HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια...

Πήγαινε κάτω 
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια...   Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... Icon_minitimeΔευ Μαρ 10, 2008 11:55 pm

Η γιορτή που ετοιμάζουμε φέτος κινείται σε δυο άξονες. Ήδη σας έχουμε παρουσιάσει εκείνον που αφορά τον εθνικό μας ποιητή, το Διονύσιο Σολωμό. Τον άνθρωπο που με την πένα του ύμνησε με απαράμιλλη τέχνη τα μεγάλο ξεσηκωμό του Γένους. Όπως όμως αναφέρεται και στο αφιέρωμα που ανεβάζουμε:

"Τι αξία έχουν τα λόγια όταν δε γίνονται πράξη;"

Έτσι, αναγκαστικά θα λέγαμε, το δεύτερο σκέλος της γιορτής μας οφείλει να υπηρετήσει αυτή ακριβώς τη διάσταση του μεγάλου αγώνα των παππούδων μας. Να υμνήσει τους ανθρώπους που έπραξαν. Που έδωσαν τη ζωή τους την ίδια για το μεγάλο σκοπό. Και υπέγραψαν με το αίμα τους την απόφαση για:
Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... Philik10
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ή ΘΑΝΑΤΟ
Το έργο που επιλέξαμε έχει τίτλο: "Τα βαφτίσια των σκλάβων". Ο τόπος που διαδραματίζεται είναι η καρδιά της επανάστασης του '21: Ο Μοριάς. Χρόνος η τελευταία νύχτα... Η σκηνή διαδραματίζεται στο σπίτι του Σταμάτη και της Ανθής. Σταμάτης και Ανθή θα μπορούσε εκείνη την ώρα να είναι ο κάθε Έλληνας. Γιατί δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι η Ιστορία σώζει τα ονόματα των μεγάλων ηρώων αλλά τα ιστορικά γεγονότα γράφονται από χιλιάδες ανώνυμους και απλούς ανθρώπους.
Εκεί λοιπόν, στο σπιτικό του κυρ Σταμάτη, θα παρακολουθήσουμε τις τελευταίες ετοιμασίες των σκλαβωμένων Ελλήνων λίγο πριν ανάψει η φωτιά της μάχης. Άντρες, γυναίκες ακόμη και μικρά παιδιά! Θα τους δούμε με όλο τον ενθουσιασμό αλλά και όλη την αγωνία, να ελπίζουν αλλά και να φοβούνται... Γιατί οι Τούρκοι έχουν δύναμη και οι φτωχοί ραγιάδες έχουν μόνο τη δύναμη της ψυχής τους. Λιγοστά τα καριοφίλια και τα μπαρουτόβολα. Μεγάλο το όνειρο και η αγάπη τους και η δίψα τους για λευτεριά.
Το έργο προβάλλει κυρίως το ρόλο της Φιλικής Εταιρείας που ήταν και ο καθοριστικός για να ξεκινήσει η επανάσταση του '21. Η ιδέα τριών μόλις ανθρώπων, του Νικόλαου Σκουφά, του Αθανάσιου Τσακάλωφ και του Εμμανουήλ Ξάνθου, για ίδρυση παράνομης και μυστικής οργάνωσης με την επωνυμία "ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ", στα 1814 στην Οδησσό της τότε Ρωσίας, ήταν ο θεμέλιος λίθος όλων όσων ακολούθησαν.
Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... Fil_et10
Τα κέρινα ομοιώματα των ιδρυτών της Φιλικής Εταιρείας στο Μουσείο Βρέλλη στα Γιάννενα.
Οι τρεις αυτοί άνθρωποι, έμποροι στο επάγγελμα, μπόρεσαν να επιστρατεύσουν το δαιμόνιο πνεύμα της φυλής, να αναστήσουν την πονηριά του ομηρικού Οδυσσέα, και να νικήσουν το φόβο των σκλαβωμένων Ελλήνων λέγοντας ένα ... ψέμα: Πως πίσω από εκείνους υπήρχε μια αόρατη και πανίσχυρη Ανώτατη Αρχή και η οποία στήριζε τους πόθους των Ελλήνων για λευτεριά. Δήθεν για λόγους συνωμοτικούς, ουδέποτε κατονόμαζαν αυτή την Αρχή. Όλων όμως ο νους πήγαινε στην κραταιά τότε Ρωσία που έχοντας κοινό θρήσκευμα με τους Έλληνες είχε αποκτήσει στα μάτια των Ρωμιών το ρόλο του "Μόσκοβου" που θα τους έφερνε το σεφέρι...

Ακόμα τούτη την άνοιξη
Ραγιάδες, ραγιάδες,
Τούτο το καλοκαίρι
Καημένη Ρούμελη,
Όσο να ’ρθή ο Μόσκοβος
Ραγιάδες, ραγιάδες
Να φέρει το σεφέρι
Μωρηά και Ρούμελη.
Όσο και αν ψέματα δεν πρέπει να λέμε, οφείλουμε να παραδεχθούμε πως το "ψέμα" αυτό που επινόησαν οι Σκουφάς, Τσακάλωφ και Ξάνθος, στάθηκε σωτήριο. Κι άλλο τόσο έξυπνη ήταν η ιδέα για θέσπιση συνωμοτικών κανόνων. Η Φιλική Εταιρεία υπήρξε μυστική οργάνωση με αυστηρούς κανόνες πειθαρχίας και με κώδικες επικοινωνίας ώστε να μείνει κρυφό το μεγάλο μυστικό μέχρι και την τελευταία στιγμή... Για να γίνει κάποιος μέλος της έπρεπε να δώσει τον περίφημο όρκο:
Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... Orkosf10
Ένας όρκος που προέβλεπε αγώνα μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματος για την ελευθερία της δούλης πατρίδος... και θάνατο για όποιον δεν τηρούσε τον όρκο του.
Στο έργο που ανεβάζουμε, μία από τις σημαντικότερες σκηνές του είναι ακριβώς αυτός ο όρκος. Όχι μόνο για να ζωντανέψουμε την ιστορική μνήμη αλλά και για να αναθερμάνουμε τον όρκο αυτό στις καρδιές όλων μας. Μπορεί η πατρίδα μας σήμερα να είναι λεύτερη αλλά για να μείνει η λευτεριά στον τόπο μας, αρκεί να ρίξουμε το βλέμμα πρόχειρα στα τρεις χιλιάδες χρόνια της ιστορίας μας, οφείλει η κάθε γενιά τον ίδιο όρκο να υπηρετεί. "Μολών Λαβέ" στις Θερμοπύλες, "Πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν" στα χρόνια του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, "Ελευθερία ή Θάνατος" το '21, "ΟΧΙ" το 1940... Οι λέξεις αλλάζουν μα ο όρκος μένει πάντα ίδιος. Και πρέπει να μένει.
Τα παιδιά που θα ενσαρκώσουν τους ήρωες στη γιορτή που ετοιμάζουμε, αυτό ακριβώς υπηρετούν. Δε θα ανέβουν στη σκηνή για να τα τραβήξουν αναμνηστικές φωτογραφίες και βίντεο. Αλλά για να βιώσουν τα ίδια τα συναισθήματα εκείνων των ανθρώπων που έκαναν παρανάλωμα τη ζωή τους για να αναστήσουν την πατρίδα. Δε θα βαφτίσουν απλώς ένα ψεύτικο μωράκι με το όνομα της λευτεριάς. Θα βαφτιστούν τα ίδια στα μεγάλα ιδανικά της φυλής και θα αναβαφτίσουν και τις δικές μας ελπίδες πως ποτέ δεν έπαψε το Ελληνόπουλο να τραγουδά:
"Άμες δε γεσόμεθα πολλώ κάρρονες"
Γι' αυτό και ο κεντρικός ήρωας του έργου είναι ένα μικρό παιδί, ο Νικολός. Με τα δικά του λόγια αρχίζει το έργο και με τα δικά του τελειώνει. Γιατί τα παιδιά δεν είναι μόνο οι πρωταγωνιστές της μικρής σχολικής γιορτούλας μας. Είναι το αύριο του λαού και του τόπου μας. Και θέλουμε, και πρέπει, να τα γαλουχήσουμε με όλα εκείνα τα ιδανικά που θα εξασφαλίσουν φωτεινό και ευτυχισμένο το μέλλον της Ελλάδας μας. Να μάθουν από μικρά πως τίποτα δεν καταχτιέται χωρίς αγώνα και προσπάθεια.
Το έργο έχει όμως και έναν ακόμη ήρωα. Είναι ο μοναδικός επώνυμος ήρωας, ο αρχηγός της Φιλικής Εταιρείας στην Πελοπόννησο, ο γνωστός σε όλους μας Παπαφλέσσας.
Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... Papafe10
Ο Παπαφλέσσας, ο Γρηγόριος Δικαίος όπως ήταν το πραγματικό του όνομα, υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ήρωες της ελληνικής ιστορίας. Είναι αυτός που έφερε το μήνυμα από την Ανώτατη Αρχή στην Πελοπόννησο, αυτός που οργάνωσε τα πάντα με απόλυτη μυστικότητα αλλά και αυτός που στις 20 Μάη του 1825 βάδισε στο θάνατο για να κρατήσει ζωντανή την επανάσταση. Η τραγική θυσία του στο Μανιάκι ανάγκασε ως και τον εχθρό, τον Ιμπραήμ πασά της Αιγύπτου, να του αποδώσει τιμή με το περίφημο "Φίλημα".
Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... 96694310
Ο Παπαφλέσσας στο έργο μας και στη γιορτή που θα παρουσιάσουμε είναι ο αντίποδας κατά κάποιον τρόπο του Σολωμού. Είναι αυτός που θα δώσει το τραγικό νόημα στην πρόταση: "Τι αξία έχουν τα λόγια αν δε γίνονται πράξη"!
Γιατί ο Παπαφλέσσας υπήρξε ένας άνθρωπος χείμαρρος. Αν και κληρικός, ήταν πάντα έτοιμος να λύσει το ζωνάρι του για καυγά. Ακόμη και στη Φιλική Εταιρεία μπήκε με το έτσι θέλω και μετά από χειροδικία με τον εκπρόσωπο των Φιλικών, τον Παναγιώτη Αναγνωστόπουλο. Από το λαιμό τον έπιασε ο Παπαφλέσσας όταν κατάλαβε ότι υπάρχει κάποια οργάνωση και τον ανάγκασε να τον οδηγήσει μπροστά στην ... Ανώτατη Αρχή. Δηλαδή στον Τσακάλωφ και τον Ξάνθο, αφού ο Σκουφάς είχε ήδη πεθάνει. Τη θέση τη δική του κατέλαβε σύντομα ο φλογερός επαναστάτης. Αυτός με το Γεώργιο Λεβέντη καταστρώσανε στη συνέχεια το "γενικόν σχέδιον" της επανάστασης, ορίζοντας την έναρξή της στη Μολδοβλαχία με τον Υψηλάντη ως αντιπερισπασμό και σχεδόν ταυτόχρονα έναρξη ένοπλου αγώνα στην Πελοπόννησο κάτω από την καθοδήγηση του ίδιου του Παπαφλέσσα.
Εκείνος που έγραψε το έργο "Τα βαφτίσια των σκλάβων" θα πρέπει να γνώριζε καλά τις λεπτομέρειες της ζωής του ήρωα. Δυστυχώς εμείς δε γνωρίζουμε το δικό του όνομα. Το έργο πάντως βρίσκεται στο βιβλίο:
"Η γιορτή μας" του Ν. Σκόπα, εκδόσεις Λουκόπουλου.
Η πολυτονική του μορφή αλλά και οι ανάγκες της τάξης μας μας ανάγκασαν να το διασκευάσουμε ανάλογα. Όμως στις βασικές του λεπτομέρειες έμεινε το ίδιο και ο προσεκτικός θεατής που γνωρίζει και το βίο του Παπαφλέσσα, θα αναγνωρίσει στο μικρό Νικολό, τον ίδιο τον Παπαφλέσσα στα νιάτα του... Γεννήθηκε στα 1788 στην Πολιανή της Μεσσηνίας και σπούδασε στη σχολή της Δημητσάνας. Η μόρφωση που έλαβε έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του. Ήταν αυτή που άναψε μέσα του τη φλόγα να φωτίσει τα σκλαβωμένα αδέρφια του... όπως και η μάνα του έργου παραγγέλνει στο γιο της, το Νικολό. Και όπως πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι συμβαίνει με τη μόρφωση και τη γνώση.
Είναι αυτό ακριβώς το σημείο του έργου που δημιουργεί το δεσμό με το αφιέρωμα στο Σολωμό και καθιστά τα δύο μέρη της γιορτής μας ένα σύνολο οργανικό και υπογραμμίζει την αναγκαιότητα για ροή αέναη ανάμεσα στο λόγο και το έργο του ανθρώπου. Τα λόγια δεν έχουν αξία αν δε γίνουν πράξη αλλά και οι μεγάλες πράξεις προϋποθέτουν νου και γνώση και Λόγο... Ούτε το ένα ούτε το άλλο μπορούν μόνα τους να μας οδηγήσουν στη νίκη και στο ποθητό αποτέλεσμα. Χρειάζεται το μέτρο και η χρυσή τομή των δύο. Το ίδιο μέτρο που φλόγισε και τις καρδιές των επαναστατημένων Ελλήνων όταν βροντοφώναξαν το ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ή ΘΑΝΑΤΟΣ.
Δε βάδισαν στο θάνατο για να πεθάνουν, αλλά για να ξαναγεννηθεί η πατρίδα. Για να γυρίσει στον τόπο η Λευτεριά... Με το δικό τους θάνατο πότισαν το δέντρο της ζωής. Γιατί ζωή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς θάνατο... Όσο σκληρό και αν ακούγεται αυτό. Είναι όμως και αληθές.
Κι ο Παπαφλέσσας το γνώριζε καλά. Όταν λοιπόν χρειάστηκε, την ώρα που η επανάσταση κρεμόταν από μία τρίχα, στάθηκε με 300 μόλις παλικάρια στο Μανιάκι, ως νέος Λεωνίδας, και έκανε το σύνθημα πράξη ζωής και θανάτου. Έμεινε εκεί και πολέμησε έως τελευταίας ρανίδας του αίματός του. Για την ελευθερία της δούλης πατρίδος. Όπως ορκίστηκε όταν μπήκε στη Φιλική Εταιρεία. Όπως και στο έργο μας θα βάλει τους Έλληνες να ορκιστούν.
____________
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΜΙΚΡΑ ΤΕΡΑΤΑΚΙΑ
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια...   Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... Icon_minitimeΤρι Μαρ 11, 2008 7:45 pm

Μας ρωτήσατε και απαντάμε...

"Τι είναι αυτή η γιορτή"

Η γιορτή ενός σχολείου για την επέτειο της επανάστασης του 1821. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο.

Είναι η χαρά μας και το έλκος στομάχου μέχρι να φτάσουμε στη μεγάλη μέρα...

Κι έπειτα μερικές φωτογραφίες σε ένα σκονισμένο άλμπουμ. Αυτό μόνο. Μόνο;

Να δείχνεις και να λες... Α, ο Λεωνίδας... η Φωτεινούλα... Αχ, η Νέλλα... και ο; Άιντε άτιμα γεράματα. Και όμως το είχες ένα χρόνο μαθητή. Και πολεμάς όνομα να θυμηθείς και δεν.

Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... 1985_914

Κι έπειτα τους βλέπεις στο δρόμο. Γυναίκες ολόκληρες και άντρες με μουστάκι. Σου λένε "γεια σου κυρία" και παθαίνεις πανικό. Ποιο είναι πάλι αυτό;

Κι όμως μες στην καρδιά σου δε σβήνει ποτέ ο απόηχος από τα μικρά τους κατορθώματα. Το νανούρισμα της Όλγας... και το μουστάκι του Μανόλη που ξεκόλλησε την ώρα της παράστασης... Και το "Κύριος με τα σου" που έγινε ένα ολόκληρο κουτί με σου για να ξορκίσει την ένταση από την προετοιμασία.

Έπειτα γέρνει αποσταμένη η μνήμη. Στον παιδικό σου έρωτα. Λάμπρος Τζαβέλας εκείνος κι εσύ η Μόσχω:

Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... 96395413

Με το σεγκούνι της γιαγιάς και τις τοκάδες στη μέση... Και το ολόλευκο ρουτί. Και τη μπιρμπιλωτή ποδιά. Και η κουρελού της μάνας στην αυτοσχέδια σκηνή. Ωχ, χρόνια και καιροί. Πώς περνάνε έτσι; Και πώς εκείνο το παλικαράκι έτσι άδικα καταστράφηκε;

Σπούδαζε ο Κωστής αρχιτεκτονική στην Ιταλία. Και πάνω που τέλειωσε και κίνησε για Ελλάδα, συναπαντήθηκε με το Χάρο που είχε βγει παγανιά στους δρόμους. Του χάρισε τη ζωή... Μα τι τα θες; Τίποτα άλλο δεν έμεινε. Κι ο Κώστας τώρα ζει ψηλά στο βουνό με τους γέροντες γονείς και φυλάει πρόβατα και γίδια. Πάνε λίγα χρόνια που τον συνάντησα. Χαρά που έκανε. Για μένα περίσσεψε μόνο η πίκρα έτσι που τον είδα τον παλιό συμμαθητή. Τον παιδικό μου έρωτα... Και λέω πάλι μέσα μου την προσευχή, την ίδια που έλεγα και τότε στο σκετς...


Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... 96096110

Να τον λυπηθούν οι θεοί και να του χαρίσουν την υγειά του. Όπως και τότε, στο έργο. Που λαβωμένο τον έφεραν οι "Σουλιώτες"...

Σκέφτομαι... όταν διαλέγω και μοιράζω ρόλους στα παιδιά. Μοιράζω εγώ ή μοιράζει το αόρατο χέρι της μοίρας; Φτωχά αθύρματα στις δικές της μυλόπετρες η ζωή μας. Και με παρηγορεί που κάποτε, νήπιο ακόμη, με έβαλαν να "σκοτώνω Τρούκους":

Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια... 95294510

Μα εγώ ούτε Τρούκους ούτε και Τούρκους σκότωσα μέχρι τώρα... Εκτός κι αν έτσι εξηγείται το κόλλημα που έχω με την Κύπρο και η τεράστια οργή κάθε που έβλεπα τον Πενταδάχτυλο να λέει:

"Είμαι περήφανος που γεννήθηκα Τούρκος."

Α, ναι. Εκείνη την ώρα θα μπορούσα και να σκοτώσω για να μην ξαναδώ επάνω στο βουνό τα λόγια που μου σκίζαν την καρδιά.

Τι είναι λοιπόν αυτή η γιορτή; Και όλες οι υπόλοιπες που βάζουμε τα πιτσιρίκια μας να "παίζουν"; Μάθημα ζωής και ετοιμασία για το αύριο... Ένα ακόμη "όπλο" του δασκάλου για να διδάξει στα παιδιά τις μεγάλες αλήθειες. Αυτές που μόνο το θέατρο ξέρει να διδάσκει... Γιατί το θέατρο είναι διδασκαλία. Κι έτσι ακριβώς το λέγανε εκείνοι που πρώτοι το διδάξανε στον κόσμο. Και όχι θέαμα για την τσίχλα της κυρίας που έρχεται να καμαρώσει τον κανακάρη και υψώνει επιδεικτικά το κινητό για να απαθανατίσει τον κανακάρη με τη φουστανέλα. Μα όταν έρθει η ώρα η πατρίδα να της ζητήσει αυτόν τον κανακάρη για λίγους μήνες, πέφτει στο σπίτι κλαυθμός και οδυρμός...

Κοιτώ λοιπόν το φετινό Κωστάκη. Το μαθητή μου. Ένα λιγνό κυπαρισσάκι που με πέρασε κιόλας στο μπόι. Τον Παπαφλέσσα μας. Και λέω, του λέω, κάτσε Κωστή και διάβασε τη ζωή του Παπαφλέσσα. Ποιος ήταν και τι έκανε. Να τον φορέσεις στην ψυχή σου τούτο το λεβέντη. Για μια ζωή... Και στο Γιώργο ζητάω να διαβάσει Σολωμό... Να τον νιώσει και να τον αγαπήσει. Όσο μπορεί στην ηλικία του. Τον πόνο του και τον καημό του που δεν έπιασε καριοφίλι στο χέρι. Και πόσο του μάτωνε η καρδιά σαν έβλεπε τις δύστυχες τις Μεσολογγίτισσες. Σαν που θα έπρεπε να ματώνει και η δική μας η καρδιά όταν μαζεύονται οι Κύπριες μάνες στο Λήδρα Χοτέλ... Ματώνει;

Αχ... Και στις Μεσολογγίτισες... Τι να εξηγήσω; Να εξηγήσω εγώ τι πάει να πει προσφυγιά; Σε παιδιά που άφησαν πίσω τους μια μακρινή πατρίδα; Που αν και γεννημένα εδώ, στη χώρα του "Ξένιου Δία", δεν καταφέραμε να τα κάνουμε να μη νιώθουν ξένοι; Εγώ θα τους πω το πώς θα πουν:

"Αμ, έχεις δίκιο! Είσαι στην πατρίδα σου εσύ και στο σπίτι σου κι εμείς είμαστε ξένες, κι όλο σπρώξιμο θέλουμε."

Αχ... εγώ το μόνο που έχω να κάνω είναι να κάθομαι να ακούω... Και να μαθαίνω εγώ από τα παιδιά. Γιατί το θέατρο είναι και έκφραση και γιατρικό για όσα ματώνουν την ψυχή μας... Κι ο καλύτερος τρόπος να σκύψουμε μέσα στα τρίσβαθα και να τη γνωρίσουμε.

Αυτά. Προς το παρόν...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
 
Γιορτή 25ης Μαρτίου συνέχεια...
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΑ :: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ :: ΑΓΩΓΗ-
Μετάβαση σε: