Είναι άνθρωποι. Λαθρομετανάστες, ναι. Αλλά άνθρωποι!

Το είπα, το ξαναείπα, και θα συνεχίσω να το λέω. Γιατί δε θέλω να το συνηθίσω. Γιατί θέλω να συνεχίσει να με ενοχλεί όσο και την πρώτη φορά. Η θέα των λαθρομεταναστών της Ηγουμενίτσας.

Και θέλω να το θυμίζω και σε σας όλους. Να μην παριστάνετε πως το αγνοείτε. Να κρύβεστε πίσω από την αστεία δικαιολογία πως δε ζείτε εδώ. Ζω εγώ. Και σας το έχω πει αμέτρητες φορές. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που ζούνε έξω, στους δρόμους, όπως τα αδέσποτα σκυλιά. Μα δεν είναι σκυλιά. Δεν είναι ζώα. Είναι άνθρωποι. Σαν εσένα. Σαν εμένα. Άνθρωποι!

Σήμερα έκανα ένα βήμα ακόμη. Τόλμησα να υψώσω τη μηχανή. Να κρατήσω και εικόνα. Μήπως και αν δείτε, το νοιώσετε καλύτερα.

Βέβαια, μην περιμένετε πολλά από τις φωτογραφίες. Δεν είναι εύκολες τέτοιες φωτογραφίες. Γι' αυτό και το άργησα τόσο. Κι ας τους βλέπω κάθε μέρα μπροστά μου. Το αποφάσισα σήμερα μόνο και μόνο μήπως και ξυπνήσει κανένας και καταλάβει τι έγκλημα γίνεται εδώ. Και δεν είναι μόνο οι άλλοι ένοχοι. Είμαστε όλοι ένοχοι.

Έβγαλα φυσικά το φλας. Κι ούτε σταμάτησα το αυτοκίνητο. Εν κινήσει. Και πάλι πολύ είναι. Και πάλι ιεροσυλία το αισθάνομαι. Μα είναι έστω και ένας άνθρωπος να "ξυπνήσει", ένας να οργιστεί, να αντιδράσει, θα αξίζει τουλάχιστον η αμαρτία...


Η είσοδος της πόλης. Ηγουμενίτσα, Λαδοχώρι. Έτσι γράφει η ταμπέλα.

Είσοδος από το δρόμο της Πρέβεζας και των Συβότων. Στο βάθος δεξιά διακρίνεται η αρχή της πολυτελούς Εγνατίας οδού.

Εδώ όμως δεν υπάρχει καμιά πολυτέλεια για τους μαυριδερούς ανθρώπους. Ανάμεσα στις φυλλωσιές εμφανίζονται οι πρώτοι. Εδώ είναι το σπίτι τους. Έξω. Στη βροχή έξω. Στο κρύο έξω. Στον ήλιο έξω.


Κι εδώ είναι το λόντρυ του "σπιτιού" τους. Και η μπουγάδα τους απλωμένη στο φράχτη. Ποιος είπε ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι βρωμιάρηδες; Εμείς είμαστε οι βρωμιάρηδες. Γιατί η πρώτη και η χειρότερη βρώμα είναι η βρώμα της ψυχής. Κι εμείς όλοι μαζί είμαστε σκατόψυχοι. Αλλιώς δε θα αντέχαμε να ζούμε εμείς με τα χίλια καλά και δίπλα μας ακριβώς να φυτοζωούν συνάνθρωποι.


Φάνηκε τώρα η στοά της Εγνατίας. Και η γέφυρα... Εδώ είναι ο κοιτώνας. Και ο μόνος χώρος που θα εμποδίσει τη βροχή και τον ήλιο να τους ξεκάνουν τελείως. Την υγρασία και το αγιάζι δεν τα εμποδίζει.

Αν περάσεις βράδυ θα τους δεις όλους εδώ. Αν τολμάς να περάσεις βράδυ.

Όσο έχει φως σκορπίζουν. Ψάχνουν. Στην ψύχρα χώνονται στους κάδους να βρουν τροφή. Μην περιμένετε τέτοια φωτογραφία. Μου φτάνει που φωτογραφίζουν το αποτρόπαιο θέαμα τα μάτια μου.


Είμαι πια μέσα στην πόλη. Στη διασταύρωση... Κι απέναντι στο πεζουλάκι μια χούφτα λαθρομετανάστες. Δίπλα ο κάδος. Στέκονται δήθεν αδιάφορα τριγύρω του. Μόλις περάσω θα ορμήσουν. Ποιος είπε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν αξιοπρέπεια;


Αξιοπρέπεια είμαστε εμείς που δεν έχουμε. Γιατί δεν έχουμε καμιά αξία. Και πρώτη και καλύτερη την αξία "άνθρωπος". Πού να την βρούμε την αξιοπρέπεια;

Και όμως κάθε Κυριακή τρέχουμε στην εκκλησία. Και προσευχόμαστε. Και κάθε πρωί στέλνουμε τα παιδιά μας σχολείο. Και προσεύχονται κι αυτά:

"Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς... δος ημίν σήμερον τον άρτον ημών τον επιούσιον"...

Μέσα στο ψέμα αυτό μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Κι ούτε που τολμάμε να τους εξηγήσουμε τι λέει η προσευχή. Την παπαγαλίζουν τα φουκαριάρικα και τη λένε κάθε πρωί.

Πού να ήξεραν ότι καμωνόμαστε τους ζήτουλες του ψωμιού... εμείς οι χορτάτοι. Και με το παχύ άντερο. Και με τα χίλια καλά. Παριστάνουμε ότι λίγο ψωμάκι ζητάμε όλο κι όλο... Κι όχι καινούριο αμάξι. Όχι πιο μοντέρνο κινητό. Όχι να χτίσουμε και εξοχικούλι.

Και βρίσκουμε το θράσος όλο να ζητάμε τάχα μου ψωμάκι...

Την ίδια ώρα που δίπλα μας ακριβώς υπάρχουν εκείνοι που δεν έχουν πραγματικά ούτε ψωμί, ούτε στον ήλιο μοίρα. Κι εμείς δε βρίσκουμε καν το θάρρος να ζητήσουμε για εκείνους μια φετούλα ψωμί. Δος ημίν!!! εκεί εμείς!!! να ντερλικώσουμε τις παραφουσκωμένες κοιλιές μας...

Και ποιος θα βρει το θάρρος να πει το ψέμα να σταματήσει; Και τουλάχιστον να βάλουμε τα παιδιά, αυτά τα αγνά πλάσματα, να μεσιτεύσουν να σταματήσει ο εξευτελισμός όλων μας. Διαταγή λέω να δώσει να πάψει το ΔΟΣ ΗΜΙΝ και να γίνει παράκληση να δώσει πρώτα σ' αυτούς που το έχουν ανάγκη. Αφού δε βρίσκουμε το κουράγιο να το κάνουμε εμείς, τουλάχιστον ας διορθώσουμε τις προσευχές.

Και για να διαμορφώσετε καλύτερη άποψη, τι συμβαίνει εδώ, διαβάστε και τούτο:

Παράθεση :

http://labastia.blogspot.com/2010/11/normal-0-false-false-false.html

Δευτέρα, 22 Νοεμβρίου 2010

Με αφορμή το πρόσφατο φαινόμενο ακραίας ρατσιστικής βίας, όπου:

Πιστολέρο πυροβολεί μετανάστες και τραυματίζει έναν σοβαρά στο Νεοχώρι Παραμυθιάς

Ανοικτή επιστολή

Σε κάθε δημοκράτη σε κάθε καλόπιστο πολίτη

Τα πράγματα πλέον οδηγούνται εκτός ελέγχου, ήταν όμως βέβαιο ότι θα έφταναν μέχρι εδώ. Οπλισμένος καου-μπόυ, εποχούμενος σε αυτοκίνητο, έριξε εννιά σφαίρες σε ομάδα μεταναστών, που ερχόταν, με τα πόδια, μέσω Εγνατίας προς την Ηγουμενίτσα, τραυματίζοντας έναν επικίνδυνα. Το κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού που καλλιεργείται από την κυβέρνηση, την ΕΕ, τη ΝΔ, το ΛΑΟΣ και άλλες ακροδεξιές οργανώσεις, δημιουργεί και στην περιοχή μας φαινόμενα ακραίας φασιστικής βίας, σαν αυτά που συμβαίνουν στην Αθήνα και σε άλλες περιοχές της χώρας.

Ας αναρωτηθούμε λοιπόν:

1. Γιατί και από πού φεύγουν αυτοί οι κολασμένοι της γης;

•Είναι μήπως τυχαίο ότι στην πλειοψηφία τους είναι Αφγανοί, Κούρδοι, Ιρακινοί, Σομαλοί και Παλαιστίνιοι που φεύγουν από τη χώρα τους γιατί οι Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές άναψαν τις φωτιές του πολέμου, έσπειραν την πείνα και τη δυστυχία στον τόπο τους; Στα βάθη της Ασίας και της Αφρικής ξέρουν άραγε την Ηγουμενίτσα ή τους φέρνουν εδώ, αντί αδρού τιμήματος χιλιάδων ευρώ οι σύγχρονοι δουλέμποροι; Πολλοί απ΄ αυτούς θαλασσοπνίγονται στα νερά του Αιγαίου, σκοτώνονται στα ναρκοπέδια και στα νερά του Έβρου.

2. Γιατί αυτοί έρχονται στην πόλη μας;

(Γιατί έρχονται εδώ ή στην Πάτρα και δεν πάνε στη Τρίπολη ή στα Γιάννενα; )

•Γιατί εδώ στην λεγόμενη «πύλη της Ευρώπης» υπάρχει έστω μια κάποια μικρή πιθανότητα να περάσουν στην «πολιτισμένη» Ευρώπη, που την έχουν καταστήσει απροσπέλαστο φρούριο, αυτοί που κατά τα άλλα κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα και με το πρόσχημα αυτό έχουν εξαπολύσει τους πολέμους στις πατρίδες τους.

3. Γιατί βλέπουμε αυτούς τους «άθλιους της Ηγουμενίτσας», να γυρίζουν πεινασμένοι στους δρόμους της πόλης, γιατί τα παιδιά μας να εθίζονται στη δυστυχία, θεωρώντας φυσικό το φαινόμενο να βλέπουν αυτούς τους «κολασμένους της γης» να ψάχνουν τους κάδους των σκουπιδιών;

•Γιατί το Ελληνικό κράτος είναι το μόνο κράτος που χορηγεί με το σταγονόμετρο πολιτικό άσυλο, γιατί το κράτος αυτό, ο Δήμος και οι άλλοι φορείς δεν φροντίζουν, όπως ορίζει και ο Χάρτης του ΟΗΕ, για τα δικαιώματα των προσφύγων, για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, για στοιχειώδη τροφή, για υγειονομική περίθαλψη, για νομιμοποίηση αυτών των κατατρεγμένων, γιατί, απεναντίας οι τοπικοί άρχοντες με εμπρηστικές δηλώσεις, δίνουν τροφή στην διαμόρφωση ξενοφοβικού κλίματος.

4. Υπάρχει κανένας που πιστεύει ότι αν γινόταν όλα αυτά θα υπήρχαν τα φαινόμενα αυτά, που γεννούν τη βάσιμη ανησυχία των κατοίκων της περιοχής μας;

•Όχι βέβαια. Οι ελληνικές κυβερνήσεις ζητάνε πόρους και η ΕΕ διαθέτει με ευκολία, όχι για το σκοπό αυτό, αλλά για νέους κατασταλτικούς μηχανισμούς, για στρατό φύλαξης των συνόρων (FRONTEX), που όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να ανακόψουν τα κοπάδια της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, γιατί οι απελπισμένοι αυτοί δεν έχουν τίποτε να χάσουν μπροστά σε μια έτσι κι αλλιώς «χαμένη ζωή».Τα χρήματα που δαπανούνται για τη «φύλαξη» των συνόρων, είναι 20 φορές περισσότερα από εκείνα που θα χρειαζόταν για την δημιουργία και λειτουργία χώρων υποδοχής και περίθαλψης.

5. Γιατί το ελληνικό κράτος ακολουθεί μια τέτοια πολιτική;

•Γιατί θέλει να συγκαλύψει τις αιτίες του φαινομένου αυτού και την αντιλαϊκή του πολιτική, να φορτώσει στους μετανάστες την ανεργία, την φτώχεια που βιώνουν και οι έλληνες εργαζόμενοι, θύματα της ίδιας πολιτικής, που θέλει φτηνή εργατική δύναμη σε όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας, που μετατρέπει τους μετανάστες σε εξιλαστήρια θύματα, εξαπολύοντας επιχειρήσεις «σκούπα» και πογκρόμ διώξεων σε βάρος τους, καλλιεργώντας ένα κλίμα ξενοφοβίας και ρατσισμού, που επωάζει το αυγό του φιδιού και τροφοδοτεί τις φασιστικές οργανώσεις.

Γι΄αυτό δημιουργούνται και θα δημιουργούνται αυτά τα φαινόμενα ή άλλα σαν την δολοφονία του Aριβάν Oσμάν Aμπντουλάχ στο Λιμάνι της Ηγουμενίτσας από τις δυνάμεις καταστολής, που δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο στο κυνηγητό αυτών των ανυπεράσπιστων, στο χτύπημα των εργατικών ή νεολαιίστικων διαδηλώσεων, αλλά δεν κάνουν τίποτε για να συλλάβουν αυτά τα φασιστοειδή-νοσταλγούς της 21ης Απριλίου, που κραδαίνουν τα όπλα τους ανοιχτά και προκλητικά στο διαδίκτυο και απειλούν μετανάστες και πολίτες.

· Ο ρατσισμός και η ξενοφοβία οπλίζει τα χέρια των υποψήφιων δολοφόνων

· Οι πόλεμοι των ιμπεριαλιστών φέρνουν τις στρατιές μεταναστών στο Λιμάνι της Ηγουμενίτσας, «πύλη» μιας Ευρώπης-φρούριο

Γι αυτό πρέπει ο κάθε εργαζόμενος, νεολαίος, ο κάθε δημοκράτης, να μη παρασύρεται εύκολα από ρατσιστικά ακροδεξιά κηρύγματα, να σκεφτεί σοβαρά το ζήτημα. Να πάρουμε εμείς την υπόθεση στα χέρια μας, μέσα από φορείς, συνδιοκάτα, συλλογικότητες


· Να καταδικάσουμε αυτά τα φαινόμενα ρατσιστικής-φασιστικής βίας σε ανυπεράσπιστους μετανάστες

· Να ζητήσουμε να βρεθούν και να τιμωρηθούν παραδειγματικά οι ένοχοι

· Πολιτικό άσυλο και νομιμοποίηση των μεταναστών τώρα

· Να ζητήσουμε από την κυβέρνηση, τον Δήμο, τις υποτιθέμενες ανθρωπιστικές οργανώσεις, στοιχειώδεις ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης, τροφής και υγειονομικής περίθαλψης για τους πρόσφυγες.

· Να συνειδητοποιήσουμε και βροντοφωνάξουμε ότι δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτε με αυτά τα δυστυχισμένα πλάσματα:

Έλληνες και ξένοι εργάτες ενωμένοι!

Ενάντια στον ιμπεριαλισμό και στον πόλεμο, στο φασισμό,

το ρατσισμό και την ξενοφοβία, στην Ευρώπη φρούριο και

στην αντιλαϊκή-αντιμεταναστευτική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων


Παύλος Αλεξίου