HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

Πήγαινε κάτω 
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ   Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Icon_minitimeΤετ Νοε 11, 2009 6:27 pm

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ Iiiiyi11

Συνέλευση σήμερα. Στο νέο μου σύλλογο.

Συνέλευση που από χρόνια και με αγώνες έχουμε κατακτήσει το δικαίωμα να γίνεται σε χρόνο εργασίας. Να μας δίνουν άδεια μιας μέρας για να παρευρεθούμε στη συνέλευση!!!

Η φωτογραφία μιλάει από μόνη της.

Θλίψη και κατάντια!

Και να έχω πίσω μου τη συντρόφισσα να βράζει και να νευριάζει. Ένα νέο κορίτσι, γεμάτο όρεξη για ζωή και δράση. Που δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια της με την απαράδεκτη κατάσταση.

Το κάλεσμα ανέφερε ένα 8.30 έναρξη.

Στις 9 το πρωί ήταν λιγότερες από 100 οι υπογραφές στο βιβλίο παρουσίας. Με γύρω στα 450 μέλη ο σύλλογος...

Και με τους προσερχόμενους να υπογράφουν και για τους κολλητούς τους.

Αλλά και να αποχωρούν οι περισσότεροι αμέσως μετά τη τζίφρα.

Πώς έχουμε καταντήσει έτσι το συνδικαλιστικό κίνημα;

Φυσικά, όπως επέμενε η συντρόφισσα, τυχαίο δεν είναι αυτό το φαινόμενο. Είναι μεθοδευμένο και έντεχνα υποδαυλιζόμενο.

Η συνέλευση κατάφερε τελικά να αρχίσει δυο ώρες μετά την κανονική ώρα.

Μα και όταν άρχισε, τα φαινόμενα διάλυσης και σήψης συνεχίστηκαν.

Ζήτημα πρώτο: Απουσίαζε ο απολογισμός από την ημερήσια διάταξη!!! Απερχόμενο όργανο χωρίς επίσημη έκθεση απολογισμού!!! Για γέλια και για κλάματα οι εξηγήσεις που δόθηκαν.

Κατέληξαν τέλος στη "σοφή" απόφαση να παρελάσει όλο το ΔΣ από το βήμα και να πει το κάθε μέλος τον δικό του απολογισμό!!!

Τι ακούσαμε; Να τραβάμε τα μαλλιά μας. Για την πεζοπορία στην Πάρνηθα και την αναβάθμιση της μουσικής στη συνεστίαση του συλλόγου. Αναρωτήθηκα αν βρίσκομαι σε συνδικαλιστικό σωματείο ή σε κανένα πολιστικό σύλλογο!

Κι αφού είπαν ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, επιτέλους σηκώθηκε ένας συνάδελφος και άναψε το φως. Τρεις ερωτήσεις έκανε ο άνθρωπος. Ερωτήσεις - καταγγελίες για τη δίχρονη δράση του οργάνου. Ανάμεσά του και καταγγελία για ρουφιάνεμα συναδέλφου στις διοικητικές αρχές. Πήγε ως μέλος του συλλόγου στο ΔΣ να αναφέρει κάποιο πρόβλημα, και κατάφερε τώρα να βρίσκεται ενώπιον ΕΔΕ!!!

Φρίκαρα τελείως. Θυμήθηκα τα τερτίπια του δικού μου συλλόγου πέρυσι. Κάπως έτσι προσπάθησαν να με τυλίξουν και μένα σε μια κόλλα χαρτί. Η τιμωρία μου γιατί κατέβηκα με την ΕΣΑΚ και έκοψα μια έδρα της παράταξης του ΣΥΝ. Φυσικά δεν τους πέρασε, γιατί με καλό διάολο έμπλεξαν. Και με ρώταγε σήμερα ο άλλος... γιατί έφυγες από τη Νέα Σμύρνη; Γιατί σας βαρέθηκα, βρε, του λέω. Σας σιχάθηκα και δε θέλω να σας ξαναδώ! Απλό δεν είναι;

Φαίνεται όμως πως η σήψη είναι σήμερα γενικευμένο φαινόμενο. Και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες έχουν μετατραπεί σε όργανα εκτελεστικής εξουσίας κατά των μελών. Συγκοινωνούντα δοχεία με τη διοίκηση. Έτσι τουλάχιστον κατήγγειλε ο ίδιος συνάδελφος που ανέφερα πριν. Πως μέλος του ΔΣ βρέθηκε πέρυσι σε εθνική γιορτή ως εκπρόσωπος της προϊσταμένης! Χωράνε βρε δυο καρπούζια στην ίδια αμασχάλη; Και συνδικαλιστής και διοίκηση;

Είναι μετά να απορείς με τις άδειες καρέκλες στη συνέλευση; Είναι και η σιχαμάρα και η αηδία γενικευμένο φαινόμενο.

Κατά τα άλλα πήρα χαρά μεγάλη που βρέθηκα μετά από χρόνια με μερικούς καλούς συναδέλφους. Βαγγελιώ μου, πρέπει να σου πω ότι δεν έχει περάσει μέρα από πάνω σου!!! Φτου σου κοπέλα μου!

Κι ακόμη γνώρισα λίγους μεν αλλά εξαιρετικούς συναδέλφους. Το Δημήτρη, την Ελένη, τη Γαρουφαλλιά, τη Σταυρούλα.

Νηρέα, μην ξεχάσω τους χαιρετισμούς από τη Τζίνα. Την παλιά σου μαθήτρια.

Δυστυχώς ήταν και οι άλλοι. Παλιοί γνώριμοι, φορτωμένοι δυσάρεστες αναμνήσεις. Οι κύριοι με τις γραβάτες. Ή και χωρίς γραβάτες. Που έχουν κάνει το συνδικαλισμό επάγγελμα.

Όταν πια ήρθε η ώρα να μιλήσουμε κι εμείς τα μέλη, είχαν μείνει μόνο οι καρέκλες. Ούτε καν οι υποψήφιοι για τις αυριανές εκλογές δεν ήταν στην αίθουσα.

Ήθελα να τους καταθέσω το χαμόγελο ενός παιδιού. Ενός παιδιού που έχει καταδικαστεί να κάθεται εφόρου ζωής σε αναπηρικό καροτσάκι. Και που οι αρμόδιοι τσιγκουνεύονται τα χρήματα να βάλουν ασανσέρ για να μπορεί να ανεβαίνει στους ορόφους του σχολείου. Να πάει, λένε, σε ειδικό σχολείο!!!

Ένα παιδί που φωτίζει την κάθε μέρα μου με το ωραιότερο χαμόγελο που έχω δει ποτέ. Χαμόγελο που κουρελιάστηκε μπρος στα άδεια καθίσματα...

Μίλησε μετά η νέα μου συντρόφισσα. Τι μίλησε; Εξέφρασε την άρνησή της να μιλήσει σε άδεια αίθουσα. Πέταξε τον χρόνο της κατάμουτρα στο προεδρείο και γύρισε στη θέση της. Κι έμεινε να πλανάται το ερώτημά της:

Έτσι θα φτιάξουμε το σχολείο του μέλλοντος;

Θα το φτιάξουμε, γλυκιά μου. Έστω και αν έχουν καταφέρει να ερημώσουν τις αίθουσες των συνελεύσεων. Γιατί ακόμη υπάρχουν νέα παιδιά σαν εσένα που επιμένουν να αγωνίζονται για ένα καλύτερο κόσμο.

Γιατί υπάρχουν και γκρίζα μαλλιά σαν της Ελένης που μου ζήτησε να μη χαθούμε.

Κι ο Δημήτρης με τη Γαρουφαλλιά που με κάλεσαν στο "φιλοσοφικό σχολείο".

Κι η Γεωργία με το μεστό της λόγο.

Κι η Βαγγελίτσα που δεν έχασε ούτε κόκκο αγωνιστικότητας από τον καιρό που ήμασταν στα έδρανα του Μαρασλείου.

Δε λέω. Ήταν απογοητευτικό το σημερινό φαινόμενο. Αλλά η φλόγα δεν έχει σβήσει. Θα έρθει η ώρα που θα φουντώσει και πάλι.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
 
Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: ΚΑΤΑΣΤΡΩΜΑΤΑ :: ΠΟΛΙΤΙΚΗ :: ΠΟΛΙΤΙΚΗ - ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ-
Μετάβαση σε: