HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΙΝΤΕΡΟΣΠΗΛΙΑ

Πήγαινε κάτω 
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ
Υποπλοίαρχος
Υποπλοίαρχος
ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ


Αριθμός μηνυμάτων : 411
Ηλικία : 59
Location : ΝΕΟΣ ΚΟΣΜΟΣ
Registration date : 08/10/2008

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΙΝΤΕΡΟΣΠΗΛΙΑ Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΙΝΤΕΡΟΣΠΗΛΙΑ   Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΙΝΤΕΡΟΣΠΗΛΙΑ Icon_minitimeΠεμ Απρ 09, 2009 12:39 am

Στα Σιντερόσπηλια κατοικεί το αίνιγμα. Ναι, είναι τάφοι. Μα ο νεκροί που είναι; Κι αυτά τα κόκκαλα σε ποιούς ανήκουνε;

Ο Ίακχος θα οδηγήσει την πομπή των μυστών μα δε θα αποκαλύψει το μυστήριο.Τούτο καλά κατοικεί μέσα τους.
Κι όποιος γνώρισε την ομορφιά, κι όποιος βύζαξε τη φύση στο ακρόβραχο κρυστάλλινο νερό, καθάρισε την ψυχή του.
Ποιοί νάταν οι νεκροί και πότε; Η μουσική των πευκοβελόνων στο χάϊδεμα του αέρα δροσίζει τα κύτταρα της ψυχής .
Μα ήρθαν εδώ να δούνε τους τάφους και τους νεκρούς.

Λάθος μέρος λάθος μονοπάτι.
Τα Σιντερόσπηλια κρύβουν μιάν ανάσταση ή καλύτερα έναν μη θάνατο. Για δες πιό κάτω απ' το άνοιγμα του βράχου, η πολιτεία τους και τα έργα τους. Κι οι λόγοι τους γλήχωμα για τις πληγές και τους πόνους της απορίας. Αλλοίμονο, όσοι αναζήτησαν το κερασφόρο μωρό βρέθηκαν μπροστά
σε μεταμορφώσεις. Ποιός να χαϊδέψει το λέοντα και ποιός να φιλήσει το φίδι. Μα ο ταύρος τόξερε πως ήρθε η ώρα να θυσιαστεί. Και μέσα από τις στάχτες των Τιτάνων να δημιουργηθεί ο Άνθρωπος.

Δυαδικό το στοιχείο. Ύψιστη θέωση ύψιστο κακό. Και η Ποιμενική του Μπετόβεν να σαλαγάει τις ψυχές στα απάτητα βοσκοτόπια των βουνών. Στα Σιντερόσπηλια μπορεί μέσα να μη βλέπεις τίποτα ούτε να ακούς μα σε πλημμυρίζει το φως της αναγέννησης. Κι ο Άι-Γιώργης στο μικρό ερημοκλήσι περνά τις ώρες του χωρίς το δόρυ στα χέρια γιατί τα λόγια των σοφών σκοτώσανε τους δράκους που λιμαίνονταν τον κόσμο.

Η Περσεφόνη θα νανουρίσει το κερασφόρο βρέφος με προφητείες.
Ο αδερφός σου θα ανέβει στο λόφο της νεκροκεφαλής μα πάντα μετά από σένα. Εσύ γιός του Δία κι αυτός γιός μιάς Παναγιάς. Θα διασταυρώσετε τα ξίφη σας πάνω από το χάσμα της ζωής που όσοι δεν το κατανοούν το λένε τάφο. Εκεί που τα τζιτζίκια κρυμμένα μέσα στον κισσό θα κρατούν καλά το μυστικό της Ελλάδος τραγουδώντας Ζι ... Ζι... Ζι...
Ζευς Ζαγρέας Ζέφυρος. Οι ραψωδοί του μυστηρίου. Κι οι νεκροί... μα ποιοί νεκροί;
Στα Σιντερόσπηλια δε βρέθηκε ούτε σάβανο. Και τα οστά;
Οι παλαιοντοπαθολόγοι με τις μετροταινίες στα χέρια θα προσπαθούν να μας πείσουν όχι για το ποιοί ήταν οι νεκροί αλλά για το πως ήτανε ΝΕΚΡΟΙ!!!

Μα την ψυχή δεν τη μέτρησε κανείς. Τους Ορφικούς δρόμους διαβαίνουν μύστες κι όχι χρήστες ανθρωπομετρικών οργάνων.
Η Παλλάδα θα δώσει τη λύση κρατώντας στα χέρια την καρδιά του βρέφους παρακαλώντας τον Συμπαντικό Πατέρα για την επάνοδο. Κι όταν φανεί, ίδιος θάνε. Μονάχα που ο θάνατος θα έχει αλλάξει.
Κι απ' την ντροπή του θα σκεπαστεί με το μανδύα της υλιστικής νύχτας. Χωρίς δρεπάνι στα χέρια γιατί τα στάχυα τα θερίζει η ζωή. Και όχι προς βρώση αλλά προς πόση ιερής μέθης.

Ο κυκεώνας για λίγους είναι. Όποιος τον τρομάζει δεν τον αγγίζει.
Όποιος τον τρομάζει δεν τον χλευάζει.

Η διαφορά του σμιλευτή από τον ταλαίπωρο είναι ότι ο ένας δίνει ζωή στην πέτρα ενώ ο άλλος νομίζει πως γκρεμίζει βουνά χωρίς ποτέ να μπορεί να σηκώσει κεφάλι για να δει πού βρίσκεται η κορφή τους. Θρυμματίζει ό,τι βρίσκεται μπροστά στα πόδια του θρυμματίζει την ίδια τη ζωή ιδροκοπώντας απ'την αγωνία να προλάβει το ΤΙΠΟΤΑ.
Ο σμιλευτής παίρνει τούτα τα συντρίμια της πέτρας και τους δίνει ζωή. Πουλιά και μορφές ανθρώπων φυσιογνωμίες θεών, να τα βλέπει το βλέμμα και να άγει άλμα, άλμα προς το Θείο.

Αγάλματα αρχέγονα σαν το Λόγο της Δημιουργίας.
Αλλοίμονο σ' αυτόν που πέθανε χωρίς να εκπληρώσει το όνειρό του,
να ζήσει μακριά από την Επανάσταση.

Αλλοίμονο στη θλίψη του Ποιητή Φώσκολου Ούγο. Η Ζάκυνθος θα στεφανώνει το Σολωμό κι ο άλλος Ποιητής θλιμμένος θα ακούει τον απόηχο της Επανάστασης. Τούτος δεν έζησε. Τούτος δε γνώρισε το Μεσολόγγι. Τούτος δε βίωσε την Έξοδο που λαχταρούσε η ψυχή του.

Στα Σιντερόσπηλια δεν υπάρχουν ονόματα και πλάκες νεκρών. Μονάχα ο Σωβέρ καθισμένος στην άκρια του βράχου κρατώντας στα χέρια
του την κοσμική άρπα θα στέλνει μουσικές απ' τις δονούμενες χορδές της ύλης.Αλλοίμονο σ'αυτούς που δεν ακούν τούτη τη μουσική, αλλοίμονο σ' αυτούς που θα ειπούν Καλή Ανάσταση.
Γιατί αν το ξεστομήσουν ποτέ δεν θάχουν ερωτευτεί μιά
θανατηφόρα ζωή.

Ο Ίακχος μ' ένα απλό μειδίαμα κοίταξε τους μύστες, αναγνωρίζοντας την τιτανική τους φύση μα ελπίζοντας στην Ορφική ζωή τους.

Στα Σιντερόσπηλια το μυστήριο δε γράφεται στα τοιχώματα του σπηλαίου μα στο χρώμα της παπαρούνας και στο αίμα του Ζαγρέα.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://sotirisbotas.blogspot.com
 
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΣΙΝΤΕΡΟΣΠΗΛΙΑ
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: ΛΕΣΧΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ :: ΓΡΑΦΕΙΟ-
Μετάβαση σε: