Γιορτάσαμε χτες τα γενέθλια του HOMA EDUCANDUS. Απλά, παρεΐστικα και ελληνικά.
Στο "Καπηλειό" με κρασάκι και καλή συζήτηση.
Λουκία και Σωτήρης... Δυο στυλοβάτες του φόρουμ. Η Λουκία παλιά... από τις πρώτες σχεδόν μέρες του φόρουμ κοντά μας. Ο Σωτήρης καινούριος στη συντροφιά αλλά πολυγραφότατος, έχει κιόλας δώσει το στίγμα του αλλά και μια νέα πνοή στο φόρουμ με τις αναρτήσεις του. Νομίζω πως σ' αυτή τη γιορτή δε θα μπορούσα να έχω καλύτερη παρέα. Γιατί είναι οι άνθρωποι που περισσότερο από κάθε άλλον πίστεψαν στην προσπάθεια που κάνουμε και στάθηκαν αποφασιστικά δίπλα μας. Αλλά και γιατί βρίσκονται σε απόλυτο συντονισμό και με τις δικές μας αναζητήσεις, αγωνίες και καημούς.
Βέβαια αυτό δε σημαίνει πως παραγνωρίζουμε την προσφορά κανενός άλλου. Μέσα στον πρώτο χρόνο λειτουργίας του HOMA EDUCANDUS ήταν αρκετοί εκείνοι που μας χάρισαν την εμπιστοσύνη τους και μας τίμησαν με την παρουσία τους.
Ξεχωρίζουμε φυσικά την αγαπημένη μας
Φωτεινή που αποτελεί μεγάλη τιμή για μας και η υποστήριξή της αλλά και η συμμετοχή της στους διαλόγους του φόρουμ. Τη Φωτεινή που και χτες, στα γενέθλιά μας, μας απέστειλε ένα εκλεκτό δώρο:
Το ΖΑΡΑΤΟΥΣΤΡΑ από το ΛΙΑΝΤΙΝΗΓια μια ακόμη φορά την ευχαριστούμε από καρδιάς.
Όπως ευχαριστούμε και το
Νηρέα για τις ευχές που μας έστειλε:
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΑ!που παρά το φόρτο της εργασίας του, περνά ανελλιπώς από το φόρουμ και πολυποίκιλα μας εμψυχώνει στο εγχείρημα.
Λάβαμε επίσης ένα γραπτό δώρο από το Σωτήρη και το αναδημοσιεύουμε και εδώ:
- Παράθεση :
- Δανάη σ' ευχαριστούμε για την πρόσκληση και τις γευστικές απολαύσεις στο ταβερνάκι του Νέου Κόσμου κι όπως λέει ο φίλος μας Βασίλης Παπακωνσταντίνου :
Στους αλήτες που αγαπήσανε,
στους φευγάτους που γυρίσανε,
στους φαντάρους που τα παίξανε,
στους τρελούς που λογικέψανε
Στους κουρσάρους που σαλτάρισαν,
στους προφήτες που σαλπάρισαν ,
στους παπάδες που κολάστηκαν,
στους ροκάδες που κουράστηκαν.
Χρόνια πολλά σε σένα ,
χρόνια πολλά και ευτυχισμένα
χρόνια πολλά
στα παιδιά που ερωτεύονται,
χρόνια πολλά
στα παιδιά που δεν τρωνε τη φόλα,
χρόνια πολλά
στα παιδιά που τα θέλουνε όλα.
Στις παρέες που σκορπίσανε,
στις φιλίες που κρατήσανε,
στις φωνές που πια σιωπήσανε,
στις σιωπές που τραγουδήσανε.
Στις καρδιές που όλα τα δώσανε,
στις αγάπες που τελειώσανε,
στις αγάπες που αρχίζουνε,
στις σκιές που συνεχίζουνε
Χρόνια πολλά σε σένα,
χρόνια πολλά και ευτυχισμένα,
χρόνια πολλά
στα παιδιά που ονειρεύονται,
χρόνια πολλά
στα παιδιά που δεκάρα δε δίνουν,
χρόνια πολλά
στα παιδιά που και μένα με φτύνουν.
Χρόνια πολλά σε μένα ,
χρόνια πολλά και ευτυχισμένα,
χρόνια πολλά
στα παιδιά που ερωτεύονται,
χρόνια πολλά
στα παιδιά που δε τρωνε τη φόλα,
χρόνια πολλά
στα παιδιά που τα θέλουνε όλα.
Δική μου η τιμή, Σωτήρη, που χτες βρεθήκατε στο ταβερνάκι και μου χαρίσατε την αγάπη σας και την παρέα σας. Και βέβαια ευχαριστώ για όλα τα άλλα που κάνετε για το φόρουμ. Όπως η άοκνη παρουσία της Λουκίας που ειδικά για τα γενέθλια αποφάσισε να ανεβάσει τους καρπούς των κόπων της από τις απομαγνητοφωνήσεις ομιλιών του αγαπημένου μας Δάσκαλου, του Δημήτρη Λιαντίνη. Μόνο όποιος έχει καταπιαστεί με ανάλογο έργο μπορεί να καταλάβει πόσες ώρες ατέλειωτες εργάστηκε η Λουκία για να μπορούμε εμείς να μελετάμε και όχι μόνο να ακούμε τις ομιλίες του Λιαντίνη. Θερμά, θερμότατα, τα ευχαριστήρια, αγαπημένη μας Λουκία.
Δεν ξεχνάμε, το είπα, και κανέναν άλλο φίλο, συντονιστή ή μέλος, που στο χρόνο αυτό ανάλωσε ελεύθερο χρόνο στις σελίδες μας. Τους πρωτεργάτες βεβαίως της ομάδας διαχείρισης, τους ανθρώπους που πολύ πριν τη δημιουργία του φόρουμ, από τον καιρό που ακόμη βρισκόμασταν μόνο στην μπλογκόσφαιρα, συναποφάσισαν τη δημιουργία ενός πυρήνα παρέμβασης στο διαδίκτυο, με κύριο ερέθισμα την ανάδειξη του έργου του Δημήτρη Λιαντίνη αλλά και κάθε άλλου θέματος που μας αγγίζει και μας ενδιαφέρει. Από το χώρο της εκπαίδευσης οι περισσότεροι και με πολλές υποχρεώσεις να τους περιορίζουν στο ελάχιστο τον ελεύθερο χρόνο τους, ανέδειξαν στο διάστημα αυτό ζητήματα τόσο σχετικά με την αγωγή όσο και με την Ελλάδα μας, τη φιλοσοφία, την πολιτική, τα γράμματα, τις τέχνες, την οικολογία αλλά και όσα άλλα αγαπάμε ιδιαίτερα: Την Αστυπάλαια, την Κύπρο ακόμη και τα επιτραπέζια συνήθειά μας...
Ένας χώρος με μεγάλη γκάμα θεματολογίας το HOMA EDUCANDUS, καθώς από την πρώτη στιγμή έτσι θελήσαμε να πορευτούμε. Να μη στεγνώσουμε τους ορίζοντές μας με αποκλειστική εντρύφηση στο έργο του Λιαντίνη αλλά το δικό μας δρόμο να χαράξουμε κάτω από το δικό του φως. Επιλογή μας βασισμένη σε όσα η δική του φιλοσοφία μας δίδαξε.
Δίπλα στην ομάδα αυτή αισθητή και δραστήρια ήταν η παρουσία που είχαν και οι Καπετάνισσες.
Χαλαρουίτα, Μελίνα, Θαλασσινή και Κέλλυ, έδωσαν αέρα πελαγίσιο στο Εντουκάντους και ανοιχτούς ορίζοντες για ταξίδια όχι μόνο συμβολικά αλλά και αληθινά. Τις ευχαριστούμε ολόψυχα και ελπίζουμε να συντροφέψουν και τα επόμενα ταξίδια μας.
Μεγάλη επίσης χαρά μας πρόσφεραν η ομάδα των νέων παιδιών που άλλος λίγο και άλλος πολύ συμμετείχαν στις συζητήσεις του Εντουκάντους. Ο
Ζορμπάς, ο Αλέξανδρος Ζ. και ο Στριφτερίξ, τρεις νέοι άνθρωποι με μεγάλες όμως πνευματικές ανησυχίες αλλά και μεγάλο ταλέντο στο γράψιμο. Ξέρουμε πως ο χρόνος τους είναι κάτι λιγότερο από ελάχιστος... προσδοκούμε όμως να μας χαρίσουν και τον επόμενο χρόνο τη χαρά να διαβάσουμε σκέψεις και απόψεις τους.
Μικρή η παρέα μας... Μια χούφτα άνθρωποι. Πλην όμως ποτέ δεν κρύψαμε πως προτιμούμε λίγους συνομιλητές μα συνεχή αγώνα για ποιότητα. Θεωρητικά τα μέλη μας φτάνουν σήμερα τα 66... Επί της ουσίας είναι πολύ λιγότερα. Γιατί δε διστάσαμε να κάνουμε πράξη την αρχή του Εντουκάντους πως φόρουμ σημαίνει συμμετοχή. Κι αφού ανακοινώσαμε τις προθέσεις μας πως μέλη θα παραμείνουν μόνον όσοι συμμετέχουν ενεργά, κι αντίδραση δεν είδαμε από κάποια μέλη - φαντάσματα, προχωρήσαμε σε απενεργοποίηση του λογαριασμού τους. Προτιμήσαμε τη λύση αυτή για να μπορούμε ανά πάσα στιγμή να τους ενεργοποιήσουμε και πάλι αν κι εφόσον θελήσουν να πάρουν μέρος στους διαλόγους του φόρουμ.
Την ίδια λύση προτιμήσαμε και για όσους (λίγους ευτυχώς) καταχράστηκαν τη φιλοξενία μας. Δε μας αρέσει ως τακτική η μέθοδος της διαγραφής. Αλλά δε μας αρέσει και να παριστάνουμε τα κορόιδα ή να ανεχόμαστε παρουσίες που ουδεμία σχέση έχουν με τις αρχές αυτού του φόρουμ. Και το ίδιο θα εφαρμόσουμε και στο μέλλον. Δε θα μετατρέψουμε το HOMA EDUCANDUS σε καφενέ όπου μπαίνει ο κάθε περαστικός και μιλάει περί ανέμων και υδάτων. Σεβόμαστε τόσο που άλλο δεν παίρνει την ελευθερία της έκφρασης και τη διαφορετικότητα είναι όμως άλλο αυτό και άλλο να δίνεις βήμα σε αργόσχολους. Και πολύ ευγενικά λέγουμε σε όποιον διαφωνεί το τραγουδάκι της Γαλάνη:
Σε όσους αρέσουμε... για τους άλλους δε θα μπορέσουμε!Από κει και πέρα, είναι χαρά μας που βλέπουμε ότι περνάνε από το φόρουμ καθημερινά και διαβάζουν πολύ περισσότεροι από τα μέλη του. Καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να είμαστε λίγοι εμείς αλλά αυτά που γράφουμε ενδιαφέρουν και αφορούν πολλούς περισσότερους. Κι ελπίζουμε πως μελλοντικά ακόμη περισσότεροι θα μας επισκέπτονται. Όχι μεταξύ τυρού και αχλαδιού. Αλλά γιατί βρίσκουν ουσία στις αναρτήσεις μας και ενδιαφέροντα θέματα.
Σαφώς στο χρόνο που πέρασε έγιναν και στραβοτιμονιές. Ανθρώπινο το λανθάνειν. Κι άλλο τόσο διακαής η επιθυμία μας να αγωνιζόμαστε διαρκώς για διόρθωση των λαθών και επαναχάραξη πορείας. Τελικό ζητούμενο η Ιθάκη μας. Το φθάσιμο εκεί ο προορισμός μας. Έστω και με Κύκλωπες και Λαιστρυγόνες, Σειρήνες και Κίρκες να μας απειλούν. Ένα ταξίδι διαρκές είναι για μας το HOMA EDUCANDUS. Ακολουθεί τις φουρτούνες και τις μπουνάτσες της ζωής μας, αναζητεί νέα λιμάνια, χαίρεται ακόμη και όταν άγρια σηκώνονται τα κύματα τριγύρω. Γιατί:
"Τι ημπορεί εκείνος να κατέχει που δεν του χτύπησε η συμφορά την πόρτα;"Κι εμείς γνωρίσαμε στους δώδεκα μήνες λειτουργίας και αυτή την όψη. Την πικρή... Μάθημα μεγάλο και δώρο ζωής.
Με όλα τα συν και όλα τα πλην συνεχίζουμε. Και ως εκεί και τότε που θα βρίσκουμε νόημα.
ΚΑΛΑ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΙΑ, ΣΥΝΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ!