HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...

Πήγαινε κάτω 
+3
Zorbas
ΕΛΙΝΑ
ΗΡΑΚΛΗΣ
7 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΗΡΑΚΛΗΣ
Admin
ΗΡΑΚΛΗΣ


Αριθμός μηνυμάτων : 421
Registration date : 01/11/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΣαβ Μαρ 01, 2008 1:26 pm

ΨΑΛΜΟΣ ΚΑΙ ΨΗΦΙΔΩΤΟ
ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΑΝΟΙΞΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ


"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... 95996110

Άνοιξη θρύψαλο μενεξεδί
Άνοιξη χνούδι περιστέρας
Άνοιξη σκόνη μυριόχρωμη

Στ' ανοιχτά χαρτιά και στα βιβλία

Κιόλας φυσούσε χλιαρό αεράκι

Με τσιγγάνες που άρπαζε

Σαν

Χαρταετούς

Ψηλά

Και πουλιά που δοκίμαζαν το νέο τιμόνι τους

Άνοιξη πίκρισμα του σκίνου
Άνοιξη άζωτο της αμασχάλης
Άνοιξη σουσάμι αόρατο

Από σύρμα που άξαφνα έσυρνε φωτιά
Στη γωνιά του δρόμου με τις Καρυάτιδες
Στρίβοντας
Ένα τραμ
Εστρίγκλιζε

Στ' άδεια οικόπεδα η μασιά του ήλιου εσκάλιζε
Την τσουκνίδα και το σαλιγκαρόχορτο

Άνοιξη μυρμηκιά της μέρας
Άνοιξη αίμα του βολβού
Άνοιξη οπλοπολυβόλο απύλωτο

Στων ωραίων γυναικών τα χέρια
Όπου τύχει

Ριπές

Θάνατοι

Εκατομμύρια σπερματοζωάρια

Στων ωραίων γυναικών τα χέρια

Τα δυνατά λουλούδια με τον ήλιο μέσα τους



Άνοιξη τσίτι τσιτωμένο

Άνοιξη σφήκα του χεριού

Άνοιξη «μη» «θα μας δούνε» «τέρας»



Και το τέρας που γύριζε σαν τη λαντέρνα
Μια παράξενη
Άλλη
Γειτονιά

Και η χούφτα η βάναυση που ακαρτερούσε:
Χάιντε η ριξιά να βρει το ζάρι της
Κι η τζαμαρία το θαρραλέο λιθάρι της!

Άνοιξη κρύσταλλο και νίκελ
Άνοιξη παραπάτημα των κήπων
Άνοιξη «Μήνιν άειδε...»

Θεά! Και τι σγουρά τα σκοτεινά τα μέρη!

Και τα χείλη τι ζάχαρη βιολέτας!

Και τι κηπάκι

Τα λυτά

Νωπά

Μαλλιά

Στην απαλή κοιλιά η ανάσα τι ταξίδι!

Άνοιξη μισοζαλισμένο ερείπιο
Άνοιξη κεφαλή Διός και πέλαγος
Άνοιξη Mercury Air Sedan

Οι καμπάνες ανοίγανε μακριά

Στο κενό του γλαυκού κάτω απ' τα βλέφαρα

Μια ρουφήχτρα
Που κατάπινε
Άσπρα
Πούπουλα
Οι ορμόνες της μουριάς κυρίευαν τα ύψη



Άνοιξη μούρο αδάγκωτο

Άνοιξη βιδωτό φιλί

Άνοιξη χάσμα της λιποθυμίας



Το ντουβάρι ορέγονταν κι αλλά καρφιά

Στην ώχρα μέσα η μνήμη του Νοσοκομείου ξυπνούσε

Το τραγούδι που άστραφτε από τις χρυσόμυγες

Κι έφερνε

Γύρους

Χαμηλά

Στην αυλή με το κόκκινο κι άσπρο πλακάκι

Άνοιξη βούισμα στους κροτάφους
Άνοιξη αμόνι και σφυρί
Άνοιξη πρόσθια καταβύθιση

Κάποιος απ' τ' ανοιχτό παράθυρο έριχνε

Λόγια που σπούσαν σαν αμύγδαλα

Κάκτος

Κάστωρ

Κόνδωρ

Ιέραξ

Ενώ στ' αντικρινό το Παρθεναγωγείο



Άνοιξη 37 και 2

Άνοιξη Lone Amour και Liebe

Άνοιξη no nein και no



Τα κορίτσια δάγκωναν στη γομολάστιχα

Και τινάζανε πίσω το κεφάλι
Σαν

Να τραβούσαν
Έξω

Του σφαγμένου πετεινού τα σπλάχνα
Τα κομμάτια τα σπλάχνα μες στα δόντια τους

Άνοιξη δόντι λυσσαλέο
Άνοιξη φούξια του παροξυσμού
Άνοιξη αρτεσιανόν ηφαίστειο

Κι άλλα κρυμμένα πίσω απ' το φεγγίτη
Που πάλευαν τις ρόδινες κορδέλες
Μια στιγμού-
Λα μόνο
Τα γυμνά στήθη

Τα τρεμάμενα σπάρτα μες στους κάμπους
Όπου ευφραίνονται οι ακρίδες

Άνοιξη σάλτο της ακρίδας
Άνοιξη μήτρα σκοτεινή
Άνοιξη πράξη ακατονόμαστη

Στ' ανοιχτά χαρτιά και στα βιβλία

Μια κηλίδα

Μωβ

Πήγαιν'

Ερχότανε

Τα χυμένα νερά τα γυμνωμένα μέλη

Λάμπανε πίσω απ' το παντζούρι

Άνοιξη άνοιξη σαλπάροντας
Άνοιξη άνοιξη σημαιοστόλιστη
Άνοιξη «αντίο αντίο παιδιά!»


Οδυσσέα Ελύτη, "Τα ετεροθαλή", 1939


_____________

Η φωτογραφία: Ορχιδέα του Υμηττού... Πηγή: Βριλησσός
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
ΕΛΙΝΑ
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
ΕΛΙΝΑ


Αριθμός μηνυμάτων : 327
Registration date : 31/10/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΣαβ Μαρ 01, 2008 3:53 pm

Γιάννης Ρίτσος «Εαρινή Συμφωνία»

Απλώνουμε τα χέρια στον ήλιο-στον ήλιο
και τραγουδάμε και τραγουδάμε.
Το φως κελαηδάει, άιντε κελαηδάει
στις φλέβες του χόρτου και της πέτρας.
Αξιζε να υπάρξουμε για να συναντηθούμε.

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... 95595310

Αγαπούμε τη γη, τους ανθρώπους και τα ζώα.
Τα ερπετά, τον ουρανό και τα έντομα.
Είμαστε, είμαστε κι εμείς όλα μαζί.
Μαζί κι ο ουρανός και η γη.

Απλώνουμε τα χέρια στον ήλιο-στον ήλιο
και τραγουδάμε και τραγουδάμε.
Ο ήλιος με φωνάζει, ο ήλιος με φωνάζει.
Χαρά, χαρά. Δεν μας νοιάζει τι θ' αφήσει
το φιλί μας μες στο χρόνο και στο τραγούδι.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
ΕΛΙΝΑ
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
ΕΛΙΝΑ


Αριθμός μηνυμάτων : 327
Registration date : 31/10/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΠεμ Μαρ 06, 2008 7:31 pm

Για το Ζορμπά... που μου άρεσε πολύ ο στίχος του:

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Tsarou10

Αγγίζω το κύμα
και εμπρός μου μια κοπέλα όλο κρίνα...

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Tsarou11


(Οι εικαστικές παρεμβολές: Δια χειρός Τσαρούχη)
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Zorbas
Δόκιμος
Δόκιμος



Αριθμός μηνυμάτων : 54
Registration date : 06/01/2008

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΠαρ Μαρ 07, 2008 3:32 am

Ευχαριστώ πολύ Ελίνα, για τόσα λίγα που έγραψα μα τόσα πολλά που πήρα...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Μυρτάλη
Ανθυποπλοίαρχος
Ανθυποπλοίαρχος
Μυρτάλη


Αριθμός μηνυμάτων : 197
Registration date : 31/10/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΔευ Μαρ 10, 2008 10:59 pm

ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

Ανάμνηση από τον Ταΰγετο

Έστηνε η άνοιξη την προτομή μου
σε μικρούς λόφους ειρήνης,
έλαμπε καθισμένο στο ραβδί μου ένα πουλί από φως
κι έβρεχε ιριδισμούς στα πρόβατα το αιώνιο σέλας της αγάπης.

