Φωτιές...

Είπα κι εγώ να αφήσω τα βουνά μου και να κατηφορίσω στις θάλασσες...

Το πρώτο που πρέπει να κάνει κανείς, ξεκινώντας από το Πολύδροσο, είναι να βγει στον εθνικό δρόμο. Δύο χιλιόμετρα, ευτυχώς με άσφαλτο...

Κι έπειτα αρχίζουν οι στροφές. Αρχή από τις δικές μας. Στροφές συνεχείς, ευτυχώς χωρίς κατηφόρες και ανηφόρες.

Έπειτα συναντάς τις στροφές της Πλακωτής. Απότομες και κλειστές, αλλά με άριστη ορατότητα καθώς το βουνό εκεί είναι σχεδόν τελείως γυμνό. Και θέα απίθανη μέχρι πέρα στα άλλα βουνά...

Εκεί και είδα τη φωτιά. Κάπου κάτω στον κάμπο. Ένας λεπτός λεπτός καλόγερος καπνού δηλαδή... η ίδια η φωτιά δε φαινόταν.

Βγήκα αμέσως δεξιά και κάλεσα το 199. Απάντησε η πυροσβεστική Ιωαννίνων. Ευτυχώς γνώριζαν ήδη το περιστατικό. Στο Παλιοχώρι. Μάλιστα. Και το φοβόμουν σήμερα που φύσαγε...

Κι έπειτα έφτασα στις στροφές της Πετροβίτσας. Εδώ τα πράγματα είναι σκούρα. Πυκνή βλάστηση και οι στροφές με μεγάλη κατωφέρεια. Τουλάχιστον απολαμβάνεις το πράσινο...

Κι έπειτα Μενίνα. Με την ιστορική της μάχη. Σήμερα τη λένε Νεράιδα. Είσαι πια κάτω στον κάμπο και στις όχθες του Καλαμά. Στροφές υπάρχουν αλλά και αρκετά τμήματα ευθείας. Μπορείς να πιάσεις άνετα τα 100 αν και το όριο είναι 50 μέσα στα χωριά και γύρω στα 70 ανάμεσα.

Ακολουθούν διάφορα χωριουδάκια. Κορύτιανη με χωράφια καλαμποκιού...

Δράμεση. Ρίζιανη... και σήμερα Άγιος Γεώργιος. Ήταν λέει μουσουλμανικό χωριό. Φύγαν οι μουσουλμάνοι και έφερε η κυβέρνηση νέους κατοίκους από τη Βόρειο Ήπειρο. Άλλαξε και το όνομα. Να μη θυμίζει τους μουσουλμάνους. Εγώ όμως Ρίζιανη την ήξερα και αλλιώς δεν μπορώ να την πω. Εκεί και σταμάτησα. Κι έβγαλα φωτογραφία τη φωτιά:

Ελπίζω να κατάφεραν να τη σβήσουν. Μικρή φαινόταν... δίπλα είναι ο Καλαμάς... Πάντως εναέρια μέσα πυρόσβεσης δεν είδα.

Ο κάμπος του Καλαμά και στο βάθος τα βουνά της Παραμυθιάς και του Σουλίου. Αν προσέξετε θα δείτε και τη χαρακιά της Εγνατίας. Του δρόμου που έδωσε νέα ανάπτυξη στην Ήπειρο, ενώνοντας την περιοχή μας με τη βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία.

Εδώ είναι πιο ευδιάκριτη η πληγή που άνοιξε η Εγνατία στα βουνά μας...

Κι εδώ μια καλύτερη θέα στον κάμπο που σήμερα απείλησε η φωτιά. Στο λιγοστό κάμπο... Ελπίζω ξαναλέω να κατάφεραν να θέσουν σε έλεγχο τον πύρινο δαίμονα...

Δυστυχώς καίγεται πάλι η Πάρνηθα...Η φωτιά απο ότι υπολογίζω μες τη νύχτα βρίσκεται στην κορυφή Βελανιδιές, της Δυτ. πλευράς του όρους.
Άμα συνεχιστεί ανεξέλεγκτη θα κινδυνεύσει πολύ και πάλι το βουνό μας...
Αυτή τη φορά διέσωσαν τα εργοστάσια και το τελωνείο, το δάσος όμως...
Και να σκεφτείτε οτι μόλις χθες ήμουν στην συγκεκριμένη περιοχή και το περασμένο Σάββατο αντίκρυσα και το πρώτο μου ελάφι...
Η νύχτα θα περάσει με αγωνία και μόνο...