Για το γενέθλιο της Δανάης!
Δανάη,
Με τις καλές και ευφρόσυνες ευχές μου για τη δική σου γενέθλια μέρα σήμερα σε χαιρετώ με το πολύ αγαπημένο μου ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου:
Σοφή μου, το τετράσοφο
που σε φωτάει λυχνάρι,
νάτανε, λέει φεγγάρι,
και συ είκοσι χρονώ!
Νάτανε, τάχα, η γνώση σου
με τον αγέρα αμάχη,
για δασωμένη ράχη
ξεκίνημα πρωινό!
Νάτανε, τάχα, η σκέψη σου
συρτού χορού τραγούδια,
μιαν αγκαλιά λουλούδια,
μιαν ιστορία τρελλή!...
Τα μύρια που δε γνώρισες
νερό θα τα είχες μάθει,
με δάσκαλο τα πάθη,
μ’ ένα κλεφτό φιλί!...
Πολύ την καταφρόνεσες
τη ζωή, π’ ανάθεμά τη-
και τώρα είναι φευγάτη
σαν όνειρο πρωινό.
Χειλάκια ανθούν στη γειτονιά,
γαρούφαλα στη γλάστρα,
και συ διαβάζεις τ’ άστρα
και το βαθύ ουρανό!...