Μες στη σιωπή, το θαλασσί φλοίσβημα του αίματός μου
ανάδινε τον ήχο του αδραχτιού της μητέρας μου,
που ύφαινε στων σταχτιών το πράσινο και το λευκό μαλλί του αυγερινού.

Μικρός Εωσφόρος του φωτός στου Ευρώτα τις ροδοδάφνες,
έπαιρνα δίπλα τα βουνά βρεγμένος από το φεγγάρι
με δυο άσπρους κρίνους στην καρδιά,
μ' εφτά σημαίες στα χείλη,
κι απάνω από των γερακιών τις ατελεύτητες μοναξιές
επόπτευα το σύμπαν, θησαυρίζοντας τοπία
κι αλλοτινά φώτα στη μνήμη μου

___________

Αφιερωμένο στο Ζορμπά που μου το θύμισε...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Loukia Sofou
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
Loukia Sofou


Αριθμός μηνυμάτων : 377
Registration date : 10/12/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΤρι Μαρ 11, 2008 9:54 am

"Ρόδου Μοσχοβόλημα" Kωστής Παλαμάς 1905

Εφέτος άγρια μ’ έδειρεν η βαρυχειμωνιά
που μ’ έπιασε χωρίς φωτιά και μ’ ηύρε χωρίς νιάτα,
κι ώρα την ώρα πρόσμενα να σωριαστώ βαριά
στη χιονισμένη στράτα.

Μα χτες καθώς με θάρρεψε το γέλιο του Μαρτιού
και τράβηξα να ξαναβρώ τ’ αρχαία τα μονοπάτια,
στο πρώτο μοσκοβόλλημα ενός ρόδου μακρινού
μου δάκρισαν τα μάτια.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
captain Nemos
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
captain Nemos


Αριθμός μηνυμάτων : 367
Location : Χαμένος στο πέλαγος
Registration date : 31/10/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΤρι Μαρ 11, 2008 11:02 pm

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Ninja_10


Μικρός προφήτης έριξε σε Κορασιά τα μάτια,
και στους κρυφούς του λογισμούς, χαρά γιομάτους, είπε:

Κι αν για τα πόδια σου, Καλή, κι αν για την κεφαλή σου,
κρίνους ο λίθος έβγανε, χρυσό στεφάν’ ο ήλιος,
δώρο δεν έχουνε για Σε και για το μέσα πλούτος.
Όμορφος κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος!


«Εις Φραγκίσκα Φραίζερ». Ποιήματα. Ίκαρος, 1961. 260.


ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://arxipelagos.blogspot.com/
ΗΡΑΚΛΗΣ
Admin
ΗΡΑΚΛΗΣ


Αριθμός μηνυμάτων : 421
Registration date : 01/11/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΤρι Μαρ 11, 2008 11:32 pm

ΓΙΑΤΙ Μ' ΑΓΑΠΗΣΕΣ

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες.

Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι' αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ' έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.

Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.

Μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάη
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάη,
μόνο γιατί όπως πέρναα με καμάρωσες.

Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες
και μου άπλωσες τα χέρια
κ' είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα
- μια αγάπη πλέρια,
γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες.

Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι' αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.

Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα,
γι' αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.

Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.

Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
κ' έτσι γλυκά πεθαίνω
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες.

Μαρία Πολυδούρη


"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... 69565-10



Φίλε Ζορμπά, η κορασιά κρατάει τα κρίνα που εσύ της χάρισες με την αγάπη σου.....

Τα ρόδα της αυγής, εξαιρετικά για τη Λουκία......
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Loukia Sofou
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
Loukia Sofou


Αριθμός μηνυμάτων : 377
Registration date : 10/12/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΤετ Μαρ 12, 2008 1:32 pm

Αγαπητέ Ηρακλή,

Σου στέλνω κι'εγώ από τα αγαπημένα μου κυπαρίσσια στον Υμηττό, κοντά στη Μονή Καισαριανής.

Με φιλικούς χαιρετισμούς, Λουκία

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Dsc00011
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
Loukia Sofou
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
Loukia Sofou


Αριθμός μηνυμάτων : 377
Registration date : 10/12/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΤετ Μαρ 12, 2008 1:43 pm

Όποιος έχει τη διάθεση, ιδού ο Υμηττός ιδού και τα μονοπάτια του.

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... 93193211
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
ΕΛΙΝΑ
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
ΕΛΙΝΑ


Αριθμός μηνυμάτων : 327
Registration date : 31/10/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΤετ Μαρ 12, 2008 3:35 pm

ΕΝ ΑΝΘΟΣ


"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... 91395712

Και στην Ακρόπολη, στο βράχο τον Ιερό
εν άνθος φύτρωσε μονάχο χλωρό χλωρό.
Εν άνθος όμοιο με ανεμώνη περαστική,
αθώρητο σ’ όποιον σιμώνει στα ύψη εκεί.

Τα μάτια ανοίγοντ’ εκεί πέρα καθώς βρεθούν,
και με τον ξάστερον αιθέρα σμίγουν, μεθούν.
Εκεί θαμπώνουνε τα μάτια σκόρπια μπροστά
καμένα λείψανα, κομμάτια λαχταριστά.

Κ’ η φαντασία αμέσως βλέπει η μαγική
γυμνή και δίχως καμιά σκέπη απάνου εκεί
την Ομορφιά, που τρισμεγάλη, παντοτεινή,
μέσ’ απ’ το μάρμαρο προβάλλει και δεν πονεί.

Και κάθεται σε δόξας θρόνο, και δε γελά,
δεν κλαίει και δεν πλανά και μόνο φεγγοβολά!

Και στην Ακρόπολη, στο βράχο τον Ιερό
ξανοίγω τ' άνθος το μονάχο και το ρωτώ:
- Ανθος, που μοιάζεις με ανεμώνη περαστική,
ποιά μοίρα σ’ έρριξε εδώ, μόνη και φτωχική;

Εδώ από τ' άστρα η Τέχνη φτάνει, και λάμπει η γη,
κ’ έπλασε η Φύση εσέ βοτάνι για μιαν αυγή.
Εδώ δεν έρχεται η παρθένα η γελαστή
για να σε κόψη και μ’ εσένα να στολιστή.

Εδώ μ’ ευλάβεια και το αγέρι μόλις φυσά
ποτέ σ’ εσέ δεν έχει φέρει λόγια χρυσά,
γλυκά φιλιά απ' τα ταιράκια κι από Ομορφιές
δεν έχεις άλλα λουλουδάκια για συντροφιές.

Ο Παρθενώνας με φεγγάρι τη νύχτα εδώ
νικάει στη δόξα και στη χάρη τον ουρανό.
Κ’ οι έξι αλύγιστες Παρθένες στέκουν κι αυτές
λαμπρόστηθες και λαβωμένες και λατρευτές.

Κι αγάλματα, πέτρες, κολώνες χωρίς χαρά
σκόρπια τα βλέπουν οι αιώνες και παγερά.
Σμίγουν εδώ θεοί και χρόνοι παλιοί, χρυσοί.
Εδώ, φτωχή, κρυφή ανεμώνη, τι θες εσύ; -

Και στην Ακρόπολη, στο βράχο δειλά δειλά
με βλέπει τ' άνθος το μονάχο και μου μιλά:
- Εγώ είμαι τ' άνθος το παρθένο και το κρυφό
από τον κόσμο μακρυσμένο το φως ρουφώ.

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... 94595713

Κι ανθώ και χαίρομαι τα κάλλη που έχ’ η ζωή
μακριά απ’ τα πλήθη κι απ’ τη ζάλη κι απ’ τη βοή.
Κι από του κάμπου τ' άνθη τ' άλλα στέκω μακριά,
δειλό, λιγόζωο, μια στάλα, μέσ’ στη σκιά.

Μέσ’ στη σκιά που ρίχνει εμπρός μου μια πέτρα απλή
ξεχνώ την ψεύτικη του κόσμου φεγγοβολή.
Κι αγνώριστο, κι αχνό, μια στάλα,ζω ταιριαστά
με τα λαμπρά, με τα μεγάλα,με τ' ακουστά.

Γιατί στον κόσμο είναι ζευγάριχαρά του νου
και η δόξα του τρανού κ’ η χάρητου ταπεινού.
Γιατί στον κόσμο – άκου και τ' άλλο –και στον καιρό
δεν είναι τίποτα μεγάλο, ούτε μικρό.

Γιατί σαν τ' άστρο φως αφήνει και το ξανθό
τ' άνθος, γιατί και τ' άστρο σβύνει σαν τον ανθό.
Κι ο Παρθενώνας φεγγοβόλος που εδώ θωρώ
ερείπιον είναι, ερείπιον όλος λυπητερό.

Ενώ σ’ εμένα φτωχά νιάτα, διαβατικά,
όλα είν’ απείραχτα, δροσάτα, κι αρμονικά.
Εγώ είμαι τ' άνθος που κρυμμένο, τρεμουλιαστό,
με δροσοδάκρυα ραντισμένο και γελαστό,

μέσα στα κάλλη, στη γαλήνη τη ζωντανή
που η Τέχνη απλώνει και που αφίνει παντοτεινή,
σκορπίζω μιαν ανατριχίλα, μια νέα ζωή,
σα μου χαιδεύει τ' αχνά φύλλα αύρας πνοή.

Και τα λιθάρια τ' ακουσμένα και τα παλιά
νομίζεις παίρνουν κι από μένα φεγγοβολιά.
Και κοίτα! καθεμιά Καρυάτις που καρτερεί
και στέκει με την ομορφιά της τη λαμπερή

και τίποτε δεν έχει πλάνο κι ανθρωπινό,
μου φανερώνει, πριν πεθάνω τον ουρανό.
Και κοίτα! καθεμιά Καρυάτις γλυκά γλυκά
θαρρώ με βλέπει στα όνειρά της τα μυστικά.

Εδώ στη δόξα των αιώνων, στο φως του νου,
που στέκει η Ομορφιά σε θρόνον,άστρο ουρανού,
εδώ στην έρμη αθανασία, είμαι η καρδιά,
η νιοτ’ η αγάπη κ’ η θυσία, και η μυρουδιά

κάποιας παράδεισος, μαζί σου με δένει τι;
τι άλλο ακόμα; - Είμαι η ψυχή σου, Ποιητή!


ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ



"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Dufy2010

Dufy "Ανεμώνες"
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...   "Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Icon_minitimeΠεμ Μαρ 13, 2008 5:43 pm

ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΕΦΕΡΗ ΣΗΜΕΡΑ

13 ΜΑΡΤΗ 1900


"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... Sternb10

Άνθη της πέτρας μπροστά στην πράσινη θάλασσα
με φλέβες που μου θύμιζαν άλλες αγάπες
γυαλίζοντας στ' αργό ψιχάλισμα

"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση... 110

Άνθη της πέτρας φυσιογνωμίες που ήρθαν
όταν κανένας δεν μιλούσε και μου μίλησαν
που μ' άφησαν να τις αγγίξω ύστερα από την σιωπή
μέσα σε πεύκα σε πικροδάφνες και σε πλατάνια

_______________

Η πρώτη φωτογραφία είναι από το blog FLORA AMORGINA και η δεύτερη, το πέτρινο λουλούδι, από τη ΜΠΑΣΤΙΑ. Τιμή στο ανθογυάλι της μνήμης του Γιώργου Σεφέρη, του ποιητή που λάτρεψε όσο λίγοι τον ελληνικό ελληνισμό. Που κινάει από το σήμερα και διατρέχει ως τα βάθη των αιώνων τούτη τη γη, και τις θάλασσες της και κυρίως το φως της... τις φλέβες της και τον καημό της... Μέσα στη σιωπή και στην πίκρα και στον απόηχο της δόξας της...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
 
"Άνοιξη στην Αθήνα" και στην ποίηση...
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΑ :: ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ :: ΤΕΧΝΕΣ-
Μετάβαση σε: