ΜΕΛΙΝΑ : ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑ

" Αν με ρωτήσετε εάν θα ζω όταν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα επιστρέψουν στην Ελλάδα, σας λεω πως ναι, θα ζω. Αλλά κι αν ακόμη δεν ζω πια, θα ξαναγεννηθώ".

Άραγε να έχει μάθει ότι εκεί που ονειρευόταν να ξαναδεί τα αρχαία μάρμαρα να γυρίζουν, θα ξεφυτρώσει σε λίγο το καφέ- Παρθενών, ποιος ξερει... Εγώ πάντως πάνω απ’όλα θυμάμαι τα λόγια της, τότε που οι χουντικοί συνταγματαρχαίοι της αφαίρεσαν την ελληνική ιθαγένεια :
"Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα. Ο Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας".
Πόσοι άραγε Έλληνες έχουμε απομείνει σ'αυτό τον τόπο ;

Πάντως, πέρα από το καφέ-Παρθενών που οραματίζονται να στήσουν στο άδυτο των αδύτων του ελληνικού πολιτισμού οι σημερινοί φορείς του πολιτικού πολιτισμού μας, υπάρχει και το :
"Το Καφέ της Μελίνας"
Στην οδό Λυσίου 22 (Πλάκα). Δεν είναι μόνο ένα όμορφο καφενείο με έντονη ατμόσφαιρα, αλλά αποτελεί “ναό της τέχνης” γεμάτο φωτογραφίες, αγαλματίδια κ.τ.λ. Μπορείτε εκεί να ακούσετε μουσική της Μελίνας όλη μέρα μέχρι αργά το βράδυ. Είναι ένα εξαίσιο καφενείο κατά τη διάρκεια της ημέρας, που μετατρέπεται σε ρομαντικό μπιστρό το βράδυ.
Πηγή : http://www.athensinfoguide

εκεί όπου θα μπορούσαμε να πιούμε ένα καφέ στη μνήμη της.

"Είμαι Ελληνίδα... Πρέπει να έιμαι ελέυθερη."

Είχε πεί κάποια άλλη στιγμή.

Τα δυο της μάτια σε κοιτάζουν, κρατά ένα αναμένο τσιγάρο στο χέρι της...

Βλέπει βαθιά...

Δεν θυμόμουν πότε πέταξε, άλλα την σκεφτόμουν πολύ τις τελευταίες μέρες να απαγγέλει την σονάτα του σεληνόφωτος (του Ρίτσου) με την βραχνή φωνή της να τρέμει...

"...Άφησέ με να έρθω μαζί σου...
λίγο πιο κάτω...
ως εκεί που στρίβει ο δρόμος
και φαίνεται η πολιτεία
τσιμεντένια κι αέρινη
ασβεστωμένη με φεγγαρόφωτο
τόσο αδιάφορη και άυλη
τόσο θετική σαν μεταφυσική
που μπορείς επιτέλους να πιστέψεις
πως υπάρχεις και δεν υπάρχεις
πως ποτέ δεν υπήρξες
δεν υπήρξε ο χρόνος και η φθορά του...
Άφησέ με να έρθω μαζί σου..."