AΡΙΣΤΕΡΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ

Μιά φορά κι ένα καιρό ήταν κάποιοι πολιτικοί άνδρες γνωστοί άγνωστοι μεταξύ τους που αποφάσισαν να συνεταιριστούνε και να δημιουργήσουνε ένα κομματικό συνεταιρισμό. Χωρίς τίτλο Α.Ε. , Ο.Ε. ή Ε.Π.Ε. Αυτά τα πέρασαν σύρριζα. Όλοι τους αριστεροί καθώς πρέπει μα μεγάλοι σε ηλικία. Και ω μη γένοιτο αν πάθαιναν κάτι τι θα γινόταν ο συνεταιρισμός; Κληρονόμους δεν είχαν. Κάτι ελάχιστες λαϊκές μετοχές με μικρή αξία, αλλα γιατί να τις χάσουνε; Ψάξαν από δω, ψάξαν από κει, βγήκαν στους δρόμους, τίποτα! Εκεί που περιμέναν όλοι μαζί να περάσουν τη λεωφόρο, νάσου ένα προσκοπάκι!
"Kύριοι να σας περάσω απέναντι; Γιατί μου φαίνεστε κουρασμένοι" .
Νεαρέ μου, σπανίζουν τέτοια παιδιά στην ηλικία σου. Φαίνεται να έχεις φιλότιμο και τσίπα. Θα σε ανταμείψουμε. Πιαστήκαν όλοι χέρι-χέρι και περάσαν απέναντι. Και πραγματικά αντάμειψαν το νέο. Τον έκαναν αρχηγό του συνεταιρισμού. Όχι... σπουδαία πράγματα ... Αυτοί αποφάσιζαν κι αυτός απλά έλεγε τις αποφάσεις τους. Και ήρθε ο καιρός σιγά- σιγά που αυξήθηκαν οι λαϊκές μετοχές στο χρηματιστήριο της πολιτικής. Και το μικρό αρχηγόπουλο μπήκε για τα καλά στο παιχνίδι.
"Θα μπούμε στη Βουλή, θα μπούμε στη Βουλή" ... τραγούδαγαν χαρούμενα όλοι μαζί.
Άκουσε τα τραγούδια τους κι ένα άλλο παιδί που είχε νόμιμη κληρονομιά τον κομματικό συνεταιρισμό του μπαμπά του. Γιωργάκη τον λέγανε.
Πιάνει το μικρό αρχηγόπουλο ο Γιωργάκης και δακρυσμένος του λέει :
"Eάν τυχόν βγω πρώτο κόμμα χωρίς να έχω αυτοδυναμία, θέλεις να συνεαιριστούμε; "
Μούγκα το αρχηγόπουλο. "Θέλεις;" - τον ξαναρωτάει. Δεν ξέρω, θα ρωτήσω τους θείους. Ρωτάει λοιπόν τα αριστερά γεροντοπαλλήκαρα του συνεταιρισμού.
Όχι, λέει ο ένας. Ναι, λέι ο άλλος. Θα δούμε ο επόμενος. Δεν ξέρω, λέει κάποιος άλλος από τους συνεταιριστές. Μπερδεύεται το μικρό αρχηγόπουλο, δεν ήξερε τι να απαντήσει στο φίλο του Γιωργάκη. Έγινε η ψυχούλα του μαύρη και άραχνη. Τι να πω του φίλου μου, τι να πω του φίλου μου, τι να πώ του φίλου μου ...
Απ΄την πολλή σκέψη βλέπω το παλληκάρι να πηγαίνει σε παιδοψυχίατρο. Και οι λαϊκές μετοχές χωρίς αντίκρυσμα. Όσο για το Γιωργάκη, μες το κλάμμα και την αγωνία. Πήγε και μια βόλτα στο λιμάνι να ξεσκάσει και ήρθαν κάτι όργανα των ΜΑΤ και του παίξανε το γνωστό σκοπό "κι όλο κλαίνε τα καβουράκια στου γιαλού τα βοτσαλάκια" ...
Αλήθεια κύριοι συνεταιριστές, τι είναι η Εξουσία τι είναι ο κάβουρας και τι είναι το ζουμί του.
Γιατί σε λίγο το παραμύθι σας δεν θα έχει αίσιο τέλος. Και ο μικρός Αλέξανδρος, έτσι λέγανε το αρχηγόπουλο, θα πέσει σε λήθαργο και θα κοιμάται χρόνια και χρόνια. Ώσπου νάρθει η πριγκήπισσα Ντόρα να τον φιλήσει και να τον ξυπνήσει.
Αλλά αυτό το παραμύθι θάναι παραμύθι με δράκους. Και μάλιστα δρακουμέλ. Όπου μελ, βάλτε μελό.
Και εγώ, ο γράφων, σύρριζα τους πέρασα τους αδερφούς Γκράχαμ Γκριν. Τώρα παιδάκια, καλή σας νύχτα και όνειρα ... αριστερά ... της Εδέμ...
Αλέξανδρε, η Εδέμ είναι πάρκο πλησίον του Βοτανικού. Δεν προτείνεις να πάει εκεί το γήπεδο του Παναθηναϊκού;
Καληνύχτα σας