Η πιο τρυφερή στιγμή ήταν η κατάθεση ενός μπουκέτου λουλουδιών από δυο μικρά παιδάκια. Στη μνήμη εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για να χαίρονται αυτά ελεύθερη πατρίδα.
Και στα μελανά της εκδήλωσης σημειώσαμε το τραγικό λάθος στο κλείσιμο:
"Σε γνωρίζω από την
όψη του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την κόψη που με βια μετράει τη γη..."
Ντροπή. Να μην ξέρουμε τον εθνικό μας ύμνο. Και ούτε καν να νιώθουμε πως η κόψη ανήκει στο σπαθί.
"Εμείς οι δάσκαλοι φταίμε, που δεν τους τον μάθαμε σωστά..." ψιθύρισε πικραμένος ο πρώην επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαίδευσης, κ. Γκόγκας.
Πίκρα όμως και η απουσία νέων ανθρώπων γενικότερα. Περίσσευαν τα άσπρα μαλλιά και τα ρυτιδωμένα μέτωπα. Γιατί;
Για να αφήνουμε το περιθώριο σε κάποιους να καπηλεύονται τις ιστορικές στιγμές και να αυτοπροβάλλονται;
Και ήταν έξω από το πνεύμα της ενωμένης εθνικής αντίστασης, όπως τη θέλει και η πολιτεία και κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος, η διανομή ανακοίνωσης για άλλη εκδήλωση που αφορά τις αδερφοφάδες ημέρες του εμφυλίου. Όπως και η κατάθεση στεφάνων από ... βασιλικές οργανώσεις!!!
Και μάλιστα υπό την παρουσία του εκπροσώπου του ελληνικού κοινοβουλίου. Έχει ή δεν έχει καταδικασθεί από τον ελληνικό λαό ο θεσμός της βασιλείας;
Και ο χώρος όμως της εκδήλωσης δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένος. Περίσσευαν τα μπάζα και τα ξερά φύλλα... Ας ελπίσουμε του χρόνου, όπως ζητήθηκε και από τους ομιλητές, να υπάρξει καλύτερη διοργάνωση. Τέτοια που να τιμά τη μνήμη των νεκρών. Και να διδάσκει στους νέους την ιστορία του τόπου. Και όχι να υπηρετεί, όπως παρατήρησεο ένας παρευρισκόμενος, τους υποψηφίους των διαφόρων εκλογών.
Τέτοιες εκδηλώσεις οφείλουν να συμβάλλουν στην ενότητα και όχι να εκμεταλλεύονται για κομματικές σκοπιμότητες. Οι παππούδες μας, και το ξέρω από πρώτο χέρι καθώς άλλοι συγγενείς μου πολέμησαν με τον ΕΔΕΣ και άλλοι με τον ΕΛΑΣ, πολέμησαν πάνω απ' όλα για την πατρίδα και όχι για κόμματα και παρατάξεις...
Θέμα: Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΕΝΙΝΑΣ 
Κυρ Αυγ 22, 2010 4:07 pm
