Έψαχνα κάτι να στολίσω την τρελαμένη γειτόνισσα. Της αφήσαν ένα μωρό να προσέχει και μας έκανε πάλι τα νεύρα μας κρόσσια.
Κοιμήσου!!! Γιατί δεν κοιμάαααααασαι!!!
Ξύπνησα ακόμη κι εγώ που κοιμόμουν στο διπλανό διαμέρισμα...
Η μάνα - μάνα τρέχει για το μεροκάματο. Και η μάνα - γιαγιά προσπαθεί να βρει κουράγια να κρατήσει τα εγγόνια. Πού να τα βρει; Πέρασαν τα χρόνια της και τα μωρά θέλουν νέους ανθρώπους με αντοχές. Και βασικά με ηρεμία. Όχι κοιμήσουυυυυυυυυυυυυυυ! Γιατί δεν κοιμάααααααααασαι πια!!!!!!!!!!!
Αυτό έψαχνα... Και βρήκα την Αντινόη. Ευχαρίστως αντι-νόησα και ξέχασα και τους υστερισμούς της γειτόνισσας. Σας την προτείνω ανεπιφύλακτα. Την
Αντινόη που θέλει να το σκεφτούμε...
Πειράζει να σε αγαπάω και καμιά φορά να μη σου δίνω καραμέλες?
Θέλω να το σκεφτείς... Η Αντινόη το ρωτάει... Πειράζει; Για σκεφτείτε...
Και γενικώς σκεφτείτε όταν αναθρέφετε παιδιά. Δεν είναι γατιά... είναι άνθρωποι. Μην τα φέρνετε στη ζωή αν δεν είστε σε θέση να τα μεγαλώσετε. Γέμισε ο κόσμος τρελαμένες γιαγιάδες, μανάδες στα πρόθυρα της κρίσης και παιδιά που χρειάζονται ψυχοθεραπεία από τα εφτά...
Δεν είναι μόδα να κάνεις παιδί. Δεν κάνουμε παιδιά όπως κάνουμε τα μπάνια μας στη Μύκονο ή όπου αλλού. Είναι χρέος και ευθύνη. Το ωραιότερο χρέος και η ωραιότερη ευθύνη. Μην την αναλαμβάνεις αν δεν είσαι σε θέση να την υπηρετήσεις. Γιατί δεν αντέχω άλλο την τρελαμένη μάνα σου στο αυτί μου... "Γιατί δεν κοιμάαααααααααααασαι;;;;;;;"
Έλα μου ντε... Γιατί δεν κοιμάμαι;;;
Λέω να κρατήσω καλές σχέσεις μαζί της και δεν της απαντώ. Εσείς όμως θέλω να το σκεφτείτε...