

Το να αντιδράς αποσπασματικά οδηγεί σε ξεφούσκωμα και απογοήτευση και δίνει περιθώρια στους καπιτάλες να αναδιοργανώνονται. Θέλει ΟΡΓΑΝΩΣΗ. Και ΣΧΕΔΙΟ. Και βήματα προσεκτικά. Ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω, που έλεγε και ο Βλαδίμηρος. Γι' αυτό και επικαλέστηκα το μέτρο. Όχι τυχαία και όχι γιατί εγώ έχω περισσή υπομονή.

Ή να στο πω και αλλιώς. Θέλει να βάλουμε κάτω το μυαλό μας. Και όχι να αφήνουμε λίμπερδο το συναίσθημα δίχως χαλινάρι. Και θέλει την υπομονή του μυργηγκιού. Σιγά σιγά και υπόγεια υπόγεια. Να σκάψουμε όλο το λάκο και μετά να μας πάρουν χαμπάρι.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ


Αριθμός μηνυμάτων : 411
Ηλικία : 59
Location : ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Registration date : 08/10/2008

ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ;   ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Icon_minitimeΔευ Νοε 24, 2008 12:26 am

Αγαπητή Διώνη, πιστεύεις πως πραγματικά ο καπιταλισμός νοσεί; Πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θάναι. Σαν τη μέδουσα που πάλλει το σώμα και χώνεται όλο και πιό βαθειά στα σκοτάδια της αβύσσου. Ο λαός νοσεί κι αυτό είναι η μεγάλη επιτυχία του καπιταλισμού. Νομίζουμε πως μεταξύ μας έχουμε γέφυρες επικοινωνίας διαλόγου και συζήτησης. Συμφωνούμε, διαφωνούμε, γενικώς πορευόμαστε. Μα δεν έχουμε καταλάβει ότι εντέχνως τα συστήματα μας κόβουν τα γιοφύρια αφήνοντάς μας ακάλυπτους. Δε μιλώ για κομμουνισμό αλλού ήταν το όνειρο και εμείς αλλού κοιμόμαστε. Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Παπαφλέσας, πού μάθανε την τακτική ; Στο σχολειό της ανάγκης Διώνη. Κσι δυστυχώς στις μέρες μας ξανανοίγει τις πόρτες του. Καλή η φιλοσοφία καλό και το στρατήγημα. Και άριστο να ανοίγεις λάκκους κάτω από τα πόδια του καπιταλισμού. Μόνο που, Διώνη, πρέπει να ξέρουμε να τους υποστηλώνουμε καλά γιατί θα πέσουνε και θα μας πλακώσουνε. Ο κομμουνισμός, λυπάμαι που το λέω, κατορθώσαμε και τον βάλαμε σε Μουσεία, συγκινησιακά και δακρύβρεχτα. Η ελπίδα δεν έχει χρώμα, η αγωνία ενός λαού, ενός κόσμου ολόκληρου, δεν περιμένει κανένα ιδιαίτερο στρατήγημα γιατί καλά το ξέρεις, όπως όλοι μας, ανάγκη και χρέος οι μεγαλύτεροι στρατηγοί. Και καμιά φορά ούτε τα ποιήματα δεν έχουνε χώρο παρά μονάχα μετά τη νίκη. Μιά νίκη που απ'ό,τι φαίνεται θα χρειαστεί και πάλι αίμα. Ναι, μας έχουν τρομοκρατήσει. Προσοχή, ηρεμία και η κατάλληλη στιγμή έρχεται. Και πάντα το ποντίκι χτυπά την προβοσκίδα του ελέφαντα.
Όσο για τα ποιήματα την ώρα του αγώνα φαντάζουν πολλές φορές μικρά μπροστά στη μεγαλοσύνη των πράξεων. Γιατί ποίηση μπορεί να είναι ένας νεκρός που χάρισε τη ζωή του αυτοθέλητα στην ελπίδα του κόσμου για ένα καλύτερο αύριο.

Θα πρέπει όμως να μετρήσουμε καλά τα βήματά μας και όχι βέβηλα. Σκοπός ο άνθρωπος να παραμένει άνθρωπος σε όλη τη φάση της ζωής του. Και σε όποια στιγμή, με αξιοπρέπεια. Ποιά αξία του πρέπει, ας το ορίσουμε. Θα μου επιτρέψεις να σου αφιερώσω ένα ποίημα μου για τις βίαιες κινήσεις και τη βεβήλωση της ιστορίας με την ελπίδα πως θα αποτραπούν αυτά στο μέλλον.


ΕΞΑΓΝΙΣΜΟΙ

Στου Σκάμανδρου τα νερά φθάσαμε
Με όνειρα βέβηλα σύραμε τις συνειδήσεις μας
ματωμένα ξόανα της μιαρής ζωής μας
κι ας φάνταζαν ιερά άδυτα στο βάρος του χρόνου
με πέπλα χρησμών στολισμένα

Στου Σκάμανδρου τα νερά φθάσαμε
με ματωμένα χέρια
Ω Μητέρα, αγαπάς τους φονιάδες γιούς σου
Το πιό μεγάλο αμάρτημα είναι ότι είμαστε γιοί σου
και το χρησιμοποιήσαμε για να αφήσουμε
ανίερους σπόρους στο σώμα σου
ξεπλένοντας τα χέρια μας απ'το βάρος του κόικκινου χρώματος
νομίζοντας για Χρέος τα βέβηλα βήματα της Ιστορίας μας
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://sotirisbotas.blogspot.com
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ;   ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Icon_minitimeΔευ Νοε 24, 2008 1:14 pm

Επανέρχομαι στο προηγούμενο:

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ έγραψε:
Ο Καπιταλισμός δεν απομακρύνεται με προσευχές, θεωρίες και θυμιάματα. Πρέπει οι λαοί να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους.

Καμιά αντίρρηση για τις προσευχές και τα θυμιάματα και άλλες μαγγανείες. Η διαφωνία είναι στη θεωρία. Αναρωτιέσαι:

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ έγραψε:


Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Παπαφλέσας, πού μάθανε την τακτική ;

Και απαντάς:

Παράθεση :


Στο σχολειό της ανάγκης.

Εμ, δεν είναι ακριβώς έτσι. Κι εδώ θα σου θυμίσω πως όταν οι λαοί ξεχνούν την ιστορία τους, αναγκάζονται να την επαναλάβουν...

Κατ' αρχάς: Άλλο πράγμα Κολοκοτρώνης, άλλο Καραϊσκάκης και άλλο Παπαφλέσσας. Μην τους βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι και μην απλουστεύουμε θεωρώντας τους απλώς συμμαθητές στο σχολείο της Ανάγκης.

Ο Κολοκοτρώνης ήταν ο νους εκείνης της επανάστασης με τα σαράντα μέτρα λευκό πανί... Ο Καραΐσκος, ο γιος της Καλογριάς, ήταν το χέρι και η πράξη. Ο Παπαφλέσσας η καρδιά και το συναίσθημα.

Έδωσε ο τελευταίος αγώνας ηρωικό στο Μανιάκι. Έπεσε υπέρ πατρίδος. Τον θαύμασε ως και ο εχθρός. Άχρηστη δεν ήταν η θυσία του. Αλλά ήταν πρόβατο επί σφαγή. Έτσι δε λευτερώνεις τον τόπο. Μόνο κρατάς την ελπίδα ζωντανή.

Ο Καραϊσκάκης πάλι ήταν το ατρόμητο παλικάρι της Ρούμελης. Ο αρχιστράτηγος της Στερεάς που έπεφτε μέσα στη φωτιά χωρίς να λογαριάζει τίποτε. Έφυγε "άδοξα" από τυχαία σφαίρα... Κι αφού πρώτα δοκίμασε τον παραγκωνισμό. Το yes men είχε ήδη αρχίσει να ριζώνει...

Και πάμε στον Κολοκοτρώνη. Το Θοδωράκη Κολοκοτρώνη. Το νου και τη λογική εκείνου του μεγαλειώδους αγώνα. Τυχαία δεν έβαλαν το δικό του άγαλμα έξω από το μουσείο που το έθνος αφιέρωσε στην επανάσταση του '21. Γιατί αν δεν υπήρχει Κολοκοτρώνης ούτε η δράση του Καραϊσκάκη ούτε ο ενθουσιασμός του Παπαφλέσσα θα έφερναν αποτέλεσμα.

Είδες λοιπόν που ούτε εγώ εγκλωβίζομαι στον κομμουνισμό και μόνο; Φαίνεται όμως πως στο νου μας όταν ακούμε για ΟΡΓΑΝΩΣΗ και ΣΧΕΔΙΟ αυτόματα έρχονται στο νου μας οι κομμουνιστές. Όχι τυχαία βεβαίως. Μόνο που ο κομμουνισμός είναι απλώς μία στιγμή της ιστορίας του ανθρώπου. Σε άλλες στιγμές οι επαναστάσεις είχαν πρωταγωνιστές άλλους. Ακόμη και τους αστούς.

Το πώς ακριβώς σε κάθε ιστορική περίοδο κατέρρευσε το παλιό και ήρθε το νέο, μας το δίδαξε ο Μαρξ. Ο Κάρολος που έγραψα παραπάνω. Προσπάθησε να προδιαγράψει και τα μελλούμενα. Ε, δεν ήταν θεός... Δεν τα κατάφερε σε όλα τα σημεία. Δεν μπόρεσε πχ να μαντέψει την περεστρόικα και όλα όσα ακολούθησαν...

Όμως για μεγάλο διάστημα, ακόμη και μετά το θάνατό του κι αυτό έχει τεράστια σημασία, η δική του θεωρία κατάφερε να γυρίσει τους τροχούς της ιστορίας. Ο ρόλος της θεωρίας και του συγκροτημένου σχεδίου είναι το πρώτο κινούν των ιστορικών εξελίξεων. Μόνο που δεν προκύπτουν από παρθενογένεση.

Για να μπορέσει ο άνθρωπος να κατασκευάσει τέτοιες θεωρίες, έχει προηγηθεί η πράξη. Χιλιάδες πράξεις. Με δοκιμή και πλάνη προχωρεί η μεγάλη άμαξα. Κι άλλοτε καταφέρνει και βρίσκει πόρο κι άλλοτε πέφτει σε βαλτόνερα ή και σε βάραθρα... Πρόσεχε λοιπόν, γιατί τους έχεις και μια αδυναμία. Για τα βάραθρα μιλώ. Μην ξεχνάς στιγμή πως ελλοχεύει ο κίνδυνος. Ίδια που παραφύλαγε σε όλα τα προεπαναστικά κινήματα. Ξεκινώντας από τον Κροκόδειλο Κλαδά, το Διονύσιο το Σκυλόσοφο, τα Ορλωφικά και καταλήγοντας στον παπα - Ευθύμη Βλαχάβα. Τι έφταιξε εκεί; Η Ανάγκη υπήρχε: Να αποτινάξουν το ζυγό της δουλείας. Αλλά το μόνο που κατάφεραν ήταν να ματοκυλήσουν τον δύστυχο ραγιά.

Τι άλλαξε στην επόμενη προσπάθεια; Γιατί κατάφερε να οδηγήσει στην απελευθέρωση; Είναι αυτά τα σημεία της ιστορίας μας που κανείς δεν κάθισε να μας τα διδάξει σωστά κι εμείς επίσης δεν καθίσαμε σαν μεγαλώσαμε να τα ψάξουμε.

Το πρώτο ήταν η Φιλική Εταιρεία. Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ. Αυτή τη φορά οι έλληνες δεν πήγαν μπουλούκι σε κλεφτοπόλεμο. Κατάφεραν να στήσουν μια ολόκληρη μυστική οργάνωση.

Κι έπειτα, όταν άρχισαν τα καριοφίλια να βροντούν, αναδύθηκε ο στρατηγικός νους του Κολοκοτρώνη. Με ΣΧΕΔΙΟ και συλλήψεις του νου - βλέπε θεωρία - κατάφερε ο Γέρος του Μοριά (εξ ου και το παρατσούκλι "Γέρος") να οδηγήσει τους Ρωμιούς σε νίκη. Θυμίζω την Τριπολιτσά, το Δερβενάκι, την τακτική της καμένης γης στα χρόνια του Μπραΐμη.

Και πάλι ούτε και αυτά δεν έφτασαν. Γιατί η περιρρέουσα βλακεία της εποχής - το μαύρο σκοτάδι της σκλαβιάς έφτανε και στα μυαλά - αμάθεια και αγραμματοσύνη και όλα τα κακά της φυλής δίχως της παιδείας το χαλινό και τον έλεγχο κατάφεραν να φέρουν την επανάσταση στο χείλος του γκρεμού και τον Κολοκοτρώνη στη φυλακή...

Ξέρουν - ακόμη και οι μαθητές του δημοτικού - πως την Ελλάδα δεν τη λευτέρωσαν εκείνοι οι άδολοι και τίμιοι αγωνιστές. Ξέρουν και πρέπει να ξέρουμε όλοι πως το τελικό χτύπημα στο Σουλτάνο το πρόσφεραν οι Μεγάλες Δυνάμεις με τη ναυμαχία στο Ναυαρίνο. Σε μια κλωστή κρεμόταν εκείνη τη στιγμή η τύχη της επανάστασης. Κι ας χαθεί τόσες ζωές και ας είχε ποτίσει το αίμα τη γη μας.

Πώς και γιατί σε εκείνο το κρίσιμο σημείο στάθηκαν στο πλευρό μας και όχι στο πλευρό της Τουρκιάς όπως κατ' επανάληψη το είδαμε στο μέλλον να συμβαίνει; Αφενός τα συμφέροντα των χωρών τους. Ήθελαν να ξεκάνουν την Οθωμανική αυτοκρατορία. Το περίφημο ανατολικό ζήτημα είναι εδώ. Που εξακολουθεί και στις μέρες μας να ανάβει εστίες πολέμου σε όλη την ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Από Κύπρο και Ιράκ και μέχρι Γιουγκοσλαβία. Αφετέρου τεράστιος υπήρξε ο ρόλος του φιλελληνικού κινήματος στους λαούς της Ευρώπης. Κι εδώ κρύβεται η αρχαία Ελλάδα. Με τον απαστράπτοντα πολιτισμό της. Εκείνο το αρχαίο φως θυμήθηκαν οι Ευρωπαίοι και για το φως αυτό θελήσαν να βοηθήσουν το λαό μας να διώξει το σκοτάδι... Βλέπε Ουγκό και Μπάιρον και τόσους και τόσους άλλους φωτισμένους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Να και πάλι ο ρόλος της "θεωρίας". Που μην ξεχάσουμε εδώ να προσθέσουμε και το ρόλο του Ρήγα. Ποιηματάκια έγραψε ο Ρήγας. Αλλά ποιηματάκια που στάθηκαν σπόρος λευτεριάς. Και θεωρίες και σχέδια για ένα μεγάλο κράτος με όλους τους λαούς των Βαλκανίων ενωμένους ενάντια στο δυνάστη.

Αν τώρα σκύψουμε ακόμη πιο προσεκτικά στο πώς φτάσαμε στο σημείο αυτό... θα βρούμε πίσω τους το Γουτεμβέργιο και τα τυπογραφικά του στοιχεία. Αλλά και την ανακάλυψη της πυρίτιδας. Δυο μεγάλες ανακαλύψεις του ανθρώπινου νου που κατάφεραν να δώσουν νέα πορεία στην ιστορία. Έτσι ξεφύγαμε από το μεσαίωνα και φτάσαμε στο Διαφωτισμό και στην Αναγέννηση. Είναι αυτά τα δύο που γέννησαν τη Γαλλική Επανάσταση και όχι απλά και μόνο η ανάγκη...

Κι ακόμη πιο πίσω έχουμε τους μεγάλους εξερευνητές. Κολόμβο, Μαγγελάνο, Αμέρικο Βεσπούτσι και τόσους άλλους. Αυτοί που με την πράξη και την τόλμη τους ανακάλυψαν νέες χώρες και συνέτειναν στην οικονομική ευμάρεια. Γιατί σε εποχές ανέχειας και οικονομικής δυσπραγίας το πρώτο αιτούμενο είναι να χορτάσει η κοιλιά και όχι ο νους. Έτσι ακριβώς όπως μας δίδαξε ο Μάσλοου.

Αλληλουχία αυστηρή είναι η ιστορία. Με συγκεκριμένες αιτίες και αποτελέσματα. Όχι τυχαία γεγονότα.

Πρώτα λοιπόν χρειάζεται καλά να τη μελετήσουμε και να μελετήσουμε και ένα σωρό άλλες επιστήμες και μετά να ονειρευτούμε τον καλύτερο κόσμο. Αλλιώς οι προσπάθειές μας θα είναι σαν των Τρώων. Κι ένας Οδυσσέας πάντα θα καιροφυλακτεί να κατακτήσει το Ίλιον με το Δούρειο Ίππο του.

Κομμουνισμός... Μα για τον κομμουνισμό νόμιζες καλέ μου πως αντέδρασα; Για μια Πασιονάρια με πέρασες που ορμά με κόκκινα φλάμπουρα;
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ;   ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Icon_minitimeΔευ Νοε 24, 2008 1:24 pm

Και κάτι ακόμα... Με νευριάζει αφόρητα να ακούω για τους "λαούς". Λαός είναι και ο Εφρέμ και ο Αρσένιος και όλοι οι παρατρεχάμενοι στη Ρασαντέλ, λαός είναι κι εκείνος που ρυπαίνει τις παραλίες, κι εκείνος που βγάζει βόλτα το σκύλο και γεμίζει τον κόσμο σκατά, λαός κι εκείνος που τρέχει και γλείφει την κάθε εξουσία για να βολευτεί ο ίδιος και τα παιδιά του. Κι άμα τον ρωτήσεις, θα σου πει ότι αμάρτησε για τα ... παιδιά του!!! Ανάγκη σου λέει. Αν δεν ήταν ανάγκη, δε θα ξέπεφτα έτσι. Αφήστε λοιπόν το λαό και αναζητήστε τους φωτισμένους ανθρώπους. Βλέπε Κολοκοτρώνη τότε, Λιαντίνη σήμερα. Χρυσός η θεωρία τους. Γιατί γεννήθηκε στο αμόνι της πράξης. Για τέτοια θεωρία μιλάω και όχι για λόγια του αέρα. Από το θεωρώ, το αρχαίο θεωρώ. Θεός και ώρα... Ή αλήθεια και η φροντίδα. Αλλά και τις λέξεις σήμερα τις αφήσαμε να παραπέσουν και λέγοντας θεωρία εννοούμε κούφια λόγια. Όχι λόγια. Θεωρία!!! Και Θεωρία, το τονίζω και πάλι, που αρχίζει από την Πράξη.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ;   ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Icon_minitimeΔευ Νοε 24, 2008 8:25 pm

Έχω την εντύπωση πως λέτε το ίδιο πράγμα και οι δύο αλλά με άλλα λόγια... Και βασικά κινούμενοι από την ίδια ανάγκη και θωρώντας τον κόσμο από το ίδιο πρίσμα. Γεροί να είστε και δυνατοί. Άνθρωποι σαν εσάς μας είναι πολύτιμοι.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ


Αριθμός μηνυμάτων : 411
Ηλικία : 59
Location : ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Registration date : 08/10/2008

ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ;   ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ; Icon_minitimeΤρι Νοε 25, 2008 12:25 am

Ναι Διώνη, συμφωνώ ότι οι λαοί ξεχνούν την ιστορία τους. Άλλωστε η ιστορία γράφεται σαν γλυκιά αμαρτία. Την κάνεις, την ξεχνάς και μόλις την ξεχάσεις, την επαναλαμβάνεις. Σε άλλα πεδία, σε άλλους τόπους. Ο χρόνος μεταμορφώνει μα η ουσία παραμένει ίδια. Είπες ότι το ΣΧΕΔΙΟ και η ΟΡΓΑΝΩΣΗ πολλές φορές μας παραπέμπουν στους κομμουνιστές. Εγώ λέω πως απλά μας παραπέμπουν σε σκεπτόμενους και πρακτικούς ανθρώπους. Ο κομμουνισμός είναι ένα τμήμα της ιστορίας. Ο άνθρωπος γέννησε την Ιστορία και η Ιστορία συνεχίζει να γεννάει ανθρώπους. Μόνο που πολλές φορές κάνει και τερατογενέσεις που απειλούν το ανθρώπινο είδος. Και το απειλούν περισσότερο στο πνευματικό επίπεδο. Δε με νοιάζει σε ποιό πολιτικό πεδίο ορίζεται το όνειρο της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας. Εγώ τα ορίζω κάτω από το βλέμμα του Ελληνικού Λόγου. Όπως ο Θοδωράκης και ο Γεώργος κι ο Γρηγόρης. Σίγουρα υπήρξανε φάσεις πριν από αυτούς χαμένες. Μα αν δεν υπάρξουνε στιγμές πειραματικής πρακτικής και παρατήρησης πώς θα ελπίζεις σε ένα μελλοντικά σωστό αποτέλεσμα; Όσο για τους ιστορικούς παρατηρητές, όλες οι αναλύσεις γίνονται μετά το πέρας της ιστορίας, μετά το πέρας της στιγμής. Γιατί τη στιγμή της έκρηξης και της γιγάντωσης της φωτιάς μόνο το σφυρί, ο σίδηρος και το αμόνι έχουν λόγο. Και οι αλχημιστές της σκέψης. Που άλλοτε κάνουνε το χρυσό σίδηρο και άλλοτε τον οξειδωμένο σίδηρο χρυσό. Σίγουρα όλοι μέσα στο λαό δεν είναι ίδιοι. Έχει και το χρυσό έχει και το σίδηρο και μάλιστα οξειδωμένο. Μα αν έχεις υπομονή και το δουλέψεις, ατσάλι γίνεται και φέρνει χρυσά αποτελέσματα. Σχέδιο και οργάνωση υπό την αιγίδα της ανάγκης. Φιλικές εταιρείες, μυστικές ή μή, λειτουργούν και σήμερα μπροστά στα μάτια μας. Και καλά να είναι Φιλικές, υπάρχουν όμως και εχθρικές εταιρείες και μάλιστα πολύ μυστικές. Αιώνια αντιπαλότητα. Το καλό με το κακό. Ή όπως αλλοιώς θέλεις πές το. Καθαρός ο νους του Γέρου. Και προπαντός δεν έκανε ποτέ μα ποτέ πίσω. "Που πάτε μωρέ Έλληνες" ; Κι ακόμα δεν του έχουμε δώσει απάντηση. Μα ούτε κι ο ίδιος την περιμένει. Γιατί σαν Έλληνες πάντα δρόμους ορίζουμε χωρίς τελειωμό.
Χρησιμοποιούμε τις διάφορες θεωρίες και πεδία της γνώσης μας για προσωπικές ιώσεις. Μόνο που γιγαντώνουμε τους ιούς και είμαστε συνέχεια άρρωστοι και κλεισμένοι στα σπίτια μας σε εμπύρετη κατάσταση. Γεωμετρώντας θεωρίες με πλαστικά μοιρογνωμόνια. Κίνημα, ναι. Μπορεί χωρίς σκοπό αλλά έχει πάντα ένα αποτέλεσμα. Την αύρα της νιότης. Κι ό,τι κινείται παράγει αέρα και άνεμο και διώχνει τα σύννεφα που συσσωρεύτηκαν στα ταβάνια των σπιτιών μας. Γιατί ο κακός καιρός που επικρατεί μες τα σπίτια, μας τρομάζει και δε βγαίνουμε έξω να δούμε πώς πραγματικά είναι ο νέος ήλιος. Κι έτσι κλεισμένοι, μακριά ο ένας απ' τον άλλον κρατάμε ομπρέλες για να προφυλαχθούμε από αρχαίους κατακλυσμούς. Πολλές φορές δε χρειάζεται να λες τίποτα παρά μόνο ένα: σ' αγαπάω άνθρωπε. Κι ό,τι παλεύω να κάνω, πρώτα για σένα και μετά για μένα. Σχέδια και σχεδίες, έπονται.
Και κάτι ακόμα: Λαός ο Εφραίμ Λαός οι πολιτικοί. Λαός και οι αδιάφοροι λαλήσαντες τα περί ελευθερίας. Όταν όμως έρθει η στιγμή φιλτράρεται η σκουριά και γίνεται το σίδηρο με τη φωσφάτωση πιό δυνατό. Κι όπως λένε και οι Χημικοί της μεταλλουργίας, τα καλύτερα μέταλλα δημιουργούνται από κράματα, αρκεί να ξέρεις να τα δουλέψεις. Φαντάζεσαι να είμαστε όλοι ίδιοι, καθαγιασμένοι με ψυχές να λάμπουν ως χρυσός ; Δεν θα είχε καμία αξία. Δεν θα υπήρχε σύγκριση, δεν θα υπήρχε μέτρο, δεν θα υπήρχε επιθυμία για βελτίωση. Γιατί η αδικία και η ανομοιογένεια προκαλεί μιά δύσκολη προς μέτρηση εντροπία. Αν ήταν όλα άξια προς θαυμασμό και τέλεια τακτοποιημένα θα ήταν ο κόσμος μας ένα Μουσείο προς θέα και μάλιστα ανιαρή.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://sotirisbotas.blogspot.com
 
ΖΕΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΤΟΥ ΩΡΕΣ ;
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΑ :: ΠΟΛΙΤΙΚΗ :: ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ-
Μετάβαση σε: