HOMA EDUCANDUS
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.


HOMA EDUCANDUS - Φόρουμ φιλοσοφίας, παιδείας, πολιτικής και ναυτιλίας!
 
ΠΟΡΤΑΛ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣΦόρουμΠόρταλLatest imagesΔΙΟΠΤΕΥΣΕΙΣΠΟΛΥΦΩΝΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟΕικονοθήκηΕγγραφήΣύνδεση

 

 Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila

Πήγαινε κάτω 
2 απαντήσεις
ΣυγγραφέαςΜήνυμα
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΠαρ Απρ 10, 2009 1:10 am


Όταν σε πονάει κάτι πολύ, τα λόγια στερεύουν. Πνίγονται στα δάκρυα όπως και με το σεισμό στην Ακουΐλα.

Σήμερα όμως που σε άκουσα να λες:

- Το ήξερα εκείνο το παιδί. Γείτονας. Στα 50 μέτρα το σπίτι του...

Τρελάθηκα τελείως. Είναι άλλο να κλαις το Βασίλη που είδες στην τηλεόραση. Και άλλο να σου μιλάει ζωντανά η καρδιά του φίλου. Που το ήξερε εκείνο το παιδί... Ήξερε και τον αγώνα του να σπουδάσει. Έστω και έξω. Και τώρα; Τώρα το ΤΙΠΟΤΑ.

Η Ιταλία είναι η πατρίδα της καρδιάς μου. Αυτή τη χώρα την αγαπώ όπως και την Ελλάδα. Και για χίλιους λόγους. Ξεκινάνε από τη Μεγάλη Ελλάδα και φτάνουν στο "Λάμπρο μου". Το νιο συμμαθητή των παιδικών μου χρόνων. Τον Κωστή. Λάμπρος Τζαβέλας κάποτε εκείνος και Μόσχω δίπλα του εγώ. Κι ένας αθώος έρωτας, όπως όλοι οι παιδικοί έρωτες στα 12.

Χαθήκαμε μετά. Αραιά και πού μάθαινα για τον Κώστα. Στα καράβια εγώ, στην Αρχιτεκτονική εκείνος. Ιταλία κι εκείνος, Ιταλία κι εγώ...

Κι έπειτα ο Κώστας τίποτα. Ένα τροχαίο στο τελευταίο ταξίδι. Και ο Κώστας; Γλίτωσε τουλάχιστον τη ζωή του! Α, πώς το μισώ να το ακούω. Ποια ζωή μωρέ; Είναι ζωή αυτό που κάνει ο Κώστας; Και είναι ο Κώστας αυτός που συνάντησα πριν λίγα χρόνια κάτω στην πατρίδα;

Προχτές, όταν είδα τη μάνα του Βασίλη να φωνάζει έξω από τα χαλάσματα, ράγισε η καρδιά μου. Τη σκεφτόμουν όλη μέρα. Κι έπειτα; Τίποτα! Ανασύρθηκε νεκρός ο έλληνας φοιτητής.

- Πώς κάνεις έτσι; Με μάλωσε η μάνα μου. Τόσοι σκοτώθηκαν. Κι εκεί και σε όλο τον κόσμο πεθαίνουν συνέχεια.

Το ξέρω. Μα δεν είναι όλοι οι θάνατοι το ίδιο. Και σήμερα έγινε χειρότερο. Να μου μιλάνε αναπάντεχα για το Βασίλη. Που τον έκλαιγα χωρίς να τον ξέρω. Για τη λεβεντιά του και τα όνειρα που έκανε.

Ένα τίποτα; Ένα τίποτα. Και σ' αυτό το τίποτα να προσπαθείς να αρπαχτείς για να ζήσεις. Τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΠαρ Απρ 10, 2009 4:12 pm

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Iiiiii38

Βασίλης Κουφολιάς


Θα ζει για πάντα στις καρδιές εκείνων που τον γνώρισαν.

Χτες βράδυ έκανε το στερνό ταξίδι της επιστροφής στην πατρίδα. Ο πατέρας και η μητέρα του, τραγικές φιγούρες, να φέρνουν πίσω το παλικάρι τους για να το αποθέσουν στην αγκαλιά της πατρικής γης. Κι έπειτα στην Ιταλία και πάλι. Δίπλα στο άλλο τους παιδί, που γλίτωσε σαν από θαύμα.

Σκέφτομαι αυτό το κορίτσι. Την αδερφή του. Που γλίτωσε από τις πλάκες της πολυκατοικίας. Και θα κουβαλάει για πάντα μια ταφόπλακα στην καρδιά. Να μην τυχαίνουν σε ανθρώπους τέτοιοι καημοί. Μόνο σε όσους δε χτύπησε η συμφορά την πόρτα αδυνατούν να καταλάβουν τι σημαίνει να χάνεις έτσι, στα ξαφνικά, έναν δικό σου. Κι εσύ να είσαι δίπλα. Εσύ να γλιτώνεις κι εκείνος όχι.

Θα μου πεις, όπως και αν έρθει ο θάνατος είναι το πιο πικρό ποτήρι της ζωής μας. Έτσι είναι. Για μερικούς όμως είναι πικρότερο και αβάσταχτο.

Άκουγα προχτές έναν πατέρα, έναν ακόμη έλληνα γονιό, που το παιδί του βρέθηκε στο σημείο μηδέν. Εγκλωβισμένος στα ερείπια. Και με το κινητό στο χέρι. Πήρε από κει τον πατέρα του για να του πει: "Πατέρα, πεθαίνω."

Νομίζω εκείνο το παλικάρι πρέπει να γλίτωσε. Ο Βασίλης όχι. Όμως ο τρόμος φώλιασε σε χιλιάδες καρδιές. Και δύσκολα θα ξεριζωθεί. Και αν...

Σας λέω, αυτά τα πράγματα μόνο αν τα ζήσεις τα καταλαβαίνεις και τα νιώθεις. Τι είναι να ακουμπάς το θάνατο. Κουβαλάς για πάντα στο πετσί σου το άγγιγμά του. Κατσικώνεται στο σβέρκο σου και πια μόνος σου δε θα ξαναβρεθείς, στον ύπνο και στον ξύπνιο.

Και να μην τύχει σε άνθρωπο ανέτοιμος να φτάσει σε τέτοια στιγμή. Γιατί τότε σαλτάρει το μυαλό και το βάρος σε λιώνει και σε διαλύει.

Μόλις την περασμένη βδομάδα είδα ένα άλλο από τα παιδιά μας να συγκλονίζεται. Και χωρίς σεισμό. Εκεί δεν ήταν Εγκέλαδος, ήταν η κακιά αρρώστια. Στην κολλητή. Και μόλις στα είκοσι. Κρίμα και το ένα κορίτσι, κρίμα και το άλλο. Και κρίμα όλοι μας, με τέτοια τραγική μοίρα που μας γράφτηκε. Γεννήθηκες; Το μόνο βέβαιο είναι πως θα πεθάνεις.

Και να μιλάτε, έλεγε ο καημένος ο Δάσκαλος, στα παιδιά για το θάνατο. Αλλά πόσοι το κάνουμε; Τους μαθαίνουμε χίλιες δυο βλακείες άχρηστες και τα αφήνουμε στην τύχη τους και στην ατυχία έρμαια για το μεγαλύτερο πρόβλημα. Το πρόβλημα των προβλημάτων. Το θάνατο.

Είναι που κι εμείς το ίδιο ανέτοιμοι στεκόμαστε. Με παρωπίδες. Και είναι γι' αυτό που η ζωή μας όλη πάει κατά διαόλου και "κατά Ισραήλ" που έγραψε ο Λιαντίνης.

Τελευταία μέρα σήμερα των μαθημάτων. Και στα είθισται ο ομαδικός εκκλησιασμός των μαθητών. Πρώτη φορά τα Πρωτάκια μου στην εκκλησία με το σχολείο. Κι ο παπάς; Μέσα στα νεύρα. Παιδιά είναι. Θα κάνουν και φασαρία. Μα πώς τα αντιμετωπίζεις, εσύ ο μεγάλος; Εσύ που ξέρεις, και πρέπει να ξέρεις, ποια τραγική μοίρα τα περιμένει, όπως όλους μας. Εσύ που υποτίθεται είσαι ο αρμόδιος να τους μάθεις ότι δική τους, των παιδιών, είναι η βασιλεία των ουρανών... Και εκπροσωπείς - υποτίθεται εκπροσωπείς - κάποιον που έλεγε: Άφετε τα παιδία ελθείν προς με...

Ήθελα να σηκωθώ και να του το φωνάξω, εκείνη την ώρα που από άμβωνος τα μάλωνε... Σαν μιάσματα και παρείσακτα - πού; Στο μαγαζάκι του ή στο σπίτι το δικό τους;

Εγώ όμως δεν είμαι της εκκλησίας. Και δεν είναι δική μου δουλειά να διορθώσω τα κακώς της κείμενα. Θεωρώ πως δεν είναι καν δουλειά μου να συνοδεύω εκεί τους μαθητές. Μα εκεί υπάρχει ο νόμος που ορκίστηκα να τον τηρώ, είτε συμφωνώ είτε διαφωνώ.

Κι έπειτα ο παπάς - που δεν κατάφερε φυσικά να ησυχάσει τα παιδιά και που ουδόλως με ενδιαφέρει να εξηγήσω το γιατί... νομίζω ούτε κι εκείνον αλλιώς θα είχε βρει τον τρόπο - έπιασε να μας μιλά γιατί άλλο; Για τον Γρηγόριο τον Ε΄... Σαν σήμερα θαρρώ τον απαγχονίσανε;

Βλέπεις που σου λέω; Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, όσο η Νέα Σμύρνη από την Ελευσίνα, άταφος ακόμη ο Βασίλης. Ο Βασίλης που θα μπορούσε να είναι ο χτεσινός μας μαθητής. Και ο κάθε μαθητής μας στην ίδια λίστα γραμμένος. Όλοι του θανάτου...

Κι εκατοντάδες ακόμη συνάνθρωποι περιμένουν να αναγνωριστούν και να κηδευτούν. Κάπου 300 νεκροί. Και άλλοι που χαροπαλεύουν. Πόσο μακριά είναι η Ιταλία από την Ελλάδα; Και πόσα δικά μας παιδιά βρέθηκαν εκεί; Πόσα άλλα εκτός από την αδελφή του Βασίλη παραμένουν σε νοσοκομεία της Ιταλίας; Γι' αυτούς όμως ούτε λέξη. Μια προσευχή έστω για όσους χαροπαλεύουν...

Δε με νοιάζει το θεολογικό. Το ανθρώπινο και μόνο. Η ευαισθησία η ανθρώπινη μπροστά στον πόνο του διπλανού μας. Κι εδώ είτε μας αρέσει είτε όχι είναι η στάση μας μπρος στο θάνατο που κανονίζει τα πάντα. Το ύπατο ψέμα για τη μεταθανάτια ζωή. Αυτό το ψέμα που θολώνει την κρίση μας και γάγγραινα γίνεται της ζωής μας.

Και η ομαδική παράκρουση. Οι λαμπρές ετοιμασίες για τον οβελία... Ο παραλογισμός να γιορτάζεις την ανάσταση του θεού σου, που και Αμνό του Θεού τον αποκαλείς, σουβλίζοντας αληθινά αρνάκια...

Πόσο ψέμα και πόσες διαστρεβλώσεις και πόσες προλήψεις...

Κι έπειτα σαν ο θάνατος θερίσει τα δικά μας "αρνάκια" ψάχνουμε να βρούμε στήριγμα και απάντηση και πόρο στις απορίες... Πώς; Πρεσβείαις του Γρηγορίου του Ε΄;;;

Είναι για τούτο η καρδιά μας εγκλωβισμένη στην Aquila. Κι εκεί θα μείνει. Να αφουγκράζεται την τελευταία κραυγή της αγωνίας. Του Βασίλη και τόσων άλλων.

Και είναι για τούτο που η ζωή μας θα συνεχιστεί. Ακριβώς γιατί ξέρουμε πως υπάρχει θάνατος. Και χωρίς θάνατο δεν υπάρχει ούτε ζωή.

Αργότερα στην τάξη μίλησα στα μικρά μου για το Όρος των Ελαιών και για το Γολγοθά. Όσο η ηλικία τους επιτρέπει και επιβάλλει. Να ξέρουν τουλάχιστον πως δίχως θάνατο ανάσταση δεν υπάρχει. Και να ξέρουν πως ο καθένας χρωστάει να ανεβεί το δικό του Γολγοθά. Να πονέσει και να κλάψει πολύ μέχρι να κάνει τον κόσμο να γελά.

Και μόνο τότε θα ξεχνάει τον Γρηγόριο τον Ε΄ όταν νωπό ακόμη είναι το αίμα τόσων αδικοχαμένων. Μόνο τότε θα καλεί σε προσευχή για ένα άταφο παλικάρι που θα μπορούσε να είναι και δικό μας παιδί. Και τότε, μόνο τότε, τα παιδιά είμαι σίγουρη πως θα σώπαιναν χωρίς κανείς να τους το ζητήσει.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΑΝΑΗ
Admin
ΔΑΝΑΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 8144
Registration date : 30/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΠαρ Απρ 10, 2009 4:45 pm

Αξίζει να διαβάσει κανείς αυτό το άρθρο

Ώρες αγωνίας ...

που γράφτηκε πριν ακόμη ανασυρθεί ο Βασίλης και αποτυπώνει σε αριθμούς πόσα ελληνόπουλα δοκίμασαν τα παγωμένα νύχια του Εγκέλαδου. Και πόσο κοντά μας είναι η Aquila. Και πόσο χρωστάμε τουλάχιστον να την έχουμε στην καρδιά μας...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://educandus.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΠαρ Απρ 10, 2009 6:35 pm

Αξίζει να γνωρίσουμε και την Ακουίλα.
Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Aquila10

Ακουίλα στα ιταλικά σημαίνει Αετός. Το όνομα ταιριάζει απόλυτα στον τόπο που χτίστηκε αυτή η πόλη (κάπου στα μέσα του 13ου αιώνα) καθώς κρέμεται στα Απέννινα και μάλιστα δίπλα στο ψηλότερο σημείο της οροσειράς, το Κόρνο Γκράντε με υψόμετρο 2.912 μ.

Όπως διακρίνουμε και στο χάρτη η Ακουίλα βρίσκεται ΒΑ της Ρώμης και χρειάζεται κανείς γύρω στη 1,5 ώρα για να φτάσει, ακολουθώντας βέβαια τη σύγχρονη αουτοστράτα που την ενώνει με την πρωτεύουσα της Ιταλίας.

Η περιοχή της Ακουίλας έχει πολλές φορές και στο παρελθόν καταστραφεί από μεγάλους σεισμούς. Ο σεισμός της 6ης Απριλίου 2009 δεν είναι ο πρώτος που σπέρνει το θάνατο στη μικρή αυτή πόλη της κεντρικής Ιταλίας, με κατοίκους λιγότερους από 100.000.

Το αναπόφευκτο ερώτημα είναι πώς σε μια τόσο μικρή ιταλική πόλη υπήρχαν τόσοι έλληνες φοιτητές; Κατ' αρχάς γιατί έχει πανεπιστήμιο. Και κατά δεύτερο:

Εμείς δεν έχουμε πανεπιστήμια;

Ο θάνατος του Βασίλη και οι τραυματισμοί (σε σώμα και ψυχή) δεκάδων άλλων ελληνόπουλων έρχεται με τον πιο δραματικό τρόπο να ανοίξει και πάλι το ζήτημα των φοιτητών του εξωτερικού.

Τι δουλειά είχαν εκεί τα παιδιά μας; Μόνο ο Εγκέλαδος έχει τώρα την ευθύνη για το νεκρό παλικάρι και τα τόσα άλλα τραυματισμένα παιδιά; Αν ήταν πούλμαν πενθήμερης εκδρομής, χαμός θα γινόταν στα κανάλια. Τώρα που τόσα παιδιά είδαν σε δευτερόλεπτα να καταστρέφεται το μέλλον τους; Εκτός αν οι άλλες μάνες σκέφτονται διαφορετικά από μένα και δώσουν το ΟΚ στα παιδιά τους να γυρίσουν και πάλι εκεί. Το ξέρετε και το ξέρω πως αρκετά παιδιά δεν πρόκειται να ξαναπάνε στην Ιταλία. Ακόμη και αν οι μανάδες τους καταφέρουν να ελέγξουν το φόβο τους.

Ίσως, εκλογές έρχονται, τα συγκεκριμένα παιδιά να τύχουν της εύνοιας και να συνεχίσουν σπουδές σε ελληνικό πανεπιστήμιο. Αλλά και αυτό δε λύνει το πρόβλημα.

Εκατοντάδες οικογένειες που σπουδάζουν έξω τα παιδιά τους ζουν μεγαλοβδόμαδα διαρκείας. Είναι ανοιχτή και τεράστια πληγή για τη χώρα μας η κατάσταση αυτή. Πληγή και η επαγγελματική αποκατάσταση των πτυχιούχων του εξωτερικού. Οι λύσεις και οι απαντήσεις είναι δύσκολες. Ο θάνατος όμως του Βασίλη αναγκάζει να τις αναζητήσουμε ακόμη πιο επίμονα. Μόνο έτσι καταλαβαίνω εγώ τον πόνο μας για το χαμό του.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΣαβ Απρ 11, 2009 9:41 pm

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Laquil10

Η Ακουίλα σε ευτυχισμένες μέρες. Πριν ο Εγκέλαδος την μετατρέψει σε σωρούς ερειπίων...
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΣαβ Απρ 11, 2009 9:45 pm

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Iiiiii47

Χάρτης της ευρύτερης περιοχής. Στην Πεσκάρα που βλέπετε στο χάρτη μεταφέρθηκαν πολλοί από τους τραυματίες.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΣαβ Απρ 11, 2009 9:52 pm

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Mappa_10

Η περιοχή της Ρώμης, γειτονική με την Ακουίλα. Γι' αυτό και θέρετρο των Ρωμαίων ειδικά για το χειμώνα ήταν η μικρή πόλη. Αλλά και για το καλοκαίρι χάρη στην εξαίρετη ομορφιά των τοπίων της.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΣαβ Απρ 11, 2009 9:58 pm

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Italy310

Ένας ακόμη χάρτης που βοηθάει να νιώσουμε πιο κοντά στην Ακουίλα και στους ανθρώπους της. Αλλά και σε όσους για πάντα θα ματώνει η καρδιά τους στο άκουσμά της.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΣαβ Απρ 11, 2009 10:01 pm

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Gran_s10

Το Γκραν Σάσσο. Μια από τις όμορφες γωνιές κοντά στην Ακουίλα. Σημείο ιδανικό για τους λάτρες των χειμερινών σπορ.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΣαβ Απρ 11, 2009 10:12 pm

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Sessan10

Ο Άγιος Στέφανος.

Η περιοχή είναι πανέμορφη όπως είπα και για το καλοκαίρι. Ήταν δηλαδή. Γιατί τώρα ο θρήνος έχει σκεπάσει τα πάντα.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΣαβ Απρ 11, 2009 10:17 pm

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Aquila11


Οι φοντανέλες της Ακουίλα. Χαρακτηριστικό μνημείο της πόλης που η γεωγραφική της θέση της δίνει το προνόμιο να έχει άφθονα νερά. Δυστυχώς η ίδια της δίνει και τους καταστροφικούς σεισμούς. Πολλές φορές η πόλη καταστράφηκε από σεισμούς και από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ίδρυσής της. Απορίας άξιο γιατί δεν είχαν παρθεί καλύτερα μέτρα για τους σεισμούς.

Βλέποντας κανείς το μνημείο δεν μπορεί να αποφύγει τη σκέψη πως με τόσα κεφάλια που το στόλισαν, δεν περίσσεψαν και πολλά κεφάλια για ό,τι άλλο είναι χρειαζούμενα...

Και δε θέλει λέει και βοήθεια ο ... καβαλιέρε. Με τριακόσιους νεκρούς και πολλαπλάσιους σοβαρά τραυματισμένους; Γιατί να θέλει; Όλα βαίνουν καλώς και η κατάσταση είναι υπό έλεγχο. Ούνα φάτσα και ούνα ράτσα. Γι' αυτό την αγαπώ την Ιταλία και γι' αυτό λέω και τα υπόλοιπα.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΠεμ Απρ 16, 2009 1:17 pm

H Nonna Terremoto!

Η γιαγιά του σεισμού... Τη λένε Αντωνίνα Τσούτσι, γεννήθηκε το 1904 και κατάφερε να βγει ζωντανή από το σεισμό της Ακουίλα. Για δεύτερη φορά στη ζωή της νίκησε τον Εγκέλαδο. Την πρώτη ήταν ακόμη βρέφος. Και η μητέρα της την απομάκρυνε από το σπίτι τους λίγο πριν καταρρεύσει. Τώρα την έβγαλε από τα χαλάσματα ο εγγονός της.

Διαβάστε περισσότερα για εκείνην στην Καθημερινή.
Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
ΔΙΩΝΗ
Admin
ΔΙΩΝΗ


Αριθμός μηνυμάτων : 884
Location : Όπου γη και πατρίς
Registration date : 31/10/2007

Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Empty
ΔημοσίευσηΘέμα: Απ: Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila   Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila Icon_minitimeΠεμ Απρ 16, 2009 1:20 pm

Και για το Βασίλη που δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ:

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω
http://diwni.blogspot.com/
 
Η καρδιά μας παραμένει εγκλωβισμένη στην Aquila
Επιστροφή στην κορυφή 
Σελίδα 1 από 1
 Παρόμοια θέματα
-

Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτήΔεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
HOMA EDUCANDUS :: HOMA EDUCANDUS :: ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΥΜΗΣ-
Μετάβαση σε: