Καλημέρες από Ηγουμενίτσα!

Τα 500 χλμ έστω και με ταχύτητες 20 - 30 χλμ στα περισσότερα σημεία, ταξιδεύτηκαν και είμαστε πια στην πατρίδα.

Γεια σας πουλάκια! Από Ηγουμενίτσα σήμερα.


Αφήσαμε την Πλαταριά και το βράδυ επιστρέφουμε χωριό. Αρχική σκέψη να περάσουμε για μια βολτίτσα απέναντι, στην Κέρκυρα. Σύντομα η σκέψη εγκαταλείφθηκε όταν περνώντας από το λιμάνι είδαμε τον κακό χαμό από αυτοκίνητα... Μια ουρά ατελείωτη και οι τροχονόμοι να σφυρίζουν τρελαμένοι μέσα στον ήλιο.

Με συνοπτικές διαδικασίες λοιπόν επιλέξαμε Δρέπανο:


Το Δρέπανο είναι μια στενή λωρίδα άμμου που φράζει το λιμάνι της Ηγουμενίτσας σαν φυσικός λιμενοβραχίονας.


Δίπλα ακριβώς δημιουργείται μια λιμνοθάλασσα υπέροχη μεν στο μάτι αλλά και εστία αμέτρητων κουνουπιών. Μη διανοηθείτε αργά το απόγευμα να πλησιάσετε την παραλία αυτή αν ποτέ περάσετε από τα μέρη μας. Θα καταλήξετε με αλλεργικό σοκ στο κέντρο υγείας της πόλης ή και στο πλησιέστερο νοσοκομείο που βρίσκεται στους Φιλιάτες και όχι στην πρωτεύουσα του νομού. Το γιατί δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω...


Το Δρέπανο εξωτερικά δημιουργεί μια τεράστια αμμώδη παραλία χιλιομέτρων. Αν και τεράστια η παραλία, και με την προέκτασή της το Μακρυγιάλι, δεν επαρκεί τις Κυριακές του καλοκαιριού για τα στίφη που κατεβαίνουν εδώ για μπανάκι.

Η Εγνατία, λένε οι ντόπιοι. Έφερε τα πάνω κάτω. Τώρα τα Γιάννενα κατεβαίνουν στην Ηγουμενίτσα σε λιγότερο από μια ώρα. Έτσι η περιοχή έχει πλέον επισκέπτες από όλα τα μέρη που εξυπηρετεί η Εγνατία. Τόσο από τα ενδότερα της Ηπείρου όσο και από Μακεδονία και Θεσσαλία. Ακόμη και από Βουλγαρία. Και είδα σήμερα ιδίοις όμμασι βουλγάρικο πούλμαν παρκαρισμένο στο Δρέπανο.

Από την άλλη μεριά του δρόμου η είσοδος του λιμανιού της Ηγουμενίτσας και η παραλία Μακρυγιάλι.

Αφήνεις το αμαξάκι σου στο χορταράκι, αν είσαι τυχερός και κάτω από δεντράκι....


και οδεύεις προς την παραλία:

Το Μακρυγιάλι είναι παραλία ειδική για πιτσιρίκια... περπατάς και περπατάς και το νερό είναι στον αστράγαλο...

Στα άλλα αρνητικά της η πυκνή διέλευση πλοίων για Κέρκυρα και Ιταλία.

Και φυσικά η άμμος... που κολλάει και γίνεσαι χάλι...

Τα σημειώνω όλα αυτά μπας και πείσω τα λεφούσια να την εγκαταλείψουν... διότι αυτό που είδα σήμερα τρόμαξα. Πού βρέθηκαν καλέ τόσες χιλιάδες άνθρωποι εδώ;;;