Το ΕΥΡΩ μας φταίει για την ακρίβεια;

Πάνε κι αυτές οι διακοπές...

Επιστροφή οίκαδε και προσγείωση στην πεζή πραγματικότητα της πόλης. Φορτίο θετικό οι εικόνες, σε επίπεδο αρνητικό η τσέπη. Σαφώς και δεν μπορεί κανείς να τα έχει όλα.

Αλλά δεν μπορείς και να μην αναρωτιέσαι πού στο καλό θα πάει πια η κατάσταση με την ακρίβεια. Ειδικά διαβάζοντας ειδήσεις σαν και τη παρακάτω:

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ: in.gr

Παράθεση :

Έως και τριπλάσια από όσα πλήρωναν το 2001 πληρώνουν οι καταναλωτές το 2008 για προϊόντα και υπηρεσίες. Επτά χρόνια μετά, το ευρώ εξακολουθεί να ταλαιπωρεί στις συναλλαγές και να γίνεται «μέσο», ώστε να κρύβεται η ακρίβεια, αφού οι περισσότεροι εξακολουθούν να μην αντιλαμβάνονται την αξία του νομίσματος.

Έτσι, όπως αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ των Νέων του Σαββάτου, πολύ εύκολα πληρώσαμε αμέσως μετά την έλευση του ευρώ 50 λεπτά για ένα μπουκαλάκι νερό στη θέση του παλιού πενηντάρικου, χωρίς να συνειδητοποιούμε ότι η αξία του νέου κέρματος ήταν τριπλάσια και πλέον του πενηντάδραχμου.

Ιδού μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα: Έως το τέλος του 2001 μία επίσκεψη στον γιατρό κόστιζε έως 10.000 δρχ: τα 30 ευρώ της ισοτιμίας πολύ γρήγορα στρογγυλεύθηκαν στα 50 ευρώ, δηλαδή 17.034 δρχ.

.........

Και όλα αυτά όταν η αύξηση στον βασικό μισθό τα τελευταία επτά χρόνια έφτασε το 44%.

Υπάρχει, ωστόσο, και η άλλη όψη: ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά προϊόντα πωλούνται σήμερα φθηνότερα, κυρίως λόγω της ανόδου του ευρώ έναντι του δολαρίου: μια τηλεόραση plasma 42 ιντσών κοστίζει σήμερα 88,5% φθηνότερα από ό,τι το 2001, ενώ κατά 94% μειώθηκε η τιμή μιας ψηφιακής φωτογραφικής μηχανής.

Ποιος σας είπε καλέ ότι δε συνειδητοποιούμε πως μας έχουν βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη; Και ποιος σας είπε ότι η ευθύνη ανήκει στο €; Δηλαδή οι καταναλωτές είμαστε οι χαζοί και ένα άψυχο αντικείμενο είναι εκείνο που αφαιμάζει τον ιδρώτα μας; Δεν είναι οι εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας που έτσι χαράζουν τη ληστρική οικονομική πολιτική σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων;

Πόσες και πόσες φορές, τους τελευταίους μήνες μονάχα, οι εργαζόμενοι διαδήλωσαν κατά της ακρίβειας και διεκδικώντας καλύτερους μισθούς; Δυο μήνες έμειναν πέρυσι οι δάσκαλοι εκτός σχολείου ζητώντας 1.400 ευρώ κατώτατο μισθό. Και όχι μόνο για τους ίδιους. Αλλά για όλο το λαό.

Και μόλις τον περασμένο μήνα η χώρα συγκλονίστηκε από τις παρατεταμένες απεργιακές κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό. Κύριο αίτημα δεν ήταν το ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΠΕΙΝΑΣ;

Αφήστε λοιπόν ήσυχο το €. Και μη μας περνάτε για ανόητους που δεν ξέρουν τι πληρώνουν. Ούτε πως δεν ξέρουμε τι φταίει για το χάλι αυτό. Γιατί αν έφταιγε το € τότε οι τράπεζες θα μετρούσαν με άλλο νόμισμα τα κέρδη τους... όπως και όλοι εκείνοι που αντίθετα με τους εργαζόμενους κάθε μέρα γίνονται και πιο πλούσιοι. Η είδηση που ακολουθεί είναι από το σημερινό Ριζοσπάστη:

Παράθεση :

Τα καθαρά κέρδη (μετά από φόρους) για τις τράπεζες εκτινάχτηκαν σε αστρονομικά ύψη. Στην 4ετία 2004-2007 μάζεψαν 13,2 δισ. ευρώ (2007: 5,74 δισ., 2006: 3,39 δισ., 2005: 2,87 δισ., 2004: 1,19 δισ. ευρώ).

Βλέπετε που σας λέω; Μια χαρά τα καταφέρνει το € στην αστρονομική εκτίναξη των κερδών... Μήπως θα πρέπει να το στείλουμε στο δικαστήριο για ρατσιστική αντιμετώπιση προς τον εργαζόμενο λαό; Για φαντάσου!!! Το νόμισμα στην καρέκλα του κατηγορούμενου!!! Αστεία πράγματα και φαιδρές δικαιολογίες που δεν καταφέρνουν να ξεγελάσουν κανέναν. Ειδικά εκείνους που για να πάνε πέντε μέρες διακοπές χρειάστηκε να πληρώσουν σχεδόν ολόκληρο μηνιάτικο